کریدور چابهار – سرخس و اتصال این خط ریلی به آسیای میانه، یکی از مهمترین راه های مواصلاتی تجاری در جنوب و غرب آسیا به شمار می آید. بسیاری از صاحبان کالا تمایل دارند تا کالای خود را از چابهار با استفاده از قطار به آسیای میانه منتقل کنند.
مهدی مهماندوست کارشناس حوزه راه، در این باره عنوان می کند: « محور ریلی «چابهار - زاهدان – مشهد – سرخس» یک هزار و ۳۵۰ کیلومتر طول دارد و به دو قطعه تقسیم شده است که قطعه اولش به طول ۷۳۰ کیلومتر، چابهار را به زاهدان و مرز میلک متصل می‌کند و قطعه دومش به طول ۷۶۰ کیلومتر زاهدان را به بیرجند، مشهد و در انتها سرخس وصل می‌کند.»
وی افزود: از سال 1389 پروژه اتصال بندرچابهار به خط ریلی سراسری کشور آغاز شده اما به دلیل کمبود منابع، این عملیات نتیجه ای را در بر نداشته است. وی با بیان این مورد که افتتاح این مسیر ریلی همچنان در هاله ای از ابهام است بیان نمود: این پروژه بزرگترین پروژه ریلی کشور به حساب می آید و نقش بسزایی در اقتصاد کشور ایفا می نماید.
عباس خطیبی در مورد پیشرفت این پروژه اینگونه بیان می کند که : با توجه به منابع ایجاد شده، هدف گذاری لازم برای اجرای پروژه انجام گردیده است. در حال حاضر تمرکز اصلی بر روی راه آهن زاهدان به خاش است تا فاز اول این پروژه 150 کیلومتری به بهره برداری رسد. پیشرفت کلان کلی پروژه، 55 درصد و پیشرفت بخش زیرسازی آن نیز 68 % می باشد.
ایجاد این کریدور حیاتی از تنها بندر اقیانوسی کشور به شبکه ریلی ایران، کمک زیادی به توسعه سواحل مکران از طریق ایجاد حمل و نقل ریلی می کند. همچنین توسعه و رشد اقتصادی کشور با اتصال اب های آزاد اقیانوس به شبکه ی ریلی و به دنبال ان اتصال به کشور های آسیای میانه و افغانستان را به ارمغان می آورد.
