به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از فارس، خبرنگار وال‌استریت ژورنال مدعی شد آژانس بین‌المللی انرژی اتمی گزارشی ارائه داده که طی آن مدعی شده ایران تجهیزات جدیدی را به تاسیسات هسته‌ای اصفهان وارد کرده و تولید اورانیوم فلزی را از روز 8 فوریه (20 بهمن) آغاز کرده است. ماده‌ای که تولید شده فلز اورانیوم طبیعی بوده که ایران گفته از آن برای اهداف تحقیقاتی استفاده می‌کند.
تروئیکای اروپایی چندی پیش در بیانیه‌ای اعلام کرده بودند: «ما دولت‌های فرانسه، آلمان و انگلیس عمیقاً از اعلامیه ایران مبنی بر آماده شدن برای تولید اورانیوم فلزی نگران هستیم.»
آن‌ها در ادامه مدعی شدند: «ایران هیچ استفاده غیرنظامی موثقی از اورانیوم فلزی ندارد. تولید اورانیوم فلزی به صورت بالقوه دلالت‌های نظامی جدی دارد. تحت برجام ایران متعهد شد که به مدت ۱۵ سال در زمینه تولید اورانیوم فلزی یا انجام تحقیق و توسعه درباره متالورژی (فلزشناسی) اورانیوم فعالیت نکند.»
«سعید خطیب‌زاده» سخنگوی وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران روز 30 دی و در واکنش به این هیاهوی سه کشور اروپایی گفت: «همانگونه که از سوی سازمان انرژی اتمی نیز اعلام شد، بهره برداری از کارخانه تولید اورانیوم فلزی اصفهان مندرج در قانون مجلس شورای اسلامی و تولید سوخت پیشرفته (سیلیساید) برای استفاده در راکتور تحقیقاتی تهران، دو موضوع کاملاً متفاوت از هم هستند.»
وی افزود: آنچه که آژانس مبادرت به گزارش‌دهی در مورد آن کرده است، ناظر بر آغاز فعالیت تحقیق و توسعه برای طراحی سوخت پیشرفته‌تری برای راکتور تحقیقاتی تهران تحت عنوان سوخت سیلیساید است که ایران دو سال پیش برنامه آن را به اطلاع آژانس رسانیده و اخیرا نیز اطلاعات طراحی مربوطه را ارائه کرده است.
خطیب‌زاده با اشاره به اینکه در فرآیند تولید سوخت سیلیساید، اورانیوم فلزی یک محصول میانی است، تصریح کرد: پرسشنامه اطلاعات طراحی کارخانه اورانیوم فلزی اصفهان هنوز به آژانس ارائه نشده و این اقدام، پس از انجام تمهیدات لازم و در مهلت تعیین شده در قانون انجام خواهد شد.
سخنگوی وزارت امور خارجه همچنین با انتقاد از جوسازی‌های بی اساس در این خصوص، افزود: اورانیوم فلزی کاربردهای صلح آمیز نیز دارد و هم اکنون برخی کشورها از سوخت مبتنی بر اورانیوم فلزی برای راکتورهای خود استفاده می‌کنند و این موضوع، منافاتی نیز با معاهده عدم اشاعه و تعهدات پادمانی کشورها ندارد. ضمن آنکه این فناوری برای ایران که باید نیازهای بیماران خود به رادیوداروها را با بهترین کیفیت تهیه کند، یک الزام است و کاملا از جنبه‌های بشردوستانه و صلح آمیز برخوردار می‌باشد.
