۰ نفر

فرانسه در سودای عراق

۱۷ شهریور ۱۴۰۰، ۱۰:۱۴
کد خبر: 560361
فرانسه در سودای عراق

تلاش‌های مستمر فرانسه طی سال‌های اخیر برای افزایش نفوذ در عراق بر هیچ‌کس پوشیده نیست. این کشور از هر مناسبتی برای تقویت روابط خود با دولت‌های عراقی و حتی سرمایه‌گذاری انبوه در این کشور استفاده می‌کند؛ آن هم درحالی‌که ارتش آمریکا برای خروج از عراق آماده شده و بسیاری از شرکت‌های نفتی بزرگ نیز به دلایل امنیتی و اقتصادی، تمایلی برای باقی ماندن در این کشور از خود نشان نمی‌دهند.

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از همشهری،  در تازه‌ترین رخداد، توتال به‌عنوان بزرگ‌ترین شرکت نفتی فرانسه قراردادی به ارزش 27میلیارد دلار برای سرمایه‌گذاری در تاسیسات نفت و گاز عراق منعقد کرده است؛ آن هم درحالی‌که تنها چند روز از حضور امانوئل ‌مکرون، رییس‌جمهور فرانسه در کنفرانس بغداد می‌گذرد.

این قرارداد شامل افزایش ظرفیت تولید نفت و گاز عراق، توسعه چاه‌های آبی این کشور و همچنین تاسیس یک نیروگاه خورشیدی است که پس از تکمیل، روزانه هزار مگاوات برق تولید خواهد کرد. به نوشته بلومبرگ، قرارداد اخیر توتال بزرگ‌ترین سرمایه‌گذاری یک شرکت خارجی در عراق بوده و از این منظر، یک پیروزی چشمگیر برای دولت مصطفی الکاظمی به‌حساب می‌آید. علاوه بر این‌، ‌مکرون برای همکاری با عراق به‌منظور توسعه و بازیابی توان هسته‌ای این کشور نیز اعلام آمادگی کرده است.

پیشینه تاریخی: از حزب بعث تا عصر جدید

دوران طلایی روابط عراق و فرانسه به نیمه دوم دهه 1970میلادی برمی‌گردد؛ زمانی که صدام حسین، نخست‌وزیر وقت عراق روابطی دوستانه و به تعبیر برخی رسانه‌ها «استثنایی» را با ژاک شیراک، همتای فرانسوی خود بنیان گذاشت. این رابطه دوستانه در دوران ریاست‌جمهوری صدام، دستاوردهای مهمی را برای نظام بعثی عراق به‌دنبال داشت؛ از تاسیس و راه‌اندازی نیروگاه هسته‌ای اوسیراک گرفته تا حمایت گسترده تسلیحاتی فرانسه از عراق در جنگ عراق با ایران؛ تا جایی که شیراک به‌رغم شکل‌گیری اجماع جهانی علیه عراق در سال 2002اجازه نداد قطعنامه مورد نظر جورج بوش برای حمله نظامی به این کشور در شورای امنیت سازمان ملل تصویب شود.

حالا و با گذشت نزدیک به 2دهه از اشغال خاک عراق توسط آمریکا، بار دیگر صدای پای فرانسه به‌سوی این کشور عربی شنیده می‌شود؛ آن هم در شرایطی که عراق با موفقیت از بحران‌های نظامی و جنگ علیه تروریسم عبور کرده و خواهان احیای جایگاه پیشین خود در منطقه و جهان است. حسن نافعه، تحلیلگر مصری یکی از دلایل گرمی روابط فرانسه و عراق در دوران صدام را تلاش بغداد برای اجتناب از قرار گرفتن در «اردوگاه شرق» و برقراری روابطی متوازن با 2قطب قدرت در جهان آن زمان برشمرده است. نافعه می‌نویسد: حجم بالای روابط اقتصادی و نظامی عراق و فرانسه تا پیش از تحریم‌های دهه 1990میلادی به نوعی در رقابت با روابط مشابه عراق و شوروی تعریف شده بود.

الکاظمی در حاشیه استقبال از سفر ‌مکرون به بغداد با اشاره به این مسئله گفت: فرانسه شریک استراتژیک عراق در طول تاریخ معاصر بوده است و ما تلاش می‌کنیم در دوران جدید این رابطه ارزشمند را در سطوح مختلف توسعه دهیم. برای اینکه میزان اهمیت عراق در سیاست خارجی فرانسه روشن شود کافی است بدانیم ‌مکرون ظرف یک سال گذشته 2بار به بغداد سفر کرده؛ سفرهایی که البته منافع اقتصادی قابل توجهی، ازجمله قرارداد توتال را هم برای عراقی‌ها به همراه داشته است.

شبکه الجزیره در این‌باره گزارش می‌دهد: سفرهای یک سال گذشته ‌مکرون به عراق، نشانه‌ای از پایان انزوای سیاسی این کشور در جامعه جهانی است؛ انزوایی که از زمان جنگ خلیج‌فارس آغاز شده و تا 2دهه بعد ادامه داشت. پیش از ‌مکرون، هیچ‌یک از رهبران غربی (به استثنای رییس‌جمهور آمریکا که برای سرکشی از نیروهای نظامی این کشور عازم پایگاه عین‌الاسد در الانبار شد) حاضر نبودند برای ملاقات با مقامات عراقی به بغداد سفر کنند.