میلاد 22ساله می‌خواست به کالیفرنیا برود تا در مقطع دکتری در دانشگاه استنفورد درس بخواند. میلاد، پس از آن‌که با همه خداحافظی کرد، با چمدان‌هایش وارد ترمینال شد. پاسپورتش را به مسئولان ترکیش ایرلاین تحویل داد و چمدان‌هایش را بر روی نوار متحرک گذاشت. لحظه‌ای بعد، یکی از مقامات ایرلاین، میلاد را کنار کشید و ایمیلی را به او نشان داد که در آن نوشته بود، «قویا توصیه می‌شود» که آقاجوهری سوار هواپیما نشود. ایمیل از سوی مقامات گمرک و حفاظت مرزهای آمریکا بود. میلاد می‌گوید: «در عرض چند ثانیه، من از دانشجوی دانشگاه استنفورد به یک شخص بالقوه خطرناک تبدیل شده بودم.»
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از شهروند، میلاد یکی از 20 دانشجوی ایرانی بود که از سوار شدن به هواپیما و رفتن به آمریکا برای ادامه تحصیل منع شده بود. همه این دانشجویان ویزاهای معتبر دانشجویی اف-1 داشتند که از سوی وزارت خارجه آمریکا صادر شده بود. اکثر آنها اجازه سوار شدن به هواپیما را در ایران نیافتند، اما برخی هم، زمان عوض کردن هواپیما در دوحه یا استانبول، از سوار شدن‌شان ممانعت شده بود. از آن زمان، این دانشجویان در تلاش‌اند تا بفهمند دلیل این اتفاق در لحظه آخر چه بوده و چه کسی پاسخگوی عوارض و هزینه‌های مالی و روانی لغو سفر آنهاست.
رد ناگهانی
قانون ممنوعیت سفر دولت ترامپ، ایرانیان و تابعین 6 کشور دیگر را دربر می‌گیرد و مانع ورود آنها به خاک آمریکا می‌شود؛ اما در این قانون، دانشجویان ایرانی مستثنی شده‌اند. در‌سال تحصیلی 2018-2017، بیش از 12هزار ایرانی وارد کالج‌ها و دانشگاه‌های آمریکا شده بودند.
این دانشجویان پیش از بستن بار سفر در ماه گذشته، فرآیندهای زمانبر و هزینه‌بر فرم‌های دانشگاهی و فرم‌های ویزا را پشت‌سر گذاشته بودند. آنها پس از منع شدن از ورود به خاک آمریکا، سراغ دفاتر تنظیم‌کننده وقت سفارت رفته‌اند تا دلیل این رد ناگهانی را متوجه شوند. از آن‌جا که آمریکا، سفارتی در ایران ندارد، اکثر آنها به ایروان، پایتخت ارمنستان سفر کردند تا وقت سفارت آمریکا را در آن‌جا بگیرند. برخی از آنها حتی از ایروان تا تهران را با اتوبوس (در سفری 24 ساعته) بازگشتند، چون دیگر پولی برای بازگشتن با هواپیما برایشان باقی نمانده بود. در سفارت، مقامات کنسولی به آنها گفتند که ویزاهای آنها باطل شده است. برخی از دانشجویان گفته‌اند که این مقامات از مورد آنها متعجب شده بودند. اکثر آنها برای ویزای جدید درخواست دادند و همان فرم‌ها را دوباره پر کردند و به همان سوالاتی که چندین ماه پیشتر از آنها پرسیده شده بود، دوباره پاسخ دادند.
18 دانشجو یکدیگر را به صورت آنلاین پیدا کردند. نخستین چیزی که آنها متوجه شدند، این بود که اگرچه اکثر آنها ویزاهایشان را در ماه ژوئن و جولای گرفته بودند، موارد آنها در سیستم ردیابی آنلاین وزارت خارجه آمریکا در بین 27 تا 31 ماه آگوست (یعنی یک تا دو ماه بعد)، حدودا چند روز قبل از نخستین پروازهای دانشجویی، به‌روز شده بود.
در آن زمان، آنها هیچ‌گونه ایمیل یا هشداری دریافت نکرده بودند و وضع ویزاهای آنها در سایت وزارت خارجه به صورت «صادر شده» باقی مانده بود. در ضمن، به نظر می‌رسید اینکه پرونده‌های آنها به یکباره در اوایل سپتامبر، درست قبل از آن‌که در فرودگاه به آنها اعلام شود، باطل شده بود، اتفاقی نبوده است. گرچه وزارت خارجه اعلام کرده که گرفتن ویزا، ورود به خاک آمریکا را تضمین نمی‌کند، متخصصان مهاجرتی می‌گویند، آن‌چه در مورد دانشجویان ایرانی اتفاق افتاده، غیرطبیعی است.
پاریس اسکات، یک وکیل در کالیفرنیا می‌گوید: «نمی‌شود که به شما ویزای دانشجویی اف-1 بدهند و بعد به صورت شتابزده، آن را لغو کنند و هیچ دلیل و توضیحی هم به شما ارایه ندهند.» به نظر می‌رسد این اتفاقات، براساس قوانین نانوشته‌ای روی می‌دهد که به دنبال تشدید تنش‌ها میان آمریکا و ایران ایجاد شده است. وکلا و دانشجویان نمی‌دانند که آیا این لغو ناگهانی ویزاها، رفتاری سیاسی و انتقام‌جویانه بوده یا نه. استفن ییل لوئر، استاد حقوق دانشگاه کُرنل می‌گوید: «من فقط می‌توانم حدس بزنم که دلیل این امر، به وضع رو به وخامت روابط ایالات متحده آمریکا و ایران مربوط است، نه به پیشینه دانشجویان یا هر چیز دیگر.»
در طی یک ماه گذشته، دانشگاه‌ها و سازمان‌های مدافع آنها از دولت آمریکا درخواست ارایه توضیحات کرده‌اند. در جلسه هفته گذشته، مقامات وزارت امور خارجه در دفتر ویزای ایالات متحده در واشینگتن‌دی.سی به نمایندگان انجمن وکلای مهاجرتی آمریکا گفتند که آنها «به هیچ وجه از این وضع آگاه نیستند.» در فقدان هرگونه توضیحی، وکلا معتقدند که این لغو ویزاهای دانشجویی، خیانتی به مقررات مندرج در قانون ممنوعیت سفر است.
لغو ویزاهای دانشجویی در آخرین لحظات، تأثیر عمیق و شدیدی بر روی روحیه این دانشجویان گذاشته است. در مصاحبه گاردین با این هشت دانشجو، آنها در مورد ضررهای مالی، مشکلات شغلی، فقدان خانه، بیماری، استرس و اضطراب در روزهای پس از لغو شدن ویزاهایشان گفته‌اند.
نیما عبدالله‌پور که قرار بود در مقطع دکتری در دانشگاه یو.سی دِیویس تحصیل کند، می‌گوید: «ما زندگی خود را سرمایه‌گذاری کردیم.» این دانشجویان برای اثبات تسلط و مهارت‌های زبان انگلیسی خود، در امتحانات گرانقیمتی شرکت و هزینه‌های مالی و زمانی زیادی را صرف کردند. همه آنها به این دلیل چنین خرج‌هایی را متحمل شدند که دانشگاه‌ها به آنها پیشنهادهای پوشش کامل هزینه‌ها را داده بودند.
علاوه بر آن، دانشجویان ایرانی برخلاف سایر دانشجوها، ویزای یک‌بار ورود به آمریکا را دریافت می‌کنند؛ به این معنا که آنها باید تا پایان تحصیلات‌شان در آمریکا بمانند و اگر به هر دلیلی از آمریکا خارج شوند، حق ورود دوباره به کشور را نخواهند داشت.
سحر، (نام مستعار) 23 ساله یکی از دانشجویانی است که ویزای او لغو شده. او پس از این اتفاق، به خانه رفت و ساعت‌ها گریه کرد. او حدود یک ماه در خانه ماند و حاضر به دیدن هیچ‌کس نبود و به گفته خودش، دلش نمی‌خواست که دایما به این و آن توضیح بدهد که چه اتفاقی افتاد. ماه گذشته، سحر با خوردن قرص‌های آرام‌بخش، دوره درمانی خود را آغاز کرد.
حالا آنها هرکدام در گوشه‌ای از ایران در خانه‌هایشان نشسته‌اند و به آرزوهای از دست رفته‌شان و آینده‌ای که در انتظارش بودند، فکر می‌کنند.
