به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از آرمان، علائم و نشانههایی وجود دارد که در صورت ابتلا به آنها، شاید بدون اینکه بدانید، دچار افسردگی هستید. این علائم شامل: بیحالی، کرختی روانی، ناامیدی از زندگی، افکار منفی، اختلال در خواب، اختلال خوردن (پرخوری یا کمخوری)، زودرنجی، پرخاشگری و افکار و احساس خودکشی و گاهی اقدام به آن، آستانه تحمل پایین و زود گریهکردن، تنهایی و گوشهگیری است.
تکنیکی برای حل مشکلات
شاد زیستن یکی از روشهای خوب زندگیکردن است. افرادی که نشاط و رضایتمندی را در زندگی خود وارد میکنند، به سلامت روان خود کمک کردهاند. یکی از روشهای شاد زیستن، تفکر مثبت یا مثبتاندیشی است. فردی که در زندگی خود با افکار مثبت پیش میرود، بهراحتی و با موفقیت بیشتری به راهحل مشکلات خود دست پیدا میکند. گویی این تفکر و نگاه مثبت، اهرم یا تکنیکی برای حل مشکلات اوست. افرادی که به همه چیز مثبت نگاه میکنند، احتمال بیشتری دارد که بتوانند مشکلات خود را حل کنند و آرامش را به زندگی خود برگردانند. با افراد مثبتنگر و موفق، بیشتر رفتوآمد کنید تا شاد و پرانرژی شوید.
ناکامی پایان راه نیست
افراد با نگرش منفی از همان ابتدا امکان حرکت به سمت موفقیت (شاد زیستن) را از خود سلب میکنند. یکی از روشهای داشتن تفکر مثبت این است که به توانمندیها و تجربههای موفق گذشته خود توجه بیشتری داشته باشیم؛ یعنی بهجای دیدن نکتههای منفی، از نکات مثبت و تواناییهایمان آگاهی و شناخت بیشتری پیدا کنیم. روش دیگر، ایجاد این احساس و فکر است که زندگی پر از فراز و نشیبهای مختلف است؛ یک ناکامی یا رسیدن به یک بنبست در زندگی، پایان راه آدمی نیست.
تفکر خلاق، کلید قفل درماندگی
باید بهجای احساس درماندگی و تلخی در زندگی از روش تفکر خلاق استفاده کنیم و با خود بیندیشیم واقعا برای حل این مشکل، که ذهن من ناامیدی و ناکامی را انتخاب کرده است، راههای دیگری وجود ندارد که مرا به شادکامی و خوشحالی برساند؟ باید راهحلهای موجود را بررسی و با توجه به توان خود، همه آنها را بررسی کنید. چهبسا رسیدن به اولین موفقیت، روزنه امیدی برای شاد زیستن باشد. ناکامی یا تلخکامی از نشانهها و عوامل افسردگی است و آگاهی افراد از این اصل میتواند آنها را به سمت تلاش برای شاد زیستن هدایت کند. وقتی فردی ناامیدی را از ساختار شخصیتی خود جدا بداند و آن را عامل بیماری تلقی کند، قطعا برای درمان آن بیماری میتواند قدمهای مفیدی بردارد. خانواده کانون و محور اصلی دستیابی به شاد زیستن و داشتن سلامت روان است. هرچه شخص در خانواده آرامش بیشتری را تجربه کند، احساس رضایتمندی بیشتری خواهد داشت.
خانواده، محور اصلی دستیابی به شادی
خانواده کانون و محور اصلی دستیابی به شاد زیستن و داشتن سلامت روان است. هرچه شخص در خانواده آرامش بیشتری را تجربه کند، احساس رضایتمندی بیشتری خواهد داشت. دوری از تنشها و اختلافات درون خانواده، ایجاد فضای شاد از طریق نظر پرسیدن، احترام به ارزشهای افراد خانواده، کمکخواستن در تصمیمگیری، بزرگ جلوهندادن مشکلات، کمک به دیگران و مقایسهنکردن، سرزنشنکردن و حضور افراد خانواده در مهمانیها و مسافرتها و خوردن حداقل یک وعده غذا در کنار هم، میتواند شادی را در اساس و چارچوب خانواده وارد کند و باعث پرورش فرزندانی شاد شود و آرامش و شادی را به آنها ارزانی کند.
بهجای سرزنش، کمک کنید
اعضای خانواده باید مشکل فردی را که شاد نیست، بپذیرند و بهجای پیامهای کلامی، تحقیر یا به کاربردن جملههایی مانند «خسته شدم!»، او را وادار به فعالیتهایی کنند که با کرختی و ناشادی در تضاد است. فرد ناشاد تمایلی برای حضور در جمع ندارد، ولی اطرافیان باید شرایط جمع را طوری تغییر دهند که فرد بهطور غیرمستقیم برای حضور در آن هدایت شود. باید چنین افرادی را بهنوعی در مسیر درمان شادی قرار داد و آنها را متوجه موفقیتها و آنچه دارند، کرد.