اقتصادآنلاین_ پرستو بهرامی راد؛ نیویورک‌تایمز نوشته است:نیروهای روسی بامداد پنجشنبه در فاصله ۲۰ مایلی شهر از مرز عبور کردند و ساکنان از انفجار‌های شدید گزارش دادند که ظاهراً ناشی از گلوله‌های توپخانه یا موشک‌هایی بود که در حومه شهر فرود آمدند.
خارکیف که بیش از هر شهر بزرگ اوکراینی دیگر به روسیه نزدیک است، مدت هاست که در نظر پوتین جایگاه ویژه‌ای دارد، جایگاه ویژه‌ای که ناشی از این نگاه او است که اوکراین جزیی از روسیه است که به ناحق توسط دسیسه‌های خارجی‌ها و ملی گرایان گمراه اوکراینی ربوده شده است.
هنگامی که معترضان در کی یف، ویکتور اف. یانوکوویچ، رییس جمهور طرفدار روسیه در اوکراین را در سال ۲۰۱۴ سرنگون کردند، خارکیف کانون تلاش‌های سازماندهی شده روسیه برای تجمع مخالفان علیه دولت جدید و بازگرداندن یانوکوویچ به قدرت شد. رییس جمهور برکنار شده به خارکیف گریخت، جایی که شهردار آن زمان، هنادی کرنس، میزبان کنگره‌ای از سیاستمداران و مقامات طرفدار روسیه از مناطق عمدتا روس زبان در شرق و جنوب شرق اوکراین بود.
این تلاش که با حمایت عوامل روس همراه بود، به سرعت ناکام ماند، اما مبدا بسیاری از تبلیغاتی شد که امروز توسط کرملین به کار گرفته می‌شود، از جمله اینکه اوکراین توسط نیونازی‌ها تسخیر شده، یا اینکه روس زبانان اوکراین در خطر مرگ هستند، یا اینکه اوکراین تنها در نتیجه مداخلات خارجی تبدیل به یک کشور شده است. خارکیف، که مدت‌ها میزبان گروه‌های قومی مختلف، از جمله جمعیت بزرگ یهودی بود، نقش مهمی در شکل‌دهی اوکراین در طول جنگ جهانی اول و پس از آن ایفا کرد. این شهر، اولین پایتخت جمهوری سوسیالیستی شوروی اوکراین (تحت کنترل مسکو) بود. در مقابل این حکومت، جمهوری خلق اوکراین در کی یف ایجاد شد که به دنبال جدا شدن از مسکو و تشکیل کشور مستقل اوکراین بود.
نیروهای اتحاد جماهیر شوروی مستقر در خارکیف به سرعت جمهوری خلق اوکراین را سرکوب و در فوریه ۱۹۱۸ کی یف را تصرف کردند.
پوتین در یک مقاله تاریخی طولانی در مورد اوکراین که در ژوییه گذشته منتشر کرد، این ماجرا را به عنوان نمونه‌ای از تلاش‌های محکوم به شکست و احمقانه برای ایجاد یک دولت اوکراینی توسط «تشکل‌های شبه دولتی مختلف که در سراسر امپراتوری روسیه سابق پدید آمده بودند» توصیف کرد.
پوتین افزود که این موضوع حاوی پیامی برای رهبران کنونی اوکراین است و گفت: برای کسانی که امروز کنترل کامل اوکراین را به نیروهای خارجی واگذار کرده‌اند، آموزنده است که به خاطر بسپارند که در سال ۱۹۱۸، چنین تصمیمی برای رژیم حاکم در کیف فاجعه آمیز بود.
