به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از آرمان، کم‌خونی فقر آهن از بیماری‌های شایعی است که گروه‌های مختلف سنی را درگیر می‌کند. علل متفاوتی برای آن وجود دارد که مهم‌ترین آنها اشتباهات تغذیه‌ای است. در کم‌خونی ناشی از فقر آهن و در اثر کاهش هموگلوبین، ظرفیت حمل اکسیژن نیز پایین می‌آید. در این بیماری میزان و حجم گلبول‌های قرمز خون پایین می‌آید.گفته می‌شود زنان در سنین باروری بیشتر در معرض کم‌خونی ناشی از فقر آهن هستند و مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های ایالات متحده اعلام کرده که روزانه 18 میلی گرم آهن باید به بدن زنان 19 تا 50 سال برسد. این میزان در زنان باردار 27 میلی‌گرم و در مردان بزرگسال 8 میلی‌گرم است.سطوح ناکافی آهن در بدن می‌تواند با نشانه‌های غیر معمول زیر خود را نشان دهد:
خستگی و فرسودگی
مطالعات محققان نشان می‌دهد که خستگی مزمن و بی‌حوصلگی از مهم‌ترین نشانه‌های فقر آهن است. دلیل این موضوع نیز کمبود اکسیژن در عضلات و مغز است.
عفونت‌های مکرر
آهن نقش کلیدی در حفظ سیستم ایمنی سالم ایفا می‌کند به‌طوری‌که سطوح ناکافی آن در بدن، استعداد ابتلا به عفونت را افزایش می‌دهد.سلول‌های قرمز خون اکسیژن را به غدد لنفاوی بدن که شامل گلبول‌های سفید که برای مبارزه با عفونت ضروری هستند، حمل می‌کنند. حال اگر فردی که دچار فقر آهن است مبتلا به عفونت شود از آن جایی که گلبول‌های سفید کافی برای مبارزه با این عفونت ندارد با مشکل مواجه می‌شود چرا که سلول‌های او به قدر کافی اکسیژن دریافت نکرده‌اند.
پوست رنگ پریده
هموگلوبین پوست را گلگون می‌کند و کمبود آن موجب رنگ پریدگی پوست می‌شود. زمانی که فرد کم خون است سلول‌های خونی او کوچک و کم رنگ هستند و این امر در پوست او قابل مشاهده است. یکی از نشانه‌های کمبود آهن روشن بودن بیشتر از حد نرمال منطقه داخل پلک پایین چشم است.
تورم زبان
هنگاهی که اکسیژن کافی به عضلات نرسد، عضله‌های بدن متورم و دردناک می‌شوند و این تورم بیش از همه جا در عضلات زبان دیده می‌شود. ترک و زخم در گوشه دهان مبتلا به کم‌خونی فقر آهن بسیار شایع است.
ریزش مو
زمانی که اکسیژن کافی به‌علت کم‌خونی فقرآهن به فولیکول‌های مو نرسد، فرد دچار ریزش مو می‌شود و تا زمانی که این فقر آهن درمان نشود موهای از دست رفته رشد نخواهند کرد. همه افراد هر روز تعدادی از موهایشان می‌ریزد اما مقادیر بیش از اندازه ریزش و عدم رشد مجدد آنها یکی از علائم کم خونی فقر آهن است.
سندرم پای بی‌قرار
کمبود آهن در اغلب افراد همراه با تجربه سندرم پای بی‌قرار است؛ اختلالی که در آن فرد یک نیاز قوی به حرکت دادن پای خود دارد. این نیاز ناخوشایند به‌خصوص در هنگام خواب و استراحت بیشتر می‌شود.
