به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از باشگاه خبرنگاران، کاظم غریب‌آبادی در نشست تخصصی «یاری‌گران زندگی-همکاری‌های فرابخشی و بین‌المللی-پیشگیری از اعتیاد» که به مناسبت بزرگداشت سالروز جهانی مبارزه با موادمخدر برگزار شد، بیان کرد: جامعه بین‌المللی اقدامات مختلفی را در راستای مقابله با معضل جهانی موادمخدر انجام داده است، اما باوجود تمامی تلاش‌هایی که انجام شده شاهد این هستیم که هم کشت غیرقانونی، هم تولید و هم مصرف موادمخدر و هم قاچاق آن همچنان به طور فزاینده‌ای در حال افزایش است.
سفیر و نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران در وین با اشاره به گزارش دفتر مقابله با جرم و مواد مخدر سازمان ملل که اخیرا درمورد وضعیت موادمخدر در جهان در سال گذشته میلادی منتشر کرد، گفت: این گزارش یافته‌های بسیار مهمی را منعکس می‌کند، از جمله در رابطه با منطقه ما اذعان می‌کند که هیچ پیشرفتی در کشور همسایه ما که به عنوان بزرگترین تولیدکننده موادمخدر در منطقه است در زمینه کنترل کشت و تولید موادمخدر حاصل نشده، این تدوام کشت و تولید به این معناست که قاچاقچیان موادمخدر فعال‌تر شدند و این عواقب و پیام‌های بسیار خطرناکی را هم برای کشور‌های منطقه و هم خود منطقه و هم برخی از نواحی جهان به عنوان مقصد موادمخدر در بر دارد و همچنین عواقب سویی را برای به ویژه کشور‌های در حال توسعه و برنامه‌های توسعه آن‌ها دارد.
وی با بیان اینکه در جمهوری اسلامی ایران انواع موادمخدر در سال ۲۰۲۰ رشد بیش از ۴۱ درصدی داشت (کشف و ضبط آن نسبت به سال ۲۰۱۹)، که این هم دارای دو پیام است؛ پیام اول اینکه نشان می‌دهد فعالیت‌های مقابله‌ای ما بسیار موثر بوده است، البته پیام دوم هم نشان‌دهنده علامت هشداردهنده در مورد افزایش بی‌سابقه موادمخدر در منطقه و به ویژه جمهوری اسلامی ایران است که به عنوان یک کشور ترانزیت تحت تاثیر آن قرار دارد.
غریب‌آبادی ادامه داد: در گزارش ۲۰۲۰ دفتر مقابله با جرم و موادمخدر سازمان ملل به نکته مهم دیگر هم اشاره شده و آن نقش و سهم ایران در مقابله با این معضل جهانی است. در واقع در این گزارش اشاره شده که در اثر فعالیت‌های ایران، تامین مشتقات تریاک در مسیر بالکان و کشور‌های مقصد کاهش پیدا کرده است و این اذعان بسیار مهمی است. یعنی ما همچنان اعتقاد داریم که باید با موادمخدر مقابله کرد. به همین دلیل از واژه بین المللی که در این زمینه انتخاب شده واژه مقابله و مبارزه است و این بسیار کلیدی است و صرفا نمی‌توان تک بعدی برای رسیدگی به این معضل جهانی عمل کنیم و به طور مثال فقط به دنبال شیوه‌های پیشگیری یا به دنبال شیوه‌های درمان باشیم، بلکه مقابله یک پایه اصولی و اساسی است و کاری که ایران انجام داده کمک کرده تا در کشور‌های مقصد و مسیر بالکان، صادرات قاچاق این مواد کاهش پیدا کند.
سفیر و نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران در وین یادآور شد: مبارزه با موادمخدر باید در چارچوب همکاری بین‌المللی شکل و یک حمایت هماهنگ صورت گیرد. متاسفانه بار اصلی مقابله بر روی دوش کشور‌های اصلی مانند جمهوری اسلامی ایران است و کشور‌های مقصد به ویژه کشور‌های غربی اهتمام لازم را در این خصوص به عمل نمی‌آورند.
غریب‌آبادی ادامه داد: این همکاری‌ها ابعاد مختلفی میتواند داشته باشد؛ تبادل اطلاعات، حمایت‌های مالی، عدم تضعیف فعالیت‌های مقابله‌ای، عدم تضعیف کنوانسیون‌های بین‌المللی برای مبارزه با مواد مخدر از طریق قانونی کردن برخی انواع موادمخدر، همکاری در جهت تامین تجهیزات مقابله‌ای و کنترل مرز‌ها از جمله محور‌هایی است که حداقل کشور‌های مقصد که عموما کشور‌های غربی هستند می‌توانند با کشور‌هایی که هم تولیدکننده مواد هستند و به ویژه در مسیر ترانزیت قرار دارند به عمل آورند، اما متاسفانه این همکاری تاکنون قانع کننده نبود.
وی افزود: مبارزه با موادمخدر مسئولیت مشترک است، نه صرفا مسئولیت کشور‌های تولیدکننده و یا کشور‌هایی که در مسیر ترانزیت قرار دارند. اگر به این مشکلات، تحریم‌های یک جانبه و عیرقانونی و ظالمانه را هم اضافه کنیم وضعیت بسیار وخیم‌تر میشود. تحریم‌ها بر کشور‌های هدف و کشور‌های ترانزیت در کاهش ظرفیتشان برای مقابله با موادمخدر تاثیر می‌گذارد.
سفیر و نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران در وین با بیان اینکه سیاست ایران در مقابله با معضل جهانی مواد مخدر صرفا مبتنی بر مبارزه نیست، گفت: بلکه سیاست متعادل و هماهنگ را در پیش گرفته است. ما سالیان سال پیشگام کشف بالاترین مقادیر موادمخدر هستیم. ایران همچنان رکورددار است و در گزارش ۲۰۲۰ دفتر مقابله هم به این موضوع اشاره شده است.
وی افزود: در کنار این سیاست و اصل مقابله، هم در زمینه پیشگیری، هم درمان و هم کاهش آسیب، فعالیت‌های بسیار گسترده‌ای با هدایت ستاد مبارزه با موادمخدر و با مشارکت دستگاه‌های مختلف و سمن‌ها انجام شده که این هم همواره مورد اذعان دفتر مقابله با جرم و موادمخدر سازمان ملل هم قرار گرفته است و ایجاد مرکز درمان منطقه‌ای در ایران به دلیل ظرفیت‌های گسترده‌ای است که جمهوری اسلامی ایران داشت صورت گرفت.
