به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایران، ناآرامی‌ها در هنگ‌کنگ از ساعت 7 صبح دیروز به وقت محلی آغاز شد و تا عصر و حتی نیمه شب ادامه داشت. از همان ساعات اولیه معترضان سیستم حمل‌و‌نقل از جمله قطارهای شهری و بویژه پروازها را مختل کردند. آنها مانع حرکت قطارهای شهری از ایستگاه‌ها شدند، تونل «کراس هاربر» را بستند، جلو تردد خودروها در خیابان‌ها و بزرگراه‌ها را گرفتند و کارکنان هواپیمایی و فرودگاه‌ها هم با اعتصاب گسترده بیش از 100 پرواز را مختل کردند.
اعتصاب دیروز دوشنبه از سال 1967 تاکنون در هنگ‌کنگ بی‌سابقه بود. در آن زمان هنگ‌کنگ مستعمره انگلیس بود و مائو رهبر سرزمین اصلی چین بود. در آن زمان تظاهرات با هدف احقاق حقوق کارگران شروع شد اما به تظاهرات علیه دولت استعمارگر انگلیس تبدیل شد و در نهایت یک اعتصاب سراسری گسترده رخ داد. توالی‌ای که در ناآرامی‌های کنونی هنگ‌کنگ هم دیده می‌شود.
آنتونی داپیران، وکیل و تاریخ نگار هنگ‌کنگی در مصاحبه با سی‌ان‌ان گفت: «ما هرگز شاهد چنین چیزی نبودیم. ما قبلاً در هنگ کنگ تظاهراتی داشتیم اما اینکه به طور همزمان و یکباره مناطق مختلف در سراسر شهر صحنه نظاهرات شود، ندیده بودیم.»
ناتان لا، وکیل حامی دموکراسی هنگ‌کنگی خانم کری لم، رئیس جمهوری دولت محلی هنگ‌کنگ را متهم کرد که با خودخواهی‌هایش دارد شرایط را بد و بدتر می‌کند. او گفت: «کری لم معترضان را مقصر تمام اتفاق‌های هنگ‌کنگ می‌داند اما اصلاً نمی‌گوید که خودش چه اشتباهاتی مرتکب شده و چه مسئولیتی را باید برعهده بگیرد. او حتی با یک جمعیت حداقلی از مردم که خواستار لغو تمام و کمال لایحه استرداد و تشکیل کمیسیون تحقیق برای رسیدگی به خشونت پلیس هستند، دیدار نکرد. من فکر می‌کنم این یک خواسته خیلی خیلی کوچک است.»
کری لم اگرچه در دو ماه اخیر کوشیده با عقب‌نشینی‌های کوچک مانند به تعویق انداختن لایحه جنجالی استرداد مظنونان به چین و سپس از دستور کار خارج شدن آن، معترضان را آرام کند اما دیروز دوشنبه هم اعلام کرد، استعفا نمی‌دهد. در حالی که یکی از خواسته‌های معترضان استعفای او و خواسته دیگرشان تشکیل کمیته تحقیق درباره خشونت‌های پلیس است. او دیروز فقط هشدار داد که منطقه در آستانه «خطر بسیار بزرگ» قرار دارد.
از 9 ژوئن تاکنون پلیس بیش از 420هنگ‌کنگی را دستگیر کرده، چندین بار با معترضان درگیر شده، 160 گلوله پلاستیکی و 150 گلوله اسفنجی شلیک کرده و 1000 بار هم از گاز اشک آور استفاده کرده است. دیروز -دوشنبه- هم پلیس در چند منطقه از گاز اشک‌آور استفاده کرد. البته در دو ماه اخیر 139افسر پلیس هم زخمی شده‌اند.
اگرچه هنگ کنگ دو ماه است که صحنه تظاهرات است اما تاکنون هیچ پیشرفتی میان طرفین منازعه حاصل نشده؛ نه معترضان قصد بازگشت به خانه‌هایشان را دارند و نه دولت محلی در مقابل خواسته معترضان نرمش به خرج می‌دهد. اگر تظاهرات‌ها در این دولت شهر به یک امر طبیعی تبدیل شود این امکان که دولت چین بخواهد کنترل بیشتری بر هنگ کنگ داشته باشد، بیشتر می‌شود. دولت چین تاکنون کوشیده خود را وارد مسائل هنگ‌کنگ نکند اما تضمینی وجود ندارد که در روزهای آینده هم دخالت نکند. دست کم 6 هزار نظامی چینی در هنگ‌کنگ هستند اما اکثر آنها از دید عموم دورند و تاکنون هم هیچ نشانه‌ای وجود ندارد که دولت چین بخواهد این نیروها را از مکان‌های مخفی‌شان خارج کند یا به هنگ‌کنگ نیروی نظامی جدید اعزام کند.
مهم‌ترین وقایع بحران 2 ماهه هنگ کنگ
9 ژوئن: یک میلیون هنگ‌کنگی در اعتراض به لایحه استرداد به خیابان‌ها آمدند
10 ژوئن: دولت هنگ‌کنگ اعتراض میلیونی را نادیده گرفت و گفت لایحه را به رأی می‌گذارد
12 ژوئن: برای نخستین بار در چند دهه پلیس هنگ‌کنگ با معترضان درگیر شد
14 ژوئن: دولت لایحه جنجالی را به تعویق انداخت
18 ژوئن: دولت حاضر به لغو لایحه نشد اما اعلام کرد، آن را از دستور کار خارج کرده است
21 ژوئن: هزاران معترض به مقرهای پلیس حمله کردند
28 ژوئن: معترضان مقابل ساختمان‌های دولتی از جمله پارلمان تجمع کردند
