وقتی رفتار همراه با خشونت از یک کودک سر می‌زند، سایر اعضای خانواده به‌جای آرام‌کردن وی، کاری می‌کنند که باعث دامن‌زدن به رفتارهای پرخاشگرانه می‌شود؛ برای مثال، برادری موی سر خواهرش را می‌کِشد. خواهر نیز متقابلاً همین کار را انجام می‌دهد و ناسزایی به او می‌گوید. در این زمان برادرش، وی را می‌زند و این ماجرا ادامه می‌یابد. تمام این‌ها نشان‌دهنده آن است که والدین می‌توانند در پاداش‌دادن و تنبیه‌کردن فرزندان خود رفتار باثباتی داشته باشندو با استفاده از راه‌های مؤثر بدون این‌که با تنبیه شدید همراه باشد، پرخاشگری کودک را کنترل کنند.
تأثیر فیلم‌های همراه با خشونت در پرخاشگری کودکان
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از نسل فردا ، تماشای فیلم‌های همراه با خشونت از تلویزیون و فیلم‌های کارتونی یکی دیگر از دلایل پرخاشگری در کودکان مستعد این رفتار و به‌خصوص پسرهاست. در رابطه با انواع رفتارهای پرخاشگری در کودکان باید گفت به‌طورکلی پرخاشگری در کودکان به دودسته خصمانه و وسیله‌ای دسته‌بندی می‌شود. پرخاش در برخی کودکان خصمانه است و به‌منظور صدمه و آزاررساندن به دیگران انجام می‌شود و هدف کودک، تنها آزاررساندن است؛ به‌عنوان‌مثال، کودکی کودک دیگر را می‌زند. در پرخاشگری‌های وسیله‌ای مهم‌ترین هدف کودک رسیدن به‌وسیله موردنظر است و ابداً قصد حمله به دیگران یا اذیت‌کردن آن‌ها را ندارد؛ البته در این میان ممکن است لطمه‌ای نیز به کسی وارد شود؛ به‌عنوان مثال، کودکی بزهکار کیف خانمی را می‌رباید تا به این وسیله مورد تشویق و تائید گروه همسالان قرار گیرد.
راهکارهای درمان پرخاشگری
برای درمان پرخاشگری در کودکان اولین گام این است که والدین با یک روان‌شناس یا مشاور درباره نوع پرخاشگری و علت آن مشورت و درباره رفع رفتار پرخاشگرانه در کودک به‌صورت موردی اقدام کنند. درباره کودک پرخاشگری که الگوپذیری عامل این رفتار وی است باید روی الگوی او کار شود و راه‌های دیگری جز پرخاشگری را جایگزین آن الگو کرد. اگر پرخاشگری در یک کودک به‌دلیل ناکامی به‌وجود آمده باشد والدین باید دررسیدن به هدف کودک به وی کمک کنند.
پرخاشگری‌های کودک با علل اضطراب
درخصوص پرخاشگری‌های کودک با علل اضطراب باید گفت در این موارد والدین و مشاور، باید از نگرانی درونی و اضطراب کودک مطلع شوند و بهترین راه برای درمان این نوع از پرخاشگری، ورزش‌کردن و تخلیه هیجانات است. زمانی که کودک قربانی خشونت در مدرسه می‌شود باید والدین با مسئولان مدرسه صحبت و با تعامل دوطرفه این مشکل را برطرف کنند. به‌طورکلی خشونت و پرخاشگری بیشتر تحت تأثیر عوامل بیرونی است و والدین در درجه اول، باید محرک‌های محیطی را که باعث تحریک خشم و ایجاد خشونت در فرزندشان می‌شود شناسایی و سپس برای رفع آن به کمک روان‌شناسان و متخصصان اقدام کنند.
