۰ نفر

جنس خارجی بخریم، بابا بیکار می شود

۲۱ اسفند ۱۳۹۵، ۱۰:۰۵
کد خبر: 181769
جنس خارجی بخریم، بابا بیکار می شود

۱۳ دانش آموز کلاس چهارمی در آستانه نوروز کمپین حمایت از تولید ملی به راه انداخته اند

دانش‌آموز 10 ساله همدانی در اقدامی متفاوت همکلاسی‌ها، معلمان، کادر آموزشی و اولیای مدرسه را به تحریم کالای خارجی و استقبال از تولید ملی دعوت کرد و زمینه ساز آغاز یک فراخوان دانش‌آموزی شد. این دانش‌آموز 10 ساله با نام «محمداحسان زهدی کاظم‌پور» با فکر حمایت از پدرانی که به واسطه کاهش استقبال از کالای ایرانی، شغل خود را از دست داده‌اند و نمی‌توانند آرزوهای فرزندانشان را برآورده کنند، پیشگام تحریم کالاهای خارجی و بخصوص چینی شده است.

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایران ، محمداحسان زهدی کاظم پور  به عضویت خود و پدرش در پویش [کمپین] حمایت از تولید ملی اشاره کرد و گفت: چند ماه قبل من و پدرم عضو این کمپین شدیم و از همان زمان به بعد موضوع هایی که باعث کم شدن استقبال از کالاهای ایرانی و تولید ملی می‌شود، برایم مهم شده و همه برنامه‌های تلویزیونی را که در این زمینه ساخته می‌شود با علاقه نگاه می‌کنم. همین موضوع باعث شد وقتی در مدرسه به مناسبت دهه فجر از ما خواستند کارهایی انجام دهیم که با شعار «اقتصاد مقاومتی اقدام و عمل» همخوانی داشته باشد، به یاد کارخانه‌های ایرانی بیفتم که به دلیل کاهش تولید کالا، تعطیل و پدران زیادی از کار بیکار شده‌اند، در حالی که کارخانه‌های چینی هر روز پیشرفته‌تر  و پدران دانش‌آموزان چینی روز به روز پولدارتر می‌شوند و می‌توانند بیشتر آرزوهای فرزندانشان را برآورده کنند.

او که با همین سن و سال کم، پیشرفت کشور و افزایش قدرت خرید پدران ایرانی به دغدغه‌اش تبدیل شده است، ادامه داد: بدون معطلی کاغذ و خودکارم را برداشتم و بالای یک کاغذ A4 نوشتم: «به احترام پدران بیکار شهرمان کالای ایرانی بخریم تا...»

آن شب تا صبح لحظه شماری کردم زودتر به مدرسه بروم و ایده‌ام را با همکلاسی هایم در میان بگذارم؛ برگه را با خود به کلاس بردم و به همکلاسی هایم گفتم موافقید برای شرکت در مسابقه یک کار گروهی انجام دهیم و هر کدام از ما جمله ناقص بالای صفحه را با چند کلمه کامل کنیم تا با این کار هم یک فراخوان دانش‌آموزی راه بیندازیم هم کمک کنیم به جای رونق کارخانه‌های چینی، کارخانه‌های ایرانی پیشرفت کنند و پدران ما شغل هایشان را ازدست ندهند؟

خوشبختانه همه دوستانم با من موافقت کردند و بسرعت جمله‌هایی را که به ذهن‌شان می‌رسید، نوشتند و پایین برگه را امضا کردند. بعد هم این طرح را در مسابقه دهه فجر شرکت دادیم و تقریباً مطمئن بودیم که برگزیده می‌شود.

 خریدکالای ایرانی افتخار من است

 سیزده دانش‌آموز - کلاس چهارم دو- مدرسه‌ای که محمد احسان در آن درس می‌خواند، با نوشتن جمله‌هایی مثل «بابای من یک کارگر است، اگر جنس ایرانی نخریم بابای من بیکار می‌شود»، «من ایرانی هستم و کالای ایرانی مصرف می‌کنم»، «ساخت ایران بخریم تا ایران ساخته شود»، «خرید کالای ایرانی برابر است با ایجاد شغل بیشتر»، «ما ایرانی هستیم و ایران را دوست داریم پس کالای خارجی نمی‌خریم»و نمونه‌های زیادی که مملو از این جملات پرمعنا و مفهوم است، در دنیای ساده و کودکانه‌شان برای حمایت از تولید داخلی با یکدیگر پیمان بستند و پایین برگه را امضا کردند و مدت زمان زیادی نگذشت که با برگزیده شدن طرح‌شان در مسابقه مربوط به دهه فجر، تمام 372 دانش‌آموز مدرسه، 20 کادر آموزشی و خدماتی و والدین دانش‌آموزان از این طرح استقبال کردند و کاغذ «آ چهار» احسان برای حمایت از کالای ایرانی تبدیل به طوماری بلندبالا با عنوان «خرید کالای ایرانی افتخار من است» شد.

محمد حسین حنیفی یکی از دوستان محمد احسان که از این طرح استقبال کرده و همراه خوبی برای او بوده است، در این باره گفت: من و بقیه همکلاسی هایم به محمد احسان افتخار می‌کنیم. او راست می‌گفت که با حمایت از تولید ملی، کیفیت کالاها بیشتر می‌شود و در نهایت کشورمان پیشرفت می‌کند به همین خاطر همه ما بدون تلف کردن وقت با او موافقت کردیم و حالا خوشحالیم که طرح 13 نفره ما به یک طومار بزرگ تبدیل شده و با این کار، ما بچه‌ها به بزرگترها یادآوری می‌کنیم به جای خریدن کالاهای چینی، کالاهای ایرانی استاندارد بخرند تا از تولید ملی حمایت شود و پدران بیشتری مشغول کار شوند. به غیر از این هر کدام از ما به دوستانمان که در مدرسه‌های دیگر درس می‌خوانند درباره  این ایده گفته‌ایم و آنها هم در مدرسه خودشان این طرح را اجرا کرده‌اند، یا اینکه وقتی به میهمانی می‌رویم از فراخوانی که راه انداخته ایم برای بزرگترها می‌گوییم و انها هم تشویق‌مان می کنند به همین خاطر امیدواریم که خیلی زود ایده محمد احسان در همه مدرسه‌های ایران عملی  و کشورمان پیشرفته‌تر شود.

 دست های کوچک و سهمی بزرگ

گیتی ثابت قدم – مدیر دبستان پسرانه فرهنگ که هدف از برگزاری این مسابقه را انجام یک کار تأثیر‌گذار و مانا در ذهن دانش‌آموزان دانست در ادامه گفت: وقتی طرح محمداحسان برگزیده شد، یک سری اسباب بازی به‌عنوان جایزه 13 دانش آموز کلاس چهارم  دو در نظر گرفته شد، اما او نسبت به این هدیه عکس العملی نشان داد که بسیار خوشحال شدم. بعد از تحویل جایزه، دانش آموزان وارد اتاقم شدند و در حالی که معذرت خواهی می‌کردند جوایزشان را به من برگرداندند. از اینکه 13 دانش آموز چنین هدایایی را قبول نکرده بودند بسیار متعجب شدم. محمد احسان که متوجه تعجب من شده بود گفت: «من و همکلاسی هایم این فراخوان را به راه انداختیم تا از کالای ایرانی حمایت کنیم، به همین خاطر این هدایای خارجی را نمی‌خواهیم» در آن لحظه که پاسخی برای احسان نداشتم کمد جوایز را باز کردم و از او و دوستانش خواستم جایزه‌شان را انتخاب کنند. وقتی آنها دفتر و خودکارهایی را که طرح‌های ایرانی داشتند انتخاب کردند مطمئن شدم هدفی که من و همکارانم دنبالش بودیم محقق شد.»

وی افزود: این تنها دلیل خوشحالی بیش از اندازه من نیست، بلکه اعلام رضایت والدین دانش‌آموزان و جملاتی که در این مدت به عناوین مختلف با من درمیان می‌گذارند بهترین هدیه‌ای است که توسط دانش‌آموزان مدرسه ام در  نخستین تجربه کاری ام با آنها و در آستانه نوروز دریافت کرده‌ام.

از آنجا که مدرسه فرهنگ دولتی است، دانش‌آموزان از خانواده‌ها و طبقات اجتماعی مختلفی دراین مدرسه حضور دارند، به همین واسطه بارها شاهد این بوده‌ام که تعدادی از دانش‌آموزان در حسرت کیف، کفش و لباس‌های گرانقیمت همکلاسی هایشان بوده‌اند یا اینکه والدین‌شان را برای تهیه پوشاک گرانقیمت در مضیقه قرار می‌دادند، اما خوشبختانه از زمانی که طومار «خریدکالای ایرانی افتخار من است» در راهرو اصلی مدرسه نصب شده و بیش از 500 امضا پای آن نشسته است، رفتار دانش‌آموزان هم به وضوح تغییر کرده و نه تنها به والدین‌شان اصرار می‌کنند برایشان لوازم التحریر ایرانی که از نمونه خارجی‌اش ارزان قیمت‌تر است خریداری کنند، بلکه با نزدیک شدن به آغاز سال جدید، دیگر از آن چشم و هم چشمی سال‌های قبل خبری نیست و والدین دانش‌آموزان از این بابت بسیار خوشحال هستند.

این دانش‌آموزان به احترام تمام پدران کارگر شهرشان در یک اقدام خودجوش طومار «خریدکالای ایرانی افتخار من است» را امضا کردند و با هم عهد بستند با دستان کوچک خود سهمی بزرگ در رونق اقتصادی شهرشان داشته باشند تا پدر هیچ یک از دانش‌آموزان این شهر بیکار نشود.