۰ نفر

جروزالم پست بررسی کرد؛

اسراییل و تامین نیازهای انرژی قاره سبز

۳ فروردین ۱۴۰۱، ۱۹:۰۰
کد خبر: 622815
اسراییل و تامین نیازهای انرژی قاره سبز

روزنامه «جروزالم پست» در یادداشتی با اشاره به احتمال تحریم واردات نفت روسیه توسط آمریکا و بریتانیا، نوشت: روسیه دارای منابعی به ارزش ۱۳۴۱ تریلیون فوت مکعب است، که این کشور و همه شرکای آن هم نمی‌توانند اروپا را در تامین انرژی راضی کنند.

اقتصاد آنلاین - پرستو بهرامی‌راد؛ روزنامه جروزالم پست در یادداشت تازه خود به‌قلم «نیویل تلر» نوشت: تهاجم روسیه به اوکراین منجر به اتحاد بی­‌سابقه جهان غرب شده است.

غرب طی یک اقدام هماهنگ، شدیدترین تحریم‌ها را علیه روسیه و رهبران آن اعمال کرده است. این کشور در زمینه­‌های مختلف منزوی شده است.

در حال حاضر، اروپا به خرید حجم بالای نفت و گاز روسیه ادامه می­دهد و این کشور همچنان روزانه صدها میلیون دلار از کشورهای اروپایی در قبال فروش نفت و گاز خود دریافت می­کند.

این امر بیانگر این واقعیت است که حدود 40 درصد انرژی مورد نیاز اروپا از روسیه وارد می‌شود.

آمریکا و بریتانیا اعلام کرده‌اند که واردات نفت روسیه را در تلاش برای افزایش فشار مالی بر کرملین ممنوع خواهند کرد.

در کوتاه‌مدت، افزایش قیمت سوخت‌های فسیلی باعث می‌شود تجارت انرژی برای روسیه سودآورتر از قبل از بحران باشد. در عین حال، این وضعیت، ابزاری حیاتی جهت چانه­زنی سیاسی برای پوتین فراهم می­کند.

آلمان، که به شدت به منابع سوخت روسیه وابسته است، در حال انجام اقدامات فوری است. در روز بیست و هفتم فوریه، «اولاف شولتز» برنامه‌های آلمان را برای ساخت دو پایانه گاز طبیعی مایع (ال­ان­جی) اعلام کرد.

ذخایر گاز طبیعی که اخیراً در سواحل رژیم صهیونیستی (اسراییل) و فراتر از آن کشف شده، در مقایسه با ذخایر روسیه، از اهمیت زیادی برخوردار نیست.

ارزش منابع اسراییل به 1341 تریلیون فوت مکعب می‌رسد و شرکای آن یعنی یونان، قبرس و ایتالیا، و حتی ترکیه، نمی­‌توانند میزان انرژی مورد نیاز اروپا را تامین کنند و جایگزین روسیه شوند.

خط لوله ایست­مد برای انتقال گاز طبیعی از اسرائیل به اروپا از طریق یونان و قبرس در سال ۲۰۱۶ اعلام شد و چندین توافقنامه بین سه کشور در این زمینه به امضا رسیده است.

در یک مستند تلویزیونی، «آموس هوخشتاین» -مشاور ارشد انرژی وزارت امور خارجه- گفت: «چرا باید یک خط لوله سوخت فسیلی بین ایست­مد و اروپا بسازیم، در حالی که کل سیاست ما در حمایت از فناوری جدید خلاصه می­شود؟ این پروژه احتمالاً اتفاق نخواهد افتاد، زیرا بسیار پیچیده و هزینه آن هنگفت است.»

آنکارا که هرگز از پروژه ایست­مد به دلیل مشارکت یونان حمایت نکرده، مشتاق عبور خط لوله از ترکیه است.

در سال ۲۰۱۹، صرف­‌نظر از خطوط لوله در نروژ، بریتانیا و اتحادیه اروپا تقریبا ۲۰ درصد گاز خود را از طریق محموله­‌های گاز طبیعی مایع وارد کردند.

پس از برشمردن تمام این موراد در پایان این یادداشت آمده است که محموله‌­های اسرائیل نیز می­تواند از طریق تانکرهای غول­‌پیکر به بازارهای اروپا و بریتانیا راه پیدا کند.