تهران وارد سال ۱۴۰۰ شد؛ تهران که روزهای پایانی اسفندش، پر بود از هیاهو و شلوغی، حالا یک خلوتی جانانه را به خود دیده است؛ خلوتی و سکوت محض که به غیر از روزهای اول فروردین نمی توان در روزهای دیگر سال جستجو کرد.
تهران وارد سال ۱۴۰۰ شد؛ تهران که روزهای پایانی اسفندش، پر بود از هیاهو و شلوغی، حالا یک خلوتی جانانه را به خود دیده است؛ خلوتی و سکوت محض که به غیر از روزهای اول فروردین نمی توان در روزهای دیگر سال جستجو کرد.
