به گزارش اقتصادآنلاین، آلمان کشوری‌ست که یک مرکز اقتصادی واحد ندارد و بخش‌های مختلف اقتصادی در نقاط مختلف آن متمرکز شده‌اند.
ده سال قبل از رکود جهانی، از سال 1999 تا 2008، میزان رشد نرخ تولید ناخالص داخلی سالیانه آلمان به طور متوسط، 1.6 درصد بوده است.
با توجه به وابستگی آلمان به صادرات کالاهای سرمایه‌ای، اقتصاد این کشور در سال 2009 به میزان 5.2 درصد کاهش پیدا کرد؛ زیرا شرکتهای سراسر جهان پروژه‌های سرمایه‌گذاری خود را پس از بحران مالی کاهش دادند.
یک سال بعد، اقتصاد آلمان، 4 درصد رشد یافت. در سال‌های بعدی، تحت تاثیر بحران‌های منطقه یورو قرار گرفت که همین مسئله سبب کاهش تقاضا در کشورهای جنوب اروپا شد.
آلمان در ژوئیه 2014 قانون تعیین حداقل حقوق 8.5 یورو در ساعت را به تصویب رساند که از ابتدای ژانویه ۲۰۱۵ به مرحله اجرا درآمد.
در نتیجه، سرعت رشد اقتصادی آلمان در طول سال‌های 2011 تا 2013، بی رمق بود. از زمانی که شرایط ناحیه یورو بهبود پیدا کرد، کشور آلمان در جایگاه چهارم لیست اقتصادهای قدرتمند با بالاترین نرخ تولید ناخالص داخلی اسمی قرار گرفت.
آلمان ثروتمندترین کشور اروپایی‌ست. این کشور بعد از آمریکا و چین بالاترین تعداد میلیونرهای دنیا (با ثروت بیش از ۵۰ میلیون دلار) را در دنیا داراست.
در پایان سال 2019، انتظار می‌رود اقتصاد این کشور، رشد 1.8 درصدی داشته باشد.
