ایشان استقلال بانک مرکزی را اینطور تعریف می‌کنند: "محفوظ ماندن از مداخلات غیرکارشناسی دولت" و معتقدند افزایش قدرت رئیس کل و سخت بودن فرآیند عزل او کمکی به استقلال نمی‌کند و طراحان به جای استقلال به دنبال استبداد رئیس کل بوده‌اند.
اما بنظر می‌رسد انتقادات ایشان به دلایل مختلف کارشناسی شده و صحیح نیست:
رفرنس‌های علمی و تکست بوک‌های اقتصاد یکی از شرایط استقلال بانک مرکزی را فرآیند و نحوه انتصاب و بخصوص شرایط عزل رئیس کل می‌دانند. پس برعکس ادعای دکتر درخشان فرآیند انتصاب و سخت شدن عزل یکی از پیش نیازهای استقلال است.
تجربه جهانی هم نشان می‌دهد کشورهای پیشرفته همین مسیر را رفته و فرآیند عزل رئیس کل بانک مرکزی در آنها بسیار پیچیده و بعضا غیرممکن است. همین چند ماه پیش ترامپ سعی داشت رئیس کل فدرال رزرو را تغییر دهد اما موفق نشد.
دکتر درخشان مشخص نمی‌کنند که اگر فرآیند انتصاب و عزل رییس کل نقش مهمی در استقلال بانک مرکزی ندارد پس چگونه باید استقلال بانک را حفظ کرد! بعبارت دیگر ایشان هیچ راهکاری در این زمینه ارایه نمی کنند.
در آخر ایشان اشاره می‌کنند که ۳۶ میلیارد دلار ارز برای تثبیت نرخ ارز در کشور توسط رئیس کل پیشین بانک مرکزی مصرف شده و پخش شده و ذخایر بانک مرکزی نابود شده است. این ادعای درستی است. ولی ایشان فراموش کرده اند که خود بزرگوارشان یکی از مدافعان تثبیت و سرکوب نرخ ارز بودند و از بین رفتن ذخایر ارزی کشور محصول مشترک رئیس کل پیشین و نظریه پردازانی همانند ایشان است. بعبارت دیگر هرچه ولی الله سیف مقصر باشد، مسعود درخشان هم حداقل به همان میزان مقصر است.
