به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایران، روزگاری نوغانداری منبع درآمد بسیاری از مردم در روستاها بود و شاید همه نام ابریشم ایران را شنیده بودند اما بی‌توجهی به این صنعت باعث شد کم کم غبار فراموشی روی آن بنشیند تا جایی که مقدار تولید تخم نوغان که در دهه هفتاد حدود 200 هزار جعبه بود در دهه 90 به کمتر از 30 هزار جعبه رسید.
شاید در سال‌های دور پرورش کرم ابریشم و کارگاه‌های ابریشم کشی تنها محدود به چند استان شمالی بود اما اکنون دیگر در 31 استان این صنعت پا گرفته و اغلب روستاییان با مزایای اقتصادی آن آشنا شده و توانسته‌اند از این طریق به درآمد مناسبی برسند. البته همچنان کمبود‌هایی پیش پای این صنعت وجود دارد اما بازگشت به روزهای طلایی نوغانداری دور از انتظار نیست.
عدیل سروی، رئیس مرکز توسعه نوغانداری کشور نوغانداری را میراث کهن فرهنگی و اقتصادی کشور معرفی می‌کند و می‌گوید: ایران در پرورش کرم ابریشم و تولید پیله جایگاه هشتم دنیا را دارد اما با توجه به شرایط اقلیمی و ظرفیت‌های فراوان کشور، می‌تواند جایگاه بهتری در این زمینه داشته باشیم.
وی با اشاره به اینکه در چند سال اخیر اتفاقات خوبی در صنعت نوغانداری کشور رخ داده است، می‌افزاید: گرایش خانوار‌ها بخصوص جوانان به این صنعت بیشتر از قبل شده و تعداد بهره‌برداران در سال‌جاری از 17 هزار و 500 به 29 هزار خانوار رسیده که این آمار نوید بخش توسعه و احیای کامل نوغانداری در آینده‌ای نزدیک خواهد بود. در گذشته تنها در22 استان نوغانداری انجام می‌شد اما با حمایت‌های دولت و سازمان‌های مرتبط در این زمینه در حاضر در تمام 31 استان کشور نوغانداری رواج پیدا کرده است. سروی با بیان اینکه شیوع ویروس کرونا مشکلاتی را برای بهره برداران صنعت نوغانداری پدید آورده، می‌گوید: با تمام این معضلات، امسال سال خوبی برای صنعت نوغانداری بوده است. در راستای حمایت از بهره برداران با دستور وزیر جهاد کشاورزی و هماهنگی‌های انجام شده با سازمان حمایت از مصرف‌کننده و تولیدکننده در سال‌جاری هر جعبه تخم نوغان بدون افزایش بها نسبت به سال‌های قبل با قیمت 7 هزار و 500 تومان در سطح کشور توزیع شده است. سال گذشته ۳۹ هزار و ۸۰۰ جعبه تخم نوغان در کشور توزیع شده که بیشترین میزان در ۱۰ سال گذشته بود.
رئیس مرکز توسعه نوغانداری کشور با اشاره به افزایش میزان تولید پیله ابریشم می‌گوید: سال گذشته یکهرازو 385 تن پیله در کشورتولید شد که این مقدار بیشترین میزان تولید در ۱۰ سال گذشته محسوب می‌شود. انتظار می‌رود امسال با تلاش نوغانداران این میزان به حدود یکهزار و 650 تن پیله ابریشم برسد. با تولید این مقدار پیله، خود اتکایی صنعت فرش و منسوجات ابریشمی به تولید داخل از ۲۸ درصد به ۴۸ درصد ارتقا می‌یابد.
سروی توسعه صنایع تبدیلی را یکی از ضروری‌ترین نیاز‌های نوغانداری می‌داند و می‌گوید: در حال حاضر خراسان رضوی پایتخت ابریشم کشی ایران به شمار می‌رود و بیشترین واحد‌های ابریشم کشی کشور در تربت حیدریه واقع شده اما نیاز است این صنایع در استان‌هایی همچون گیلان و مازندران که سابقه دیرینه‌ای در بحث نوغانداری دارند نیز توسعه یابد. در این راستا برای تشویق خانواده‌ها به ایجاد کارگاه های خانگی ابریشم کشی در حال حاضر به ازای هر واحد 200 میلیون تومان تسهیلات کم بهره در اختیار متقاضیان قرار می‌گیرد. در گذشته 3 کارخانه ابریشم کشی در گیلان فعال بوده‌اند که در دوره رکود همه آنها تعطیل شدند. خبر خوش این است سال گذشته موفق شدیم کارخانه شرق استان را دوباره راه‌اندازی کنیم. البته کارخانه نیمه فعال بوده و تنها از یک سوم ظرفیت تولید آن استفاده شد.اما یکی از برنامه‌های ما استفاده از ظرفیت کامل کارخانه‌های استان است.
راه‌اندازی بخش فرآورده‌های نوین نوغانداری
این مقام مسئول با بیان اینکه نوغانداری به تأمین مواد اولیه صنعت فرش و منسوجات ابریشمی می‌انجامد، می‌گوید: بیش از ۹۵ درصد پیله و نخ ابریشم تولیدی در ایران به مصرف تولید فرش‌های ابریشمی می‌رسد چراکه در بخش صنعت و فرآورده‌های نوین مطرح در نوغانداری در حال حاضر عملکرد اقتصادی نداریم و تنها در فرش، ابریشم تولیدشده به مصرف می‌رسد. صادرات فرش هم متأثر از بازار بین‌المللی بوده و عواملی چون تحریم و ورود رقبای جدید و جدی همانند چین، ترکیه، افغانستان، پاکستان و هند که با طرح و نقش ایرانی فرش تولید می‌کنند و با قیمت‌های پایین‌تر عرضه می‌کنند، در این زمینه تأثیرگذار است. از این‌رو تلاش داریم به سمت حوزه‌های نوین مصرف ابریشم همچون مصارف دارویی و بهداشتی برویم. خیلی از کشورها در این زمینه کار اقتصادی می‌کنند؛ ما هم در مرکز تحقیقات ابریشم بخش فرآورده‌های نوین نوغانداری را طی چند سال اخیر راه‌اندازی کرده‌ایم.
