به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از اعتماد، اهانت‌های سریالی آقای ترامپ به نجابت و ادبی که جامعه مدنی بر پایه آن استوار است تهییج‌کننده بوده و غرض همان است؛ تنها رفتار طبیعی در مقابل تحریکات او بروز خشمی منطقی است.
برای همین است که حالا دیگر مهم نیست در انتخابات 2020 نامزد دموکرات‌ها چه کسی است، فقط مهم است که به دموکرات‌ها توصیه کنم: «نمایش اجرا نکنید.»
چون کشتی گرفتن شکل مورد علاقه مبارزه ترامپ است. او انتخاب شده تا اساس سیاست را برهم بریزد و آن را به چالش بکشد و برای بسیاری از حامیان اصلی او شعله‌ور کردن این آتش، حملات تحریک‌آمیز و اهانت‌های پی‌درپی او تحت عنوان «اصلاح سیاست»، همچنان نمادی از اعتبار او است.
اما نتیجه رای‌گیری از بعضی گروه‌های کوچک ولی موثر در تصمیم‌گیری انتخابات که در سال 2016 طرفدار ترامپ بوده‌اند، حاکی از آن است که به‌واسطه رفتارهای زننده، جنجال‌های بیهوده و هرج و مرج‌های پایان‌ناپذیر او، نوعی نگرانی در میان آنها رو به افزایش است.
تغییر تاریخی در مناطق حومه شهری که ترامپ در سال 2016 با اختلاف ناچیری آرای آن را کسب کرده بود، اکنون توجه بسیاری را جلب کرده است. این خیزش علیه او توسط زنان تحصیلکرده سفیدپوست رهبری می‌شود که قویا مخالف نامزدهای جمهوری‌خواه هستند.
اما آنچه باید بیشتر موجب نگرانی ترامپ باشد احتمال ریزش بالقوه آرا در میان زنان غیرتحصیلکرده سفیدپوست است که ترامپ آنها را قلب حوزه انتخاباتی خود می‌داند. در سال 2016، این زنان به آقای ترامپ 27 امتیاز بیشتر از هیلاری کلینتون دادند. اما اخیرا در یک رای‌گیری توسط فاکس‌نیوز، آقای ترامپ از
جو بایدن، معاون سابق، تنها 4 امتیاز جلوتر بود.
اگر من در اتاق جنگ ترامپ بودم، این عدد، بیش از هر چیز دیگری، به من هشدار می‌داد. او ریاست‌جمهوری را با کسب اختلاف آرای اندکی در سه ایالت اصلی به دست آورد. کمی رشد در میان آرای مخالف یا ریزش آن در میان زنان می‌تواند برای آقای ترامپ حیاتی باشد، در حالی‌که هنوز بسیاری به مواضع او متمایل هستند، آنچه رای‌دهندگان را از او دور می‌کند شخص خود ترامپ است.
همان‌طور که به انتخابات نزدیک می‌شویم، یک چیز را با اطمینان می‌توانیم بگوییم: «دونالد ترامپ قصد تغییر ندارد.»
حتی اگر در دوران ریاست‌جمهوری ترامپ حدود 40درصد نمره تاییدی گرفته باشد، تنها استراتژی مشخص او پیش بردن شرایط به سمت وضعیت قرمز است. او با تبدیل انتخابات به نمایشی از انتخاب بین خود و یک چپ‌گرای افراطی آخرالزمانی در طرف مقابل، تلاش برای بالا بردن آرای خود می‌کند. او درباره سوسیالیسم، مرزهای باز و فساد دولتی عربده‌جویی می‌کند و به تلاش بی‌امان خود در جهت استثمار نژادی و تفرقه فرهنگی ادامه می‌دهد.
اما به همان میزان که ترامپ به فکر تقویت پایگاه خود است، همزمان نیز در به حاشیه راندن گروهی کوچک اما موثر از رای‌دهندگان خود خطر می‌کند. ممکن است تلاش‌های دیوانه‌وار او در ایجاد رعب و وحشت بر سر موضوع مهاجرت در روزهای منتهی به سال 2018 شاید پایگاه او را رونق بخشیده باشد، اما واکنش شدیدی نیز ایجاد کرد که هزینه‌های سنگینی برای حزب او به‌بار آورد.
باتوجه به ذهنیات ترامپ که همیشه فکر می‌کند همه‌چیز طبق روال بوده و چیزی خارج از کنترل نیست، همان جهت‌گیری‌ها در سال 2020 به نمایش گذاشته خواهد شد و این فرصتی برای دموکرات‌هاست تا بتوانند پیام حزبی خود را به گوش طرفداران سابق ترامپ برسانند.
بحث‌های زیادی درباره زمینه‌های اخلاقی، اجتماعی و سیاسی ترامپ و شکست‌های او مطرح است که تنها نتیجه‌گیری از آن عدم کفایت اوست. اما موثرترین پرسشی که دموکرات‌ها باید پاسخ آن را از رای‌دهندگان بخواهند این سوال ساده است: «آیا مملکت می‌تواند چهار سال دیگر به این شکل دوام بیاورد؟ آیا ما می‌توانیم هر روز با توییت‌های ناراحت‌کننده، بحث و جدل‌های بیهوده و گاهی زننده و به‌دنبال آن برآشفته شدن رییس‌جمهور از خواب بیدار شویم؟ آیا ما می‌توانیم در رابطه با موضوعات بااهمیت پیشرفتی داشته باشیم وقتی زندگی میلیون‌ها نفر را کسی رهبری می‌کند که از هر فرصتی برای نفاق بین ما استفاده می‌کند تا مقاصد سیاسی خود را پیش ببرد؟ و آیا واقعا ترامپ رها شده از سد انتخابات دوباره، قرار است در دور دوم کمتر جنگ‌طلب باشد و بیشتر سازنده؟ نه، چنین نخواهد بود. با نزدیک شدن به انتخابات و هر بار که ترامپ با سبعیت بیشتری ضربه می‌زند، این سوال‌ها طنین بیشتری پیدا می‌کند. هر اختلال ناشی از دمدمی‌مزاج بودن او -هر مشاجره غیرضروری، اخراج یا تشنج ناشی از شکست فاحش- دلایل محکم‌تری را برای نیاز به تغییر به‌دست می‌دهند.نیروی محرک ترامپ همیشه ایجاد انتخاب دوگانه است تا امریکایی‌ها را به سبک قبیله‌ای برگرداند. او می‌خواهد جنگ را حول موضوعات تفرقه فرهنگی تعریف کند، نظر حامیان خود را جلب کرده و دموکرات‌ها را اغوا کند تا هر توییت او را تا انتها دنبال کنند.
رییس‌جمهور از جنگ تن‌به‌تن بر سر موضوعات نژادی، ایدئولوژیکی و فرهنگی استقبال می‌کند. در حالی که سیاست‌های هسته‌ای آقای ترامپ ممکن است صف‌آرایی متحدان خود و دموکرات‌هایی را که در سال 2016 در حال چرت زدن بودند تغییر دهد، ولی رفتار سودایی مزاج او می‌تواند موجب اختلال و اضطراب شده و نقطه پایانی باشد برای رای‌های خاکستری که می‌توانند نتیجه را تغییر دهند.دموکرات‌ها برای برنده شدن باید از انرژی منفی ترامپ علیه خود او استفاده کنند، بدون آنکه خود وارد آن شوند.
