به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از شرق، او سال 96 هم این را گفته بود، امسال هم چنین ادعایی کرده است. اما آیا او واقعا می‌تواند یک دولت فراجناحی تشکیل دهد؟ آیا در دولت آتی ابراهیم رییسی می‌توان چهره‌هایی از جریان اصلاح‌طلبی و اعتدالی را مشاهده کرد؟ آن‌هم در‌حالی‌که نامزد جریان اصولگرایی بوده و در ستادهای انتخاباتی‌اش هیچ از چهره‌های جناح مقابل دیده نمی‌شود.
او گرچه اعلام کرده که قرار نیست از چهره‌های ستادی در دولتش استفاده کند اما آیا واقعا چنین خواهد کرد؟ درباره کابینه احتمالی دولت رییسی گمانه‌زنی‌هایی در شبکه‌های اجتماعی و برخی رسانه‌ها شد که بعدتر سخنگوی ستاد انتخاباتی رییسی در این مورد گفت: «ستادهای انتخاباتی در‌واقع آیینه دولت آینده نیستند و دولت براساس بررسی عملکرد و سوابق و برنامه‌های افراد مختلف طراحی می‌شود و شکل می‌گیرد و کسی که وارد دولت و به نماد دولت تبدیل می‌شود، باید متخصص، کارآمد و انقلابی باشد». گفته‌های رییسی از تشکیل دولت فراجناحی تا چه حد واقعی است و تا چه حد به شعار نزدیک است؟
مشخص است اصولگرایانی که هشت سال از قوه مجریه دور بوده‌اند، حالا هرکدام طلب سهمی دارند. دو جریان شورای وحدت و شورای ائتلاف اصولگرایان که حامی رییسی شدند، قطعا حالا انتظار دارند که در دولت آینده سهمی از مناصب به آنها داده شود. جریان متقدم اصولگرایی شامل جامعه روحانیت، جبهه پیروان خط امام و حزب مؤتلفه که احساس می‌کنند روزگار پایانی عمر سیاسی خود را طی می‌کنند، در رقابت با جریان‌های متأخری مانند جبهه پایداری با حمایت از رییسی درصدد احیای سیاسی خود برآمدند. اتفاقی که در عمل افتاد اما این بود که سهم جریان متأخر در ستادهای رییسی بیشتر شد. چهره‌هایی مانند باهنر بارها تأکید کردند که در ستادها به روی همه جریان‌های اصولگرایی باز نیست.
با‌این‌حال در روزهای اخیر از فردی مانند مخبر‌دزفولی یا سعید جلیلی به‌عنوان معاون نخست نام برده می‌شود؛ اگرچه انتشار نامه انصراف سعید جلیلی روی سربرگ شورای عالی امنیت ملی این گمانه را تقویت کرده که احتمالا او از حالا نشانی سمت آینده خودش را به ابراهیم رییسی داده است. از علی نیکزاد، رییس ستاد انتخابات رییسی تا غلامحسین اسماعیلی، رییس دفتر فعلی رییسی در قوه قضائیه و حتی سعید جلیلی هم به‌عنوان گزینه معاون‌اولی نام برده می‌شود.
برای سایر پست‌های دولت و وزارتخانه‌ها نیز گمانه‌زنی‌هایی رو به تزاید در فضای رسانه‌ای و مجازی در‌حال مطرح‌شدن است اما باید دید نهایتا تصمیم رییسی در ۴۵ روز آینده چه خواهد بود. در طول دوره تبلیغات انتخاباتی لیست‌های مختلفی از کابینه احتمالی در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد. ضرغامی وزیر ارشاد، فتاح وزیر نیرو، رستم قاسمی وزیر نفت، زاکانی معاون پارلمانی، امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه، ذوالقدر وزیر کشور، حیدر مصلحی وزیر اطلاعات و... دیده می‌شد. اگرچه بعید به نظر می‌رسد بعد از آن اظهارنظر جنجالی، وزیر اسبق اطلاعات دیگر شانسی برای حضور در کابینه پیدا کند.
همچنین لیست دیگری نیز در شبکه‌های اجتماعی دست به دست می‌شد که در آن قاضی‌زاده‌هاشمی به‌عنوان وزیر بهداشت نام برده می‌شد. سعید جلیلی نیز که اکنون یکی از دو نماینده رهبری در شورای عالی امنیت ملی است، احتمالا در دولت بعدی، اگر معاون‌اول نشود، شاید دبیر این شورا شود؛ مانند دوره احمدی‌نژاد. احتمال حضور سعید محمد هم در دولت بعدی وجود دارد. سعید محمد که بعد از ثبت‌نام برای انتخابات رد صلاحیت شد، در پاسخ به سؤالی مبنی بر اینکه آیا تمایلی دارید در کابینه آقای رییسی در دولت بعدی حضور داشته باشید؟ گفت: «بنده برای حمایتم از رییسی هیچ شرطی نگذاشتم و اگر ایشان صلاح بدانند به‌عنوان سرباز نظام در خدمتشان خواهم بود؛ برای بنده خدمت به مردم بالاترین درجه را دارد».
گمانه‌زنی دیگری حاکی است که برای تصدی وزارت امور خارجه دولت رییسی، افرادی نظیر سعید جلیلی و علی باقری‌کنی مطرح هستند؛ باقری‌کنی در دوران حضور رییسی در قوه قضائیه، معاون بین‌الملل او بود و به نظر می‌رسد در دولت رییسی نیز وزیر امور خارجه شود. برای وزارت اطلاعات نیز نام حجت‌الاسلام‌و‌المسلمین عبداللهی مطرح است که اکنون رییس حفاظت اطلاعات قوه قضائیه است.
برخی سایت‌های خبری، احتمال معرفی حسین طائب به‌عنوان وزیر اطلاعات دولت رییسی را نیز مطرح کرده‌اند که با توجه به جایگاه فعلی طائب به‌عنوان رییس سازمان اطلاعات سپاه و قدرت متوازن این نهاد اطلاعاتی و امنیتی با وزارت اطلاعات، بسیار بعید است که طائب وزیر اطلاعات دولت سیزدهم شود. برای وزارت دفاع، بحث سردار امیرعلی حاجی‌زاده، فرمانده فعلی نیروی هوافضای سپاه مطرح است. فرماندهی که طی چند سال اخیر در حوزه کاری خود موفقیت‌های قابل‌توجهی را کسب کرده است؛ به گونه‌ای که بعد از شهید حاج قاسم سلیمانی، یکی از محبوب‌ترین فرماندهان نظامی کشور محسوب می‌شود.
با‌این‌حال مهدی دوستی، سخنگوی ستاد انتخاباتی رییسی در مورد گمانه‌زنی‌ها درباره کابینه رییسی گفته بود: «هیچ‌کدام از گمانه‌زنی‌ها درباره کابینه احتمالی آقای رییسی صحت ندارد و در صورت اعتماد مردم کابینه‌ای جوان، تازه‌نفس، نخبه، کارآمد و فراجناحی تشکیل خواهد شد. حدسیات درباره ترکیب کابینه آقای رییسی و نام‌بردن از برخی چهره‌ها کاملا اشتباه و غیرواقعی است؛ کابینه دولت آقای رییسی در صورت اعتماد مردم و پیروزی در انتخابات فراجناحی خواهد بود.
گمانه‌زنی‌های موجود در فضای مجازی و رسانه‌ای درباره کابینه احتمالی ایشان هیچ اعتباری ندارد. کابینه دولت سیدابراهیم رییسی در صورت اعتماد مردم و پیروزی در انتخابات فراجناحی خواهد بود». رحیم زارع، رییس کمیته تجار و بازرگانان ستاد آیت‌الله رییسی هم گفته بود: رییسی فردی دلسوز، آگاه و آشنا به سختی‌ها و مشکلات کشور است و می‌تواند با استفاده از همه نخبگان فراجناحی عمل کند».
نکته آخر اینکه نام هیچ چهره اصلاح‌طلب، اعتدالی یا مستقلی در این گمانه‌زنی‌های کابینه‌ای دیده نمی‌شود. در این صورت باید پرسید آیا شعار کابینه فراجناحی محقق خواهد شد؟ آیا رییسی فراتر از جناح و چهره‌هایی که در اطراف ستادهای او حضور داشتند و به او برای رسیدن به ریاست دولت کمک کردند، از جریان‌های دیگر استفاده خواهد کرد؟ شاید سؤال مهم‌تر این باشد که آیا او اصلا در صورت تمایل می‌تواند فراتر از فشار و خواست جریانی که حامی او بودند دست به انتخاب و کنش بزند؟
