حبیب الله طاهرخانی افزود: براساس آن افرادی که در شهر دارای املاک و مستغلات هستند باید به صورت سالانه بخشی از هزینه‌های توسعه و اداره شهر را تامین کنند که در اغلب موارد این مالیات ها، پاسخگوی نظام مدیریت شهری، افزایش استقلال حکومت‌های محلی و ثبات درآمدی بود
به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از ایرنا، وی بیان کرد: قبل از انقلاب اسلامی در شهر تهران به طور متوسط، 25 درصد درآمد شهرداری از محل عوارض نوسازی شهری تامین می‌شد که این نظام درآمدی، کارکرد نامطلوب بازار مسکن، املاک و مستغلات شهری را کنترل می‌کرد و فردی که مجبور باشد سالانه عوارض متناسب با ارزش ملک خود به عنوان عوارض نوسازی پرداخت کند، علاوه بر تصمیم گیری در سرمایه گذاری در املاک و مستغلات، در خالی نگهداشتن آنها نیز با منطق اقتصادی قوی تری عمل می‌کند.
مدیرعامل شرکت عمران شهرهای جدید با اشاره به بازار سوداگری مسکن اظهارداشت: با ایجاد بازار سوداگری، نه تنها تامین هزینه‌ای برای فعالان این بخش در دوران رونق نداریم بلکه حتی منابع زمینه ساز توسعه ملی نیز به جای اشتغالزایی به این بخش سرازیر می‌شود که موجب حبس سرمایه‌های ملی و مشکلات بسیار شده است.
وی بیان کرد: عوارض ساخت و ساز برای مسکن قابل استطاعت در ابتدای شروع فعالیت، تحمیل هزینه بالایی دارد که منطقی نیست و می‌تواند در طول دوره فعالیت این هزینه‌ها صرف شود.
طاهرخانی تصریح کرد: برای اینکه نظام مدیریت شهری به روند اصلی خود برگردد و دغدغه آن کیفیت زندگی و ایجاد نقش موثر در توسعه اقتصاد محلی و ملی باشد، یکی از راهکار‌ها این است که نظام کسب درآمد از دارایی‌های شهری و قانون نوسازی و عمران شهری اصلاح و احیا شود که نیازمند اصلاحات قانونی و فرهنگ سازی است.
وی با اشاره به بی توجهی به مالیات‌های محلی در اداراه شهرهای ایران و آسیب‌های ناشی از آن گفت: عدم پذیرش چارچوب تامین مالی حکومت‌های محلی، مانع از توسعه ملی می‌شود و احیای عوارض شهرداری به بهبود وضعیت مسکن نیز کمک می‌کند.
** مغفول ماندن مالیات محلی در نظام اداره شهرهای ایران
طاهرخانی با بیان این که مغفول ماندن مالیات محلی در نظام اداره شهرهای ایران سبب مشکلات ساختاری شده است گفت: نظام درآمدی شهرداری‌ها در ایران متکی بر ساخت و ساز است و بخش عمده‌ای از درآمد‌ها ناشی از درآمد‌های ناپایدار ساخت و ساز به خصوص در کلانشهرها مشکلات زیادی را به وجود آورده است.
معاون وزیر و مدیرعامل شرکت عمران شهرهای جدید افزود: براساس نظام درآمدی سایر کشورها، نظام تامین مالی شهرداری‌ها و حکومت‌های محلی کاملا تعریف شده است و اصلی‌ترین موضوع در این کشورها مالیات مستقیم و مالیات محلی است که شهرداری‌ها وصول می‌کنند و تابع تقسیم کار بین دولت‌های مرکزی و محلی است.
طاهرخانی درباره آثار و پیامد‌های نظام درآمدی کشور برای اداره شهرها گفت: این نظام درآمدی زمینه ساز اتلاف منابع است که در شهر تهران و سایر شهرها به خاطر بهره مندی از تراکم بیشتر، بسیاری از ساختمان‌هایی که تنها به تعمیر و نوسازی نیازمندند را تخریب می‌کنیم و به جای آنها ساختمان جدیدی می‌سازیم که مانعی در برابر توسعه کسب و کار‌های جدید و رقابت پذیری شهری هستند.
وی بیان کرد: نظام درآمدی شهرداری که متکی به تامین مالی از طریق عده‌ای خاص مانند افراد فعال در ساخت و ساز باشد، شهرداری پاسخگوی شهروندان نیست و براساس قدرت مالی که از این افراد محدود به دست آورده کار‌های عجیبی مانند احداث پل انجام می‌دهند و به دلیل اینکه شهروندان نقشی در تامین مالی اداره شهر ندارند، به خودشان حق نمی‌دهند که پرسشگر این مساله باشند.
قوانین و مقررات پرداخت هرگونه عوارض به شهرداری ها رامجاز کرده و هم اکنون صاحبان املاک و واحدهای مسکونی در کلانشهرها به صورت مستمر عوارض سالیانه خودرو، مسکن، پسماند و سایر عوارض را برای اداره شهرها به شهرداری ها پرداخت می کنند.
