به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از شرق، چهار سال از دوران ریاست‌جمهوری اوباما گذشته و با ورود جو بایدن به کاخ سفید، باز هم رویکرد او در قبال مک‌کانل نقشی تعیین‌کننده در رابطه کاخ سفید و کنگره خواهد داشت. «جو مانچین»، سناتور دموکرات ایالت ویرجینیا می‌گوید: «برخی دموکرات‌ها بر این عقیده هستند که جو همیشه در پی یک توافق سیاسی است. من هم با آنها هم‌نظر هستم. این وظیفه جو است که چنین کاری کند. سیاست یعنی همین. اما سؤال این است که در سال‌های پایانی دوره اوباما، جو چرا نمی‌خواست هیچ همکاری سیاسی‌ای با مک‌کانل داشته باشد؟». مطمئنا بایدن ترجیح می‌داد چاک شومر، رهبری سنا را در دست داشته باشد تا بتواند به‌سرعت نامزدها و برنامه‌های مدنظر دولت دموکرات اوباما را تأیید کند. این تمایل امروز هم وجود دارد، اما تنها نانسی پلوسی را بر مسند ریاست مجلس نمایندگان می‌بیند و در سنا همچنان مک‌کانل حرف اول را می‌زند.
با توجه به تلاش همه‌جانبه مک‌کانل برای مانع‌تراشی در مسیر اقدامات دولت قبلی دموکرات، تصور اولیه این است که این بار هم مک‌کانل همان رویکرد را در قبال دولت بایدن در پیش خواهد گرفت.
اما واقعیت این است که امروز شرایط نسبت به چهار سال قبل تفاوت‌های زیادی کرده است. بایدن توانسته مانع از تداوم ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ شود. در‌حال‌حاضر هر‌کدام از دو حزب دموکرات و جمهوریخواه 48 کرسی سنا را کسب کرده‌اند (تعداد کرسی‌های دموکرات‌ها با احتساب کامالا هریس به 49 می‌رسد) و سرنوشت رقابت این دو حزب در سنا هم به نتیجه دور دوم انتخابات سنا در جورجیا گره خورده است. اگر حزب جمهوریخواه نتواند در جورجیا پیروز شود، مک‌کانل هم باید عنوان رهبر اکثریت در سنا را به رقبای دموکرات خود بدهد؛ بنابراین می‌بینیم که امروز شرایط تغییرات بسیاری با چهار سال قبل کرده است.
شاید مهم‌تر از همه این است که رابطه جو بایدن و میچ مک‌کانل رابطه‌ای فراتر از رقابت دو رقیب در سنا دارد که طی دهه‌ها شکل گرفته است. مک‌کانل تنها جمهوریخواه سنا بود که در مراسم تشییع جنازه پسر بایدن در سال 2015 شرکت کرد و همچنین او در پرونده هانتر بایدن هم برخلاف دیگر جمهوری‌خواهان، حملاتی نثار دوست قدیمی خود نکرده است. «کریس کونز»، سناتور دموکرات ایالت دلاور می‌گوید: «آنها سابقه مذاکراتی سرنوشت‌ساز درباره موضوعات مهم و حیاتی دارند. هر دو آنها ساعات و روزهای پرتنشی را در جلسات تأیید نامزدها در کمیته قضائی سنا سپری کردند. با وجود این، تصور می‌کنم این دو می‌توانند حتی در سخت‌ترین و پرتنش‌ترین زمان‌ها هم رابطه حرفه‌ای خود را حفظ کنند. این موضوع قبلا بارها ثابت شده است». مک‌کانل و بایدن با وجود اختلاف‌های بسیار، احتمالا می‌توانند زمینه‌های مشترکی برای همکاری پیدا کنند. مک‌کانل در دوره ترامپ موفق شد به یکی از اهداف دیرینه‌اش دست یابد و ساختار قضائی را مطابق خواسته خود اصلاح کند. به‌زودی و به احتمال بسیار زیاد، مک‌کانل به قدرتمندترین جمهوریخواه واشنگتن تبدیل می‌شود و باید از اکثریت شکننده جمهوری‌خواهان در سنا دفاع کند. در آن سو هم بایدن رهسپار کاخ سفید می‌شود و دستور کار یک لیبرال را در پیش خواهد گرفت. اما بخش درخورتوجهی از تمرکز بایدن بر همکاری با این رقیب جمهوریخواه معطوف می‌شود. بایدن چندی‌پیش به حزب جمهوریخواه هشدار داده بود اگر ترامپ در انتخابات شکست بخورد، تفرقه و شکافی درخورتوجه در درون حزب جمهوریخواه ایجاد می‌شود. ظاهرا این اتفاق رخ داده و هم‌اکنون هم جمهوری‌خواهان در برابر ادعای ترامپ مبنی بر وقوع تقلب در انتخابات ریاست‌جمهوری دو دسته شده‌اند. بایدن پس از پیروزی در انتخابات به خبرنگاران گفت: «من به‌عنوان یک دموکرات در انتخابات حضور داشتم، اما به‌عنوان یک رئیس‌جمهور حکومت خواهم کرد. ریاست‌جمهوری یک نهاد حزبی نیست».
توافق بر سر چهره‌های میانه‌رو
مقامات دموکرات پیش از این تأیید کرده بودند که جاه‌طلبی‌های قانونی آنها نسبت به یک هفته قبل از انتخابات کاهش یافته، اما آنها امیدوارند بتوانند درباره بسته کمکی مربوط به تبعات ویروس کرونا که مذاکره درباره آن به بن‌بست رسیده، زیرساخت‌ها، آموزش عالی و پهنای باند در مناطق روستایی با جمهوری‌خواهان به توافق دست یابند. این چالش‌ها باعث می‌شوند مک‌کانل و بایدن که هر دو سال‌ها در بالاترین رده‌های سیاسی و حزبی حضور داشتند، خود را ملزم بدانند که هر‌چه زودتر همکاری خود را از سر بگیرند؛ حتی اگر لازم باشد این همکاری قبل از انتقال رسمی قدرت از ترامپ به بایدن آغاز شود.
اولین چالش پیش‌رو، وضعیت کابینه بایدن است. هنوز مشخص نیست که مک‌کانل چه برنامه‌ای برای کابینه بایدن دارد و تا چه میزان می‌خواهد در مسیر تأیید وزرا سنگ‌اندازی کند؛ اما در یک نکته تردیدی نیست و آن هم اینکه بایدن برای جلوگیری از مخالفت شدید مک‌کانل، نامزدهایی میانه‌روتر را به سنا معرفی کند. اگر چاک شومر در رأس سنا قرار داشت، بایدن با دست بازتری چهره‌های مدنظر خود را روانه سنا می‌کرد. در شرایط فعلی و با توجه به ترکیب سنا، امید چندانی به تأیید چهره‌های چپ‌گرا مانند برنی سندرز و الیزابت وارن وجود ندارد؛ حتی ممکن است این دو در مذاکرات درون‌حزبی دموکرات‌ها هم نتوانند رأی مثبت درخورتوجهی کسب کنند. جمهوری‌خواهان هنوز فراموش نکرده‌اند که در زمان معرفی نامزدهای مدنظر دونالد ترامپ، دموکرات‌ها روند رأی‌گیری و بررسی صلاحیت آنها را چگونه با مانع و تأخیر روبه‌رو می‌کردند. این مسائل احتمال طولانی‌شدن روند تأیید کابینه بایدن را افزایش می‌دهد و این موضوع می‌تواند در شرایط فعلی که ایالات متحده و جهان درگیر همه‌گیری ویروس کرونا و تبعات اقتصادی ناشی از آن است، چالش‌آفرین باشد.
آن دسته از سناتورهای حزب جمهوریخواه که می‌خواهند در سال 2024 برای انتخابات ریاست‌جمهوری به میدان بیایند، انگیزه بیشتری دارند تا در این روند جنجال‌آفرینی کنند تا بیش از دیگران در مرکز توجه رسانه‌ها و افکار عمومی قرار گیرند.
«کریس مورفی»، سناتور دموکرات ایالت کانتیکت، به پولیتیکو می‌گوید: از نظر من میچ مک‌کانل روندی را در پیش می‌گیرد که بایدن مجبور شود برای هر پست کابینه با سنا مذاکره کند. احتمال زیادی وجود دارد که همین رفتار درباره هر قاضی و هر دادستانی که بایدن می‌خواهد منصوب کند نیز تکرار شود».
اما مانچین، دیگر سناتور دموکرات، استدلال می‌کند که در شرایط فعلی «ایالات متحده بیش از این آماده تنش و تقابل حزبی و سیاسی نیست. بایدن و مک‌کانل می‌توانند به‌طور مؤثر درباره گروهی از نامزدهای غیر‌ایدئولوژیک برای کابینه توافق کنند تا اختلاف‌نظرهای احزاب به جنگ سیاسی دیگری تبدیل نشود». بدون تردید با وجود سابقه دوستی و همکاری چند‌دهه‌ای مک‌کانل و بایدن، همه چیز بین آنها بدون مشکل نیست. بایدن در ماه سپتامبر به دلیل ناتوانی کنگره در تصویب لایحه جدید ویروس کرونا به مک‌کانل انتقاد کرد و هشدار داد که «باید به دوست قدیمی‌ام هشدار دهم که تمام ایالت‌ها با ادامه چنین وضعیتی دچار بحران خواهند شد. مک‌کانل می‌خواهد تمام ایالت‌ها ورشکسته شوند». در آن سو هم مک‌کانل در ابتدای سال 2020 گفته بود بایدن اطلاعات و مدارک بیشتری در ارتباط با اتهام سوء‌رفتار جنسی‌اش با تارا رید، دستیار سابقش منتشر کند.
تعامل بایدن و مک‌کانل و پرهیز آنها از افزایش تنش‌ها میان دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان، مزیت‌های دیگری هم دارد؛ موقعیت جمهوری‌خواهان در سنا و رهبری مک‌کانل بدون تردید در سال 2022 با چالش‌هایی جدی‌تر روبه‌رو خواهد شد، در‌حالی‌که بایدن می‌تواند از این فرصت استفاده کرده و با حمایت‌های خود، اکثریتی دموکرات را روانه سنا کند. اما دو طرف باید در تعامل با هم، مانع از قدرت‌گرفتن جریان‌های ایدئولوژیک در این دو حزب شوند. چالش‌هایی مانند دیوان عالی و خدمات بهداشتی و درمانی، مهم‌ترین موضوعاتی است که تندروهای دو حزب دموکرات و جمهوریخواه می‌توانند با کارشکنی یا اعمال دیدگاه‌های افراطی خود باعث شکست توافق و بروز تنش‌های بیشتر میان این دو حزب شوند. چاک هگل که به‌عنوان وزیر دفاع در دولت اوباما حضور داشته، نسبت به چشم‌انداز همکاری بایدن و مک‌کانل امیدوار است و می‌گوید: «بایدن در مقایسه با اوباما با تنش‌های کمتری با کنگره تعامل خواهد کرد. او در مقایسه با اوباما شناخت بیشتری از کنگره دارد».
