توانایی عجیب مغز در ابتدای تولد

به گزارش اقتصاد آنلاین، وقتی سکته مغزی به یک طرف مغز نوزاد آسیب می زند، طرف دیگر آن را تحت تأثیر قرار می دهد

محققان گفتند که این یافته‌ها انعطاف‌پذیری قابل توجه مغز نوزاد را برجسته می‌کند و می‌تواند به پیدا کردن راه‌هایی برای درمان بزرگسالانی که دچار سکته‌های مشابه می‌شوند کمک کند.

سکته مغزی زمانی اتفاق می‌افتد که خون رسانی به بخشی از مغز قطع شود و بافت مغز گرسنه بماند. بسته به محل و میزان آسیب، سکته مغزی می‌تواند باعث ناتوانی جسمی یا مشکلات حافظه، تفکر یا ارتباط شود.

در حالی که بزرگسالان مسن بیشترین سکته های مغزی را به خود اختصاص می دهند، می توانند بزرگسالان جوان، کودکان و حتی نوزادان را نیز درگیر کنند.

به گفته اتحادیه بین المللی سکته مغزی کودکان، سکته های پری ناتال - آنهایی که در حوالی زمان تولد رخ می دهند - تقریباً از هر ۴ هزار نوزاد یک نوزاد را مبتلا می کند.

مطالعه جدید که در ۱۰ اکتبر در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم منتشر شد، شامل ۱۵ نوجوان و بزرگسال جوانی بود که دچار سکته مغزی ایسکمیک شریانی پری ناتال شده بودند. این شایع‌ترین نوع سکته مغزی پری ناتال است و زمانی اتفاق می‌افتد که یک شریان در مغز توسط یک لخته خون مسدود شود.

در این موارد، سکته مغزی به نواحی حاکم بر زبان در نیمکره چپ مغز آسیب رسانده بود.با وجود آن، همه ۱۵ جوان در آزمون‌های مهارت‌های زبانی نمرات نرمالی داشتند - از جمله توانایی پردازش کلمات و جملات گفتاری و تفسیر احساسات صوتی.

اسکن های تخصصی ام آر آی نشان داد که این امکان وجود دارد: مغز آنها مسئولیت تمام مهارت های زبانی را به مناطق خاصی در نیمکره راست مغز منتقل کرده بود. "نیمکره مغز راست" معمولاً قطعه احساس صوتی را کنترل می کند، اما پردازش کلمه را انجام نمی دهد.

الیسا نیوپورت، محقق ارشد، پروفسور نورولوژی در مرکز پزشکی دانشگاه جورج تاون در واشنگتن دی سی، گفت: نتایج نشان‌دهنده انعطاف‌پذیری قابل توجه مغز در اوایل زندگی است.

افرادی که در نوزادی دچار چنین سکته هایی شده اند می توانند مهارت های زبانی معمولی داشته باشند. اما به گفته نیوپورت، درک آنچه در مغز اتفاق می افتد بسیار مهم و دشوار است.

او خاطرنشان کرد که این دانش می‌تواند در ایجاد درمان‌هایی برای سکته‌هایی که بعداً در زندگی اتفاق می‌افتند مفید باشد.

محققان ایده های مختلفی در مورد چگونگی بازیابی توانایی های زبانی پس از سکته مغزی پری ناتال داشته اند. یکی این است که بخش‌های صدمه‌نخورده نیمکره چپ کنترل می‌شوند. دیگری این است که مغز نوزاد آنقدر انعطاف پذیر است که وظایف زبانی را می توان توسط مناطقی که معمولاً هیچ ربطی به زبان ندارند به عهده گرفت.

نیوپورت گفت، فرضیه سوم حاکی از آن است که مهارت‌های زبان چپ مغز به بخش خاصی از نیمکره راست منتقل می‌شود - قشر پیشانی-گیجگاهی، که معمولاً به تفسیر بخش احساسی ارتباط می‌پردازد.

این چیزی است که تیم نیوپورت در شرکت کنندگان در مطالعه خود دیدند.

به گفته دکتر سولومون موشه، متخصص مغز و اعصاب و استاد مرکز پزشکی مونتفیور/ کالج پزشکی آلبرت اینشتین، در شهر نیویورک، "مغز در حال رشد توانایی جبران آسیب های بسیار جدی را دارد."

موشه که در مطالعه جدید شرکت نداشت، گفت: "ما دیدیم که نوزادان از صدماتی بهبود می یابند که بزرگسالان نمی توانند آن ها را تحمل کنند."

او گفت که پیام این یافته ها برای والدین این است که "خوشبین باشید. اگر نوزادی از این نوع سکته رنج می برد، هنوز شانس خوبی برای رشد نرمال زبان وجود دارد."

نیوپورت گفت که اگرچه مغزهای مسن‌تر ذاتاً قادر به چنین انعطاف‌پذیری نیستند، اما یک سوال این است که آیا می‌توان آنها را به این سمت تشویق کرد ؟ به عنوان مثال، آیا تحریک غیرتهاجمی ساختارهای نیمکره راست، همراه با گفتار درمانی استاندارد، می تواند به بازماندگان سکته مغزی با اختلالات زبانی کمک کند؟

۱۵ جوان در این مطالعه اثرات ماندگاری از سکته مغزی در اوایل زندگی خود داشتند ( از جمله فلج دست راست، و مشکلات خفیف با حافظه کوتاه مدت و سرعت پردازش اطلاعات).اما در مجموع، آنها در حال پیشرفت بودند، و بسیاری برای تحصیل یا داشتن مدارک تحصیلی عالی کار می کردند.