به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از تبیان، این بیماری روحی بر دیدگاه نوجوان، احساس و رفتارش تاثیر می‌گذارد و مشکلات جسمانی، روحی و عاطفی ایجاد می‌کند.
اگرچه افسردگی می‌تواند در هر دوره‌ای از زندگی اتفاق بیفتد اما علائم و نشانه‌های این بیماری در دهه‌های مختلف زندگی فرد متفاوت است.مسائلی مانند احساس فشار در روابط دوستان، انتظارات تحصیلی، تغییرات بدن و مشکلات خانوادگی هر نوجوانی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. اما بعضی از نوجوان‌ها قادر نیستند به راحتی از دوره‌های فشار ناشی از تغییرات عبور کنند.
افسردگی در نوجوان‌ها به سادگی درمان نمی‌شود و بی‌توجهی به آن معمولا عواقب ناخوشایندی دارد که می‌تواند گریبان زندگی او را تا پایان عمر بگیرد.
نشانه‌های افسردگی در نوجوان‌ها شامل ایجاد تغییرات اساسی در نگرش او به مسائل زندگی است که احساس نگرانی و ترس و وحشت ایجاد می‌کند. این تغییرات شامل تغییرات احساسی است که خود را با احساس تهی بودن، ناامیدی، اندوه طولانی، خشم بخاطر مسائل بسیار بی‌اهمیت، عدم علاقه به فعالیت‌های روزمره، تنش با اعضای خانواده و دوستان، احساس بی‌ارزشی، خطاکاری و شکست نشان می‌دهد. نوجوان افسرده اعتماد به نفس پایینی دارد. او نسبت به طرد شدن به شدت حساس است و قادر به کنترل احساسات، هدفمند فکر کردن و تمرکز برای یک تصمیم‌گیری درست نیست.
نوجوان افسرده در شرایط حاد به مرگ و خودکشی فکر می‌کند و این افکار را به شیوه‌های مختلف با اطرافیان خود مطرح می‌کند.
تغییرات فیزیکی ناشی از افسردگی
برای والدین همیشه آسان نیست که به احساسات و عواطف نوجوان خود دست پیدا کنند. زیرا نوجوان‌ها به راحتی می‌توانند آنچه عمیقاً در درون خود احساس می‌کنند را از والدین پنهان کنند. با این حال یک والد هوشمند می‌تواند متوجه تغییرات رفتاری و جسمی فرزندش بشود. با اینکه تغییرات رفتاری در نوجوانی همواره به معنای افسردگی نیست اما اگر این تغییرات رفتاری با برخی از مشکلات جسمی مانند بی‌خوابی، پرخوابی، احساس ضعف و خستگی مداوم، تغییرات شدید در ذائقه، کاهش اشتها، افزایش شدید وزن، کمبود وزن، مصرف الکل یا مواد مخدر، بی‌قراری‌های جسمی و کندی در حرف زدن، فکر کردن یا حرکات جسمی همراه باشد به این معناست که تغییرات در خلق و خوی فرزندتان چیزی فراتر از تغییرات معمول است.
نوجوان افسرده علاقه‌ای به فعالیت‌های اجتماعی ندارد، خود را از دیگران دور نگه می‌دارد، رفتارهای پرخطری از خود نشان می‌دهد، به خود آسیب می‌زند و تلاش می‌کند به شیوه‌ای خودکشی کند.
چه چیزی طبیعی و چه چیزی غیرطبیعی است؟
همانطور که گفتیم درک این مساله که تغییرات رفتاری فرزندتان ناشی از افسردگی است یا شامل تغییرات معمول در این دوران است آسان نیست. با این حال شما با زیر نظر قرار دادن کلیت رفتار فرزندتان و با توجه به جریان جاری زندگی خانوادگی خود می‌توانید این مساله را تشخیص بدهید. اگر شما خانواده پر تنش و مشکلی دارید، اگر فرزندتان والدش را بر اثر جدایی یا مرگ از دست داده، در مدرسه مشکل پیدا کرده، مورد آزار جسمی، روحی و جنسی قرار گرفته و به هر شکلی قربانی خشونت خانگی یا اجتماعی قرار گرفته است شناخت افسردگی در او کار دشواری نیست. اما اگر شما زندگی خانوادگی و اجتماعی او را آرام می‌بینید و با این حال نگران آثار و نشانه‌های افسردگی در او هستید بهترین کار این است که با خود او در مورد این موضوع حرف بزنید. گفتگو با نوجوان برای ارزیابی این مسأله که آیا او ظرفیت روحی مقابله و کنارآمدن با تغییرات و مسائل و مشکلات زندگی را دارد یا خیر همیشه بهترین و درست‌ترین راهکار است.
چه زمانی به پزشک مراجعه کنید
زمانی که احساس می‌کنید علائم افسردگی کاهش پیدا نکرده‌اند و زندگی نوجوان را تحت تاثیر قرار داده‌اند لازم است با پزشک مشورت کنید.
یادتان باشد که علائم افسردگی هیچ وقت به خودی خود درمان نمی‌شوند و برای رفع این علائم باید اقدامات اساسی صورت بگیرد. بی‌توجهی به افسردگی تهدیدی برای زندگی نوجوان است که می‌تواند منجر به خودکشی شود حتی اگر در ابتدا این علائم چندان جدی به نظر نمی‌رسیدند.
شنونده باشید
هر آدم افسرده‌ای چه کوچک و چه بزرگ نیاز به گوشی برای شنیده شدن دارد. هیچ چیز بیشتر از احساس تنهایی و فهمیده نشدن باعث ناراحتی فرد افسرده نیست. اگر می‌خواهید به فرزندتان کمک کنید گوش شنوای او باشید. موضع آدم نصیحت‌گر را ترک کنید و صرفاً اجازه بدهید که او افکار و احساساتش را بیان کند. سعی نکنید از همان ابتدا همه‌چیز را درست کنید و برای مشکلات عاطفی و روحی او راهکارهای خودتان را ارائه بدهید.
پیگیر باشید
نوجوان شما در وضعیت بحران روحی قرار دارد. به احتمال خیلی زیاد او از دخالت‌های شما عصبانی خواهد شد. ممکن است اجازه ندهد به حریم او نزدیک شوید، بر سر شما داد می‌زند، بی‌احترامی می‌کند و اظهارنظرهای ظالمانه‌ای در مورد شما خواهد کرد. اگر واقعاً شرایط را درک کرده‌اید نباید به این دلیل که او پرخاشگر و بی‌ادب به نظر می‌رسد دست از تلاش برای درمان او بردارید. شما در برابر مشکل فرزندان مسئول هستید و رها کردن او به حال خود بدترین کاری است که در حق او می‌کنید.
کمک‌های فعالانه
برای کمک به نوجوان افسرده باید اقدامات عملی داشته باشید. اگر به پزشک مراجعه کنید او به احتمال خیلی زیاد داروهایی برای کنترل افسردگی تجویز خواهد کرد. اما این همه درمان نیست. شما باید کارهای بیشتری انجام بدهید.
در ابتدا باید این نکته را در نظر بگیرید که عامل افسردگی فرزندتان باید از بین برود. اگر او در محیط ناشاد، پر تنش و ناامن است باید از این محیط خارج شود. شما نمی‌توانید از او انتظار داشته باشید در گل و لای و لجن لباس‌هایش را کثیف نکند و تشویق شما در این شرایط عملاً بیهوده است. برای حل مشکل او باید در یک محیط مناسب قرار بگیرد.علاوه بر این فرزند افسرده شما نیاز به فعالیت‌های جسمی دارد. بنابراین لازم است که او یک فعالیت ورزشی را به طور جدی شروع کند. همچنین با برنامه‌های یوگا می‌توانید روند درمان او را تسریع کنید. آغاز یک فعالیت جدید هدفمند مثل یادگیری یک ساز و یا هر مهارت دیگری به او کمک می‌کند که با قرار گرفتن در یک راه درست از افسردگی رهایی پیدا کند.
تشویق نوجوان به مطالعه بیشتر کتاب، مشارکت او در فعالیت‌های خانه، فراهم کردن فرصت‌های شاد خانوادگی در درمان افسردگی موثر هستند. به عنوان یک والد شما توان و امکانات فراوانی برای حل مشکلات فرزندتان دارد. پس دست به عمل بزنید و فرصت‌هایی را فراهم کنید که دیگر بهانه‌ای برای افسردگی باقی نماند.
