به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از باشگاه خبرنگاران، بر اساس معیار جدید طول عمر که در دانشگاه کالیفرنیای آمریکا (UCLA) توسعه یافته است،کووید-۱۹ متوسط طول عمر انسان را به اندازه ۹ سال در یک ایالت آمریکا، به شدت کاهش داد.
به گزارش مدیکال اکسپرس،پاتریک هوولین، پروفسور جامعه شناسی، این معیار را که میانگین طول عمر ناتمام نامیده می‌شود، برای ارزیابی تاثیر «شوک»های موقت مانند کروناویروس جدید بر طول عمر ابداع کرد. تا به امروز این بیماری همه گیر جان بیش از ۴.۲ میلیون نفر را در سراسر جهان گرفته است.
این ابزار به جمعیت شناسان اجازه می‌دهد تا تجزیه و تحلیل دقیق را در مناطق خاص در بازه‌های زمانی مختلف انجام داده و راهی جدید و پویاتر برای سنجش میزان کاهش طول عمر در مناطق مختلف جهان در طول دوره همه گیری ارائه دهد.
تجزیه و تحلیل هوولین که در مجله PLOS One با دسترسی آزاد منتشر شده است، به عنوان مثال نشان می‌دهد که با اوج گیری کووید-۱۹ در نیوجرسی در اواسط آوریل ۲۰۲۰، میانگین طول عمر در این ایالت تقریبا نه سال کاهش یافت.
جمعیت شناسان معمولا طول عمر را با استفاده از معیاری که به عنوان امید به زندگی در هنگام تولد یا PLEB شناخته می‌شود، محاسبه می‌کنند که میانگین سال‌هایی است که انتظار می‌رود یک فرد در زمان معینی به دنیا بیاید در صورتی که نرخ مرگ و میر آینده در سطح فعلی باقی بماند. هنگامی که محققان تاثیرات علت مرگ معین را مثلا افزایش مداوم حملات قلبی یا تصادفات رانندگی در نظر می‌گیرند، در می‌یابند که چگونه این عوامل می‌توانند PLEB را کاهش دهند.
با این حال هوولین گفت محاسبه تغییرات امید به زندگی از این طریق نمی‌تواند تاثیر شوک‌های بزرگ و موقتی مانند بلایای طبیعی یا همه گیری کووید-۱۹ را که در آن شرایط مرگ و میر به سرعت در حال تغییر است، نشان دهد.
هوولین برای روشن‌تر نشان دادن تاثیر چنین پدیده‌هایی، تفاوت میانگین سن مرگ افرادی را که در یک بازه زمانی معین فوت کرده‌اند و میانگین سنی که انتظار می‌رفت این افراد در صورت شوکه شدن جان خود را از دست داده باشند، به دست آورد.
او گفت: مانند چند جمعیت شناس دیگر من در ابتدا سعی کردم با ارزیابی میزان امید به زندگی در طول همه گیری، میزان مرگ و میر کووید-۱۹ را منتقل کنم. با این حال وقتی شرایط مرگ و میر به طور مداوم در حال تغییر است، تفسیر امید به زندگی دشوار است و من می‌خواستم یک شاخص بصری‌تر از این تاثیر مرگ و میر ارائه دهم.
هوولین با اعمال آن بر داده‌های مرگ و میر ناشی از کووید-۱۹ از مناطق دارای جمعیت مشابه، از جمله نیوجرسی، مکزیکو سیتی، لومباردی در ایتالیا و لیما، پرو، میانگین طول عمر ناتمام را نشان داد. او کاهش امید به زندگی را در سه ماهه تقویم (از ۳۱ مارس ۲۰۲۰ تا ۳۱ مارس ۲۰۲۱) و استفاده از پنجره‌های هفت روزه (از ۱۵ مارس تا ۱۵ ژوئن ۲۰۲۰) مقایسه کرد. تجزیه و تحلیل اخیر نشان داد که میانگین طول عمر ناتمام به ۸.۹۱ سال در نیوجرسی، ۶.۲۴ سال در مکزیکوسیتی، ۶.۴۳ سال در لومباردی و ۲.۶۷ در لیما رسیده است.
علاوه بر این مطالعه او نشان داد که در طول ماه آوریل ۲۰۲۰، متوسط طول عمر ناتمام ممکن است در استان گایاس اکوادور به ۱۲.۷ سال برسد.
هوولین تاکید کرد عدم قطعیت در محاسبه میانگین طول عمر ناتمام ممکن است ناشی از تفاوت‌های احتمالی بین مرگ و میر ناشی از شوک‌های موقت مانند همه گیری و مرگ و میر واقعی یا بیش از حد باشد، تفاوت‌هایی که در صورت محاسبه، ممکن است اوج ارقام طول عمر ناتمام را در مطالعه حتی بیشتر افزایش دهد. تجزیه و تحلیل او نشان می‌دهد که چگونه می‌توان این مسائل را در محاسبات لحاظ کرد.
هوولین اظهار کرد امیدوار است این معیار جدید در نهایت به طور گسترده‌ای مورد استفاده قرار گیرد، زیرا محققان به دنبال درک بهتر تاثیر همه گیری‌ها، بلایای طبیعی و حتی خشونت بر امید به زندگی هستند.
