این مقاله یک مدل نظری ارایه داده است که در آن هر بنگاه تبدیلی، رفتار ریسک گریز داشته و به منظور تعیین سطح بهینه محصول نهایی، مطلوبیت تصادفی را حداکثر کرده که از سود تصادفی ناشی شده است. شرط تعادل بنگاه به وسیله معادله حاشیه سود انتظاری تعیین شده به نحوی که تابع تقاضای کالا و تابع عرضه نهاده اصلی تولیدی، تصادفی فرض شده اند. حاشیه سود مزبور متشکل از پنج جزء بوده که شامل: هزینه نهایی پالایش، انحراف در بازارهای چند قطبی فروش کالا و خرید نهاده، واریانس قیمت کالا و نیز واریانس قیمت نهاده است. نتایج نظری به وسیله الگوی کاربردی با روش ترکیب اطلاعات مقطعی مربوط به یازده کارخانه منتخب قند در بورس تهران برآورد شده است که در آن داده های سری زمانی مربوط به سال های 1375 الی 1382 می باشد. نتایج عملی بدین ترتیب است که افزایش مهم فروش، حاشیه سود انتظاری را افزایش می دهد؛ زیرا واریانس قیمت کالا به مراتب بیشتر از واریانس قیمت نهاده اصلی بوده است.
*این مقاله به قلم دکتر مجید احمدیان به همراه محمدعلی متفکر آزاد در بهار 1386 در مجله پژوهش‌های اقتصادی به چاپ رسیده است.
برای دسترسی به متن کامل مقاله به این لینک مراجعه کنید.
