همواره چندین فیلم در حال اکران وجود دارد که از طرف رادیو و تلویزیون نادیده گرفته شده و مورد بایکوت تبلیغاتی آنها قرار می‌گیرند. پس از آنکه دادستانی و قوه قضائیه با تهیه‌کنندگان فیلم‌ها به خاطر تبلیغات ماهواره‌ای، چه با اجازه از عوامل فیلم و چه بدون اخذ مجوز، برخورد جدی کرده و تعهد کتبی از آنها برای جلوگیری از پخش تیزرهای ماهواره‌ای گرفته است، صدا و سیما برای مقابله با این رقیب نه چندان تازه، در بیانیه‌ای درباره فرم قرارداد پخش تیزر نوشت: «اداره کل بازرگانی صدا و سیما با بررسی‌های کارشناسی به این نتیجه رسید که در ادامه این حمایت، در فرم قرارداد پخش تیزر، این تعهد را از سازنده اخذ کند که چنانچه از حمایت فرهنگی رسانه‌ملی برای پخش رایگان برخوردار شود نمی‌تواند تیزر فیلم خود را برای پخش در اختیار شبکه‌های ماهواره‌ای غیرمجاز قرار دهد. لذا اگر اثبات شود که سازنده پس از بهره‌مندی از حمایت رسانه برای پخش رایگان تیزر، آن را برای تبلیغ در اختیار شبکه‌های ماهواره‌ای قرار داده است، باید حق پخش تیزر را به صدا و سیما پرداخت کند؛ تعهدی که طرفین با رضایت و به‌منظور اجرای سیاست‌های فرهنگی و هنری کشور آن را امضا می‌کنند».
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایران ، اما با وجود این هنوز بسیاری از فیلم‌ها توان عبور از تیغ ممیزی صداوسیما را ندارند و به دلایل مختلفی مثل نداشتن وجه مشترک با سیاست‌های این سازمان یا چهره‌های ممنوع‌التصویر همچون فاطمه معتمدآریا، باران کوثری و پگاه آهنگرانی و اخیراً روزبه بمانی، صدا و سیمایشان به آنتن صدا و سیما راه نمی‌یابد و شاید بتوان به جرأت گفت فضای مجازی نقش بسیار زیادی در استقبال جامعه از سینما دارد. این مسأله علی‌الخصوص درباره فیلم‌هایی که نام‌شان در فهرست تبلیغات صدا و سیما نیست، بیشتر صادق است.
بنا به تخمین‌ها تبلیغ مؤثر یک فیلم در تلویزیون ایران هزینه‌ای بالغ بر ۲۰۰ میلیون تومان خواهد داشت؛ رقمی که بسیاری از تهیه‌کنندگان بخش خصوصی توان پرداخت آن را ندارند. تبلیغات شهری یکی دیگر از گزینه‌های مؤثر در معرفی آثار سینمایی است اما به لحاظ گزینشی بودن برخورد مدیرانِ دست اندر کار و سرسام‌آور بودن هزینه‌های آن (بالغ بر 2میلیارد) دست‌کمی از تبلیغ در صدا و سیما ندارد.
با اعلام آمار فروش فیلم‌های سینمایی تا شامگاه پنجشنبه اول مهرماه از سوی پخش‌کنندگان، «فروشنده»ی فرهادی بدون هیچگونه تبلیغ تلویزیونی و ماهواره‌ای، با در اختیار داشتن ۶۵ سالن سینمای تهران و شهرستان‌ها در 23روز، از مرز هشت میلیارد تومان گذشت. فروشنده‌ای که سهمش از رسانه ملی، تنها نقدهای مغرضانه در برنامه «هفت» است که حتی با اعتراض میهمان برنامه، شهاب اسفندیاری نسبت به شیوه نقدی که در این برنامه جا افتاده مواجه شد. فروشنده‌ای که حتی اخبار افتخارآفرین‌اش در جشنواره مهم «کن» تحت پوشش خبری خاصی در تلویزیون و رادیوی کشورمان قرار نگرفت و حالا توانسته با میانگین فروش روزانه 380 میلیون تومان رکورد فیلم‌های سابق فرهادی را نیز بشکند. فیلمی که نماینده سینمای ایران در اسکار نیز هست و هنوز موضع‌گیری‌های منفی بسیاری در مقابل این فیلم از سوی برخی نشریات وجود دارد.
«من» سهیل بیرقی با بازی لیلا حاتمی، مانی حقیقی و امیر جدیدی نیز بدون هیچگونه تبلیغ تلویزیونی و محیطی، با ۳۷ سالن در تهران و شهرستان‌ها به مرز دو میلیارد تومان رسید. با اینکه پخش‌کننده فیلم، سعید خانی تعهدنامه مربوط به پخش نکردن تیزر در شبکه‌های ماهواره‌ای را امضا کرده اما همچنان جلوی پخش تیزرهای «من» از رسانه ملی گرفته شده است. «لانتوری» رضا درمیشیان که نه تنها تیزرهایش از صداوسیما پخش نمی‌شود بلکه تحت تحریم حوزه هنری نیز قرار گرفته و نتوانسته سالن‌های سینمای حوزه را در اختیار داشته باشد، توانسته طی 52 روز به فروش شش میلیارد و ۲۵۰ میلیون تومان برسد.
«ربوده شده» به کارگردانی بیژن میرباقری و بازی نیکی کریمی و روزبه بمانی، که از چهارشنبه (۳۱ شهریور) اکران شده، بنا به اعلام جواد نوروزبیگی -تهیه‌کننده این فیلم- در دو روز نمایش در ۱۰ سالن سینما، فروشی در حدود ۴۰ میلیون تومان داشته است. نکته قابل توجه این است که با توجه به آمار فروشی که اعلام شده، تبلیغات صداوسیما تأثیر چندانی در بالا رفتن فروش فیلم‌ها نداشته و این فیلم‌ها با استقبال مردمی چندانی مواجه نشدند. به عنوان نمونه «سایه‌های موازی» به کارگردانی اصغر نعیمی بعد از سه هفته اکران و تبلیغات متعدد در شبکه‌های مختلف تلویزیون تنها به 310 میلیون تومان فروش دست یافته است.
برخورد سلیقه‌ای صدا و سیما با این بخش از هنر و فرهنگ و عدم همکاری با فیلمسازان و پخش‌کننده‌ها نه تنها تأثیر مثبتی بر روند عملکرد این سازمان نداشته بلکه موجب شده سلیقه جامعه از شبکه‌ها و نهادهای دیگری تأمین شود که بررسی دقیق و بی‌طرفانه آمار فروش فیلم‌ها می‌تواند زنگ خطری برای مدیران این سازمان باشد تا تغییری در رویه و شیوه مدیریت خود ایجاد کنند و در نتیجه، سینما به معنای جامع بتواند به شکل عادلانه از رسانه ملی بهره‌مند شود.
