به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایسنا، غلامرضا چمن پیرا اظهار کرد: در عمده کشورهای دنیا خطرات فرسایش روزانه افزایش مییابد و عامل فرسایش بیشتر شامل طبیعی، اجتماعی و اقتصادی است.
وی اضافه کرد: نوع رژیم بارندگی و حساسیت خاک به فرسایش و عوامل اجتماعی و اقتصادی در بالابردن شدت فرسایش نقش مهمی دارند. چمن پیرا خاطرنشان کرد: عوامل مربوط به دخالت انسانی به خاطر استفاده از زمین است.
این دکترای آبخیزداری بیان کرد: در ایران موضوع افزایش را میتوان با مسئله از دست رفتن خاک شروع و با تشریح چگونگی هدر رفتن آبها به پایان رساند.
وی با اشاره به پوشش گیاهی در کشور گفت: میزان بارندگی در ایران کمتر از ۳۰ درصد متوسط دنیاست بنابراین با توجه به پوشش نامنظم و کم گیاهی و وجود رسوبات مارنی و تشکیلات شیستی عمده مناطق ذاتا حساس به فرسایش هستند.
چمن پیرا اظهار کرد: همچنین سطح زمینهای کشاورزی ایران به علت کوهستانی بودن، وجود بیابان و کویرهای متعدد و کمبود آب بسیار پایین بوده و خطر فرسایش زیاد است که اگر از شدت آن کاسته نشود، وضع اسفباری به وجود خواهد آمد.
