۰ نفر

ظهور یک زن در هرم قدرت کره‌شمالی

۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۹، ۶:۰۰
کد خبر: 436503
ظهور یک زن در هرم قدرت کره‌شمالی

کیم یو جونگ موقعیت بسیار خوبی دارد و جزو گزینه‌های محتمل برای رهبری کره‌شمالی به حساب می‌آید. او در همان زمانی که برادرش، کیم جونگ اون برای حدود سه هفته از انظار عمومی ناپدید شد، تا اینکه روز شنبه در تلویزیون دولتی در کنار خواهرش ظاهر شود، سوالات مهمی در مورد نقشه کره‌شمالی برای آینده این کشور ایجاد کرد.

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از شهروند، حدود ٢٠‌سال پیش، وقتی کیم جونگ ایل (پدر رهبر فعلی کره‌شمالی) با آن قطار زرهی عجیبش به سمت روسیه حرکت می‌کرد، در کنار مأموری خارجی به نحوی دست به اعتراف می‌زند.

به گزارش سی‌ان‌ان،‌ سال ٢٠٠١ که رهبر وقت کره‌شمالی به مدت سه هفته در حال گشت‌وگذار در روسیه بود، کنستانتین پولیکوفسکی، دیپلمات مورد احترام و اهل روسیه او را همراهی می‌کرد. او از این فرصت نادر استفاده کرده بود تا با یکی از مشهورترین رهبران دنیا در مورد خانواده‌اش حرف بزند.

در آن زمان اعتقاد بر این بود که کیم جونگ ایل هفت فرزند دارد. جوان‌ترین پسرش و جانشین آینده او کیم جونگ اون در آن زمان نوجوان بود. چند سالی بود که سلامت رهبر کره‌شمالی رو به وخامت گذاشته بود و هنوز کسی نمی‌داند که آیا او در مورد جانشین خود و ادامه سلسله خانوادگی فکر کرده بود یا نه. وقتی پولیکوفسکی از کیم جونگ ایل در مورد فرزندانش می‌پرسد، کیم از دخترانش به خوبی یاد می‌کند، اما پسرانش را «احمق‌های بیکار» توصیف می‌کند. به گزارش سی‌ان‌ان، مایکل مادن، پژوهشگر رهبری در کره‌شمالی و مشاور دولتی می‌گوید او این روایت را بارها و بارها در این سال‌ها تکرار کرده است: «کیم جونگ ایل پسرانش را خیلی دوست داشت، اما این بدان معنا نبود که از آنها و عملکردشان در زندگی‌شان راضی بود.»

با وجود همه مسائل و نگاهی که کیم به فرزندانش داشت، درنهایت جوان‌ترین پسرش را برای جانشینی پس از خود انتخاب کرد. این اتفاق حدود هشت سال بعد یعنی در‌ سال ٢٠٠٩ آغاز شد، یعنی وقتی کیم جونگ اون در انظار اجتماعی ظاهر شد. دو‌سال بعد، کیم جونگ ایل به علت ایست قلبی درگذشت. در حالی که شاید جهان هیچ‌گاه نفهمد که آیا رهبر پیشین کره‌شمالی حقیقتا می‌خواست یکی از دخترانش را به جای خود بگذارد یا نه، اما تحسین‌های او از کوچک‌ترین فرزندش، کیم یو جونگ مطابق با استانداردهای کره‌شمالی است. کنجی فوجیموتو یکی از سرآشپزهای سابق رهبر کره‌شمالی به روزنامه واشنگتن‌پست می‌گوید که کیم جونگ ایل همواره جوان‌ترین فرزندش را با نام «پرنسس یو جونگ» و «یو جونگ عزیز» یاد می‌کرد. این دختر همیشه در زمان شام سمت چپ پدرش و همسر کیم سمت راست شوهرش می‌نشست.

در هر حال شاید کیم جونگ ایل گمان می‌کرده که معرفی یک زن پس از خود به‌عنوان رهبر بعدی کره‌شمالی از سوی مردم قابل قبول نباشد؛ خصوصا که همه می‌دانستند او چندین پسر هم دارد. کره‌شمالی کشوری بسیار مردسالار است و تصور همه آن است که زنان باید تابع و مطیع باشند. ناظران می‌گویند که سوءرفتار با زنان، تبعیض جنسیتی و خشونت جنسیتی در آن کشور شایع است.

سوکیل پارک مدیر تحقیقات و استراتژی آزادی در کره‌شمالی که یک گروه حقوق بشری است، می‌گوید: «یک سنت بسیار قوی مردسالارانه در این کشور وجود دارد که معتقد است مردان باید در قدرت باشند و زنان نه.»

با این حال، کیم یو جونگ موقعیت بسیار خوبی دارد و جزو گزینه‌های محتمل برای رهبری کره‌شمالی به حساب می‌آید. او در همان زمانی که برادرش، کیم جونگ اون برای حدود سه هفته از انظار عمومی ناپدید شد، تا اینکه روز شنبه در تلویزیون دولتی در کنار خواهرش ظاهر شود، سوالات مهمی در مورد نقشه کره‌شمالی برای آینده این کشور ایجاد کرد. خصوصا وقتی می‌بینیم که او با داشتن اضافه وزن به شدت سیگاری است و خیلی زیاد مشروبات الکلی می‌خورد. متخصصان می‌گویند که اگر پیش از آنکه فرزندان کیم جونگ اون به بلوغ برسند، اتفاقی برای او بیفتد، کیم یو جونگ بهترین و ایمن‌ترین گزینه برای جانشینی است. اگر این اتفاق بیفتد، این زن در مرکز یکی از سرکوب‌کننده‌ترین رژیم‌های سیاسی روی کره‌زمین قرار خواهد گرفت.

تقسیم جنسیتی

شبه‌جزیره کره جای خوبی برای زن‌بودن نیست. کیم ایل سونگ قول داده بود که با آزادسازی اقتصادی می‌تواند برابری ایجاد کند.  در حالی که زنان بخش مهمی از بازار کار را تشکیل می‌دهند و آنها نیروی محرکه بازارهای محدود خصوصی در کشور هستند، اما از آنجا که مردان همگی شغل‌های تعیین‌شده دولتی دارند، هنوز زنان با تبعیض روبه‌رو هستند. علاوه بر این، آنها فاقد فرصت‌های حرفه‌ای و اجتماعی برابر با همتایان مرد خود هستند. خشونت‌های جنسیتی هم در این کشور مشکل بزرگی است. دیده‌بان حقوق بشر در گزارشی که در‌ سال ٢٠١٨ منتشر شد اعلام کرد که این‌قدر خشونت جنسیتی در این کشور زیاد است که به امر معمولی تبدیل و به‌عنوان بخشی از زندگی روزمره پذیرفته شده است. کره شمالی همه این اتهامات را رد کرده و می‌گوید که اینها گزارش‌های امپریالیستی و سروصداهای بی‌خود حقوق بشری است. چند تن از دیپلمات‌های این کشور در ‌سال ٢٠١٧ در نامه‌ای به سازمان ملل نوشتند: «زنان در تمام زمینه‌ها در این کشور حقوق برابری نسبت به مردان دارند.»

در کره جنوبی هم اوضاع زنان خیلی ایده‌آل نیست؛ گر چه بهتر شده است. کره جنوبی در پایین‌ترین رتبه در میان کشورهای OECD قرار دارد. آخرین داده‌ها حاکی از اختلاف دستمزد حدود ٣٥درصدی میان زنان و مردان بوده است. آنها دائما با تبعیض و اذیت و آزار در محل کار و محل‌های عمومی خود مواجه می‌شوند.

جین لی، خبرنگار آسوشیتدپرس، می‌گوید: «تبعیض جنسیتی در هر دوی این کشورها وحشتناک است. همکاران من در کره شمالی همان شکایت‌هایی را دارند که همکارانم در کره جنوبی از آن می‌نالند: «از آنها انتظار می‌رود که تمام روز به مشاغل خود بپردازند و وقتی هم به خانه رفتند، کار مراقبت از فرزندان و آشپزی و تمیزکردن خانه را انجام دهند. در حقیقت نه کره شمالی و نه کره جنوبی جای خوبی برای زن‌بودن نیست.» اما مسأله این است که کره جنوبی دست‌کم یک رهبر زن داشته است. پارک گئون‌های در ‌سال ٢٠١٥ موفق شد تا نخستین رئیس‌جمهوری زن این کشور شود. نارا کانگ زنی که کره شمالی را در ‌سال ٢٠١٥ ترک کرد در پاسخ به این سوال که «در زمان حضور در کره شمالی تصور می‌کردی یک زن رهبر کشور باشد» با تعجب می‌گوید: «به هیچ‌وجه نمی‌توانم آن را تصور کنم؛ حتی در رویاهایم!»

از‌ سال ٢٠١٨ که خانم کیم یو جونگ وارد خاک کره جنوبی شد، دوربین‌ها در همه ‌جا او را دنبال می‌کنند. کار او این بود که در المپیک زمستانی در کره جنوبی رژیم برادرش را نمایندگی کند.

او نخستین فردی بود که از خانواده سلطنتی پس از پایان جنگ در ‌سال ١٩٥٣ وارد خاک کره جنوبی می‌شد. کارشناسان می‌دانستند که کیم‌ یو جونگ یکی از دستیاران و محرمان عالی‌رتبه رهبر کره شمالی است. مردم کره جنوبی اما چیز زیادی از او نمی‌دانستند. در زمان مسابقات زمستانی، او در مراسم آغازین ‌هاکی روی یخ شرکت کرد و در کنار مون جائه این، رئیس‌جمهور کره جنوبی و مایک پنس، معاون اول رئیس‌جمهوری آمریکا، بازی را تماشا کرد. وقتی تصاویر خنده‌روی او منتشر شد، مطبوعات به او نام «ایوانکا ترامپ کره شمالی» را دادند. این یکی از بزرگ‌ترین اقدامات تبلیغاتی کره شمالی بود.

ظاهرا او در حال نشان‌دادن این بود که می‌تواند نقش رهبری را به خوبی بازی کند؛ نقشی که تقریبا بیشتر عمرش را برای آمادگی پذیرش آن صرف کرده است. کیم یو جونگ نیز مانند برادرش کیم جونگ اون در شهر برن، پایتخت سوییس، تحصیل کرده است. این را عمه و دایی آنها در مصاحبه‌ای به واشنگتن‌پست گفتند.

وارثان واقعی

با توجه به پنهانکاری شدید خانواده کیم، احتمالا ما هیچ‌گاه متوجه نخواهیم شد که برای کیم یو جونگ چقدر سخت بوده که در میانه این تبعیض‌های جنسیتی تا این اندازه رشد کند. البته کیم جونگ ایل فرزندان زیادی به غیر از کیم جونگ اون و کیم یو جونگ دارد اما در رسانه‌های کره شمالی این‌گونه مطرح می‌شود که این خواهر و برادر وارثان واقعی کیم جونگ ایل هستند. اگر روزی رهبر پیشین کره شمالی می‌خواست که کیم یو جونگ به هرم قدرت نزدیک شود، حالا به آرزوی خود دست یافته و شاید چیز زیادی تا رهبرشدن او باقی نمانده باشد.