به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از همشهری، «حاجی بشیر نورزی» معروف به سلطان مواد‌مخدر افغانستان و یکی از مهم‌ترین حامیان مالی طالبان، 15سال قبل یعنی در سال2005 از دوبی به نیویورک پرواز کرد تا با مقام‌های آمریکایی برای پایان جنگ در افغانستان توافقنامه امضا کند؛ یا اینکه دست‌کم او تصور میکرد قرار ملاقات به این منظور ترتیب داده شده است. حاجی‌بشیر اما اشتباه میکرد. این قرار دام سرویس‌های اطلاعاتی و امنیتی آمریکا برای او بود. حاجی‌بشیر نورزی که سال‌ها از پول تجارت هروئین، هزینه‌های مالی طالبان را تامین میکرد، اکنون در چنگ آمریکایی‌ها بود. دادگاه او را به حبس ابد محکوم کرد.
اکنون اما دولت دونالد ترامپ به فکر آزادی حاجی‌بشیر است. آزادی او در چارچوب توافق صلحی صورت می‌گیرد که حدود 6ماه قبل میان زلمای خلیلزاد به‌عنوان فرستاده ویژه دونالد ترامپ و ملا برادر، معاون سیاسی طالبان در دوحه به امضا رسید. آمریکایی‌ها قرار است زندانیان باقیمانده طالبان در زندان گوانتانامو را هم رها کنند. شماری از هم‌بندی‌های سابق این زندانیان همان کسانی هستند که در هیأت مذاکره‌کننده 14نفره طالبان، بیش از یک‌سال رودرروی آمریکایی‌ها مذاکره کردند و طبیعی است که اکنون به فکر آزادی دوستان خود باشند. آزادی این زندانیان از سوی طالبان به‌عنوان پیش‌شرط آغاز مذاکرات بین‌الافغانی اعلام شده است.
موضوع آزادی نورزی حدود یک‌ماه قبل، از سوی ملا برادر با خلیلزاد در میان گذاشته شد و خلیلزاد به وزیر خارجه آمریکا توصیه کرد موافقت ترامپ برای آزادی او را بگیرد. طالبان و آمریکا در دوحه بر سر آزادی 5هزار زندانی طالبان دربند دولت افغانستان توافق کرده بودند اما مشخص نبود چه کسانی در این فهرست قرار می‌گیرند. دولت افغانستان 4هزار و 600نفر از این فهرست را آزاد کرد اما آزادی 400نفر باقیمانده که گفته می‌شود افراد خطرناکی هستند را به تصمیم نشت لویه‌جرگه موکول کرد. لویه‌جرگه هم تشکیل شد و حکم به آزادی این افراد داد؛ افرادی که در میان آنها برخی به اعدام محکوم هستند. کمتر از 3ماه به انتخابات آمریکا باقی مانده و به‌نظر می‌رسد مقام‌های آمریکایی عجله زیادی برای به نتیجه رساندن مذاکرات دوحه دارند. ترامپ اخیرا در گفت‌‌وگو با یکی از رسانه‌های داخلی آمریکا اعلام کرد که قصد دارد تعداد نیروهای آمریکایی مستقر در افغانستان را از 8هزار و 600 نفر کنونی به حدود 4هزار نفر برساند. توافق با طالبان و آماده‌کردن فضا برای کاهش نیروها در افغانستان برای دونالد ترامپ یک ضرورت است؛ چراکه جزو شعارهای اصلی او در انتخابات 4سال قبل بوده است.
طبق تازه‌ترین گزارش اداره مبارزه با مواد‌مخدر وزارت دادگستری آمریکا، افغانستان همین الان هم بزرگ‌ترین تولیدکننده هروئین در جهان است اما آزادی حاجی‌بشیر به‌معنای بازگرداندن حامی اصلی طالبان به میدان اتفاقات افغانستان است. به گفته بسیاری از کارشناسان امنیتی غربی، تخصص او فرش و هروئین در بازارهای جهانی و تهیه سلاح در برابر آن بوده است.
با این همه به‌نظر می‌رسد دولت ترامپ از طریق زلمای خلیلزاد به‌دنبال به نتیجه رساندن مذاکرات با طالبان به هر قیمتی است. افغانستان قرار است در فضای انتخاباتی آمریکا، به‌عنوان مهم‌ترین برگ برنده سیاست خارجی دونالد ترامپ ایفای نقش کند. رهبران طالبان می‌دانند اگر نتیجه انتخابات آمریکا پیروزی جو بایدن و دمکرات‌ها باشد، دیگر کسی به شیوه کنونی با آنها مذاکره نخواهد کرد. استفاده حداکثری از فرصت 3ماهه حضور ترامپ در قدرت، تاکتیک کنونی آنهاست.
