به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از خراسان، راه رسیدن به یک هدف دشوار، سخت و پر از سنگلاخ است و تعهدی جدی و طولانی‌مدت طلب می‌کند، در این صورت شاید منطقی باشد که هر یک از ما هدف‌هایمان را برای دوستان و اعضای خانواده علنی کنیم تا بلکه با یادآوری آن ها، انگیزه و تعهدمان بیشتر شود و پا پس نکشیم. همه ما در نهان از این که در چشم دیگران، ترسو یا بی‌اراده به نظر آییم، گریزانیم، پس علنی کردن اهداف و آرزوها ما را ثابت‌قدم‌تر خواهد کرد.
آیا چنین چیزی واقعا درست است؟
بر اساس پژوهش‌هایی که توسط Gollwitzer et al به تازگی انجام شده است، علنی کردن اهداف دقیقا اثر مخالفی دارد! در این پژوهش، چهار آزمایش انجام شد و همه این آزمایش‌ها نشان دادند که به اشتراک گذاشتن اهداف، به جای افزایش التزام و تعهد اشخاص، باعث کاهش آن ها می‌شود.
اما چرا چنین می‌شود؟
یک توضیح احتمالی می‌تواند این باشد که با عمومی کردن یک هدف، ما به صورت کاذب این حس و حال را پیدا می‌کنیم که قدمی در راه انجامش برداشته‌ایم. بر اساس آزمایش چهارمی که در این پژوهش انجام شد، آن دسته از سوژه‌های آزمایش که اهداف خود را عمومی کرده بودند، این تصور را داشتند که از آن هایی که اهدافشان را عمومی نکرده‌اند، جلوتر هستند.
به نظر می‌رسد ما وقتی آرزوها و هدف‌های خود را با دیگران در میان می‌گذاریم، در درونمان درباره آن ها به صورت ناخودآگاه خیالبافی می‌کنیم و همین مسئله، توهم و حس و حال پیشرفت کاذبی به ما می‌دهد بنابراین اگر هدفی در سر دارید، مخفی‌اش کنید! چرا اگر به راستی سودای رسیدن به چیزی را داشته باشید، لازم نیست که دیگران شما را به عملی کردن آن متعهد کنند.
