به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از شرق، ماه‌ها بود که نخست‌وزیر اسرائیل رقبای خود را مسخره می‌‌کرد، قوانین انتخاباتی را زیر پا می‌گذاشت، به اقلیت فلسطینی ساکن اسرائیل می‌تاخت، به کشورهای همسایه حمله می‌‌کرد، از شهرک‌های غیرقانونی جدیدی پرده بر‌می‌داشت و حتی در وعده‌ای محیرالعقول به هوادارانش قول داد که در صورت پیروزی یک‌سوم کرانه باختری را به خاک اسرائیل ضمیمه کند؛ ولی همه اینها بی‌فایده بود. او نتوانست از اتهامات فساد و کلاهبرداری جان سالم به در ببرد و به قول یکی از تحلیلگران الجزیره اگر انتخابات اخیر اسرائیل را همه‌پرسی درباره بنیامین نتانیاهو در نظر بگیریم، باید به این نتیجه برسیم که نخست‌وزیر اسرائیل باید پس از 10 سال به پایان سلام کند؛ چرا‌که ظاهرا تاریخ انقضای او فرا‌رسیده است.
با‌این‌حال نتانیاهو، رهبر حزب لیکود که در انتخابات روز سه‌شنبه با کسب ۳1 کرسی پارلمان اسرائیل (کنست) از در‌اختیار‌گرفتن اکثریت لازم برای تشکیل کابینه بازماند، هنوز تسلیم نشده است و پس از اعلام نتیجه انتخابات به بنی گانتس، رهبر ائتلاف سفید و آبی و رقیب اصلی‌اش در این انتخابات، پیشنهاد داد که با همکاری یکدیگر کابینه وحدت ملی تشکیل دهند؛ پیشنهادی که ظاهرا گانتس آن را رد کرده است. البته گانتس موافق تشکیل کابینه وحدت ملی است؛ اما به شرطی که رهبری آن را خود برعهده بگیرد. به گزارش هاآرتص نتانیاهو روز پنجشنبه از بنی گانتس خواسته بود که هرچه زودتر برای مذاکره درباره تشکیل کابینه ائتلافی با یکدیگر دیدار کنند. با‌این‌حال روز اعلام نتایج بدون دیدار این دو نفر به پایان رسید. براساس نتیجه انتخابات حزب سفید و آبی به رهبری گانتس توانسته ۳۳ کرسی از ۱۲۰ کرسی کنست را به دست آورد؛ در‌حالی‌که حزب لیکود به رهبری نتانیاهو با به‌دست‌آوردن ۳۱ کرسی در جایگاه دوم قرار دارد. جبهه نتانیاهو که از همراهی احزاب راست افراطی و ارتدکس‌های تندرو با حزب لیکود تشکیل شده؛ در‌حال‌حاضر ۵۵ کرسی را در اختیار دارند. از آن سو جبهه احزاب چپ میانه‌رو که حزب سفید و آبی را همراهی می‌کنند، ۵۷ کرسی را به دست آورده‌اند. این در حالی است که هریک از احزاب برای تشکیل کابینه به ۶۱ کرسی کنست نیازمندند.
براساس نتایج رسمی که از سوی کمیته مرکزی انتخابات منتشر شده، ائتلاف احزاب عرب اسرائیلی در مکان سوم قرار دارد و حزب شاس که متعلق به یهودیان فوق ارتدکس است، در مکان چهارم و حزب اسرائیل خانه ما که آویگدور لیبرمن، وزیر سابق دفاع، رهبر آن است، در رتبه پنجم قرار گرفته است. گرچه حزب لیبرمن فقط هشت کرسی پارلمان را به دست آورده؛ اما هاآرتص می‌گوید احتمالا او نقشی تعیین‌کننده در انتخاب نخست‌وزیر آتی اسرائیل خواهد داشت.
او صبح چهارشنبه حمایت خود را از تشکیل کابینه وحدت ملی با حضور حزب اسرائیل خانه ما، لیکود و سفید و آبی اعلام کرده بود. این در حالی است که در پی انتخابات پیشین اسرائیل در ماه آوریل لیبرمن به دلیل پاره‌‌ای اختلافات با احزاب تندرو مذهبی مانع تشکیل کابینه و نخست‌وزیری نتانیاهو شد. نتایناهو که ژانویه گذشته پس از 10 سال نخست‌وزیری رکورد طولانی‌ترین دوران نخست‌وزیری اسرائیل را به خود اختصاص داد؛ پس از ناکامی در تشکیل کابینه خواستار برگزاری انتخابات زودهنگام شد، به این امید که با دادن وعده‌هایی جنجالی و اقدامی تحریک‌آمیز راست‌های افراطی را بیش‌از‌پیش به سوی خود جذب کند و با پیروزی در انتخابات بار دیگر پای خود را در قدرت سفت کند.
اما ظاهرا بخت دیگر با نتانیاهو یار نیست و ستاره اقبال او رو به افول است. با‌این‌حال، به گفته تحلیلگران او هنوز هم گزینه‌هایی روی میز دارد. نتانیاهو سه‌شنبه‌‌شب، اندکی پس از اعلام نتایج انتخابات، گفت‌وگو و مذاکره با نمایندگان احزاب تندرو و راست حاضر در پارلمان را آغاز کرد؛ اما حتی با همراهی این احزاب هم حزب لیکود نمی‌تواند کرسی‌های لازم برای تشکیل کابینه را به دست آورد؛ اما او می‌تواند با ایجاد یک بحران ملی یا به‌راه‌انداختن جنگ، نوعی شرایط اضطراری حاکم کند و از این راه آویگدور لیبرمن، وزیر دفاع سابق خود را وادارد که با زیر‌پا‌گذاشتن خط قرمز خود به تشکیل کابینه‌‌ای ائتلافی با او تن دهد. با‌این‌همه نتانیاهو به خاطر اتهامات مرتبط با فساد مالی با خطر زندان روبه‌روست؛ چرا‌که به گفته ناظران دستگاه قضائی اسرائیل در مجازات سران سیاسی خود به خاطر اتهام فساد جدی‌تر از اتهامات مربوط به جرائم جنگی است. برگزاری سومین انتخابات در یک سال هم یکی دیگر از گزینه‌های پیش‌روی نتانیاهو است. برخی ناظران می‌گویند تلاش برای تشکیل کابینه ائتلافی این بار نیز به شکست می‌انجامد و برگزاری انتخابات برای بار سوم به جامعه اسرائیل تحمیل خواهد شد. احزاب اسرائیل تا پایان ماه اکتبر (۴۰ روز دیگر) فرصت دارند کابینه ائتلافی تشکیل دهند.
هنوز مشخص نیست که نتانیاهو می‌تواند بار دیگر به‌عنوان نخست‌وزیر اسرائیل انتخاب شود یا نه و هنوز نمی‌توان به قطع و یقین گفت که جایگزین احتمالی او چه کسی است؛ ولی همان‌طور که بسیاری از تحلیلگران می‌گویند، او همچنان که یکی از عوامل گیرودارهای سیاسی اسرائیل است، یکی از نشانه‌های مریضی این سیاست هم هست؛ از‌این‌رو مشکلات بزرگ سیاسی اسرائیل و مهم‌ترین مسئله، یعنی صلح با فلسطین، با رفتن نتانیاهو و آمدن شخصی دیگر به پایان نمی‌رسد.
