۰ نفر

رئیس مرکز پژوهش‌های اتحادیه پوشاک تهران

دامپینگ و تعرفه ترجیحی دو عامل واردات پوشاک از ترکیه

۱۴ اردیبهشت ۱۳۹۷، ۱۲:۱۷
کد خبر: 268865
دامپینگ و تعرفه ترجیحی دو عامل واردات پوشاک از ترکیه

رئیس مرز پژوهش‌های اتحادیه پوشاک تهران با تأکید بر تسهیل شرایط کسب و کار گفت: دامپینگ و تعرفه ترجیحی دو عامل تسهیل واردات پوشاک از ترکیه به ایران است.

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از فارس، منصور تیرگر با انتقاد از عدم وجود آمار دقیق از واردات و تولید پوشاک گفت: متاسفانه قوانین کشور همسو با  شفافیت آماری نیست. 

وی افزود: بنابراین وقتی کالایی به صورت قاچاق به کشور وارد می‌شود مشخص نیست که چقدر از آن کالا به صورت قانونی به کشور وارد شده است و با بداظهاری واردکننده باز هم مشخص نمی‌شود چه کالایی و به چه میزان به کشور وارد شده است. 

رئیس مرکز پژوهش‌های اتحادیه پوشاک با اشاره به عدم شفافیت در میزان تولید گفت: وقتی مانیتور درستی از تولید انجام نشود  و علاوه بر این موضوع فرار مالیاتی و فعالیت کارگاه‌های زیرزمینی هم وجود داشته باشد طبعا آمار دقیقی از تولید یک کالا مثل پوشاک بدست نمی‌آید. 

وی افزود: با توجه به  ظرفیت کارگاه‌های تولیدی هم نمی‌توان به میزان تولید دست یافت ، زیرا اغلب کارگاه‌های تولیدی با کمتر از ظرفیت خود کار می‌کنند. 

تیرگر با بیان اینکه براساس مطالعات، نیاز مصرفی هر فرد در سال به پوشاک حدود 182 دلار است گفت: با این رقم بصورت تقریبی می‌توان میزان نیاز مصرفی را اندازه‌گیری کرد اما این رقم در شهرهای مختلف متفاوت است. 

* در بخشی از صنعت نساجی مازاد تولید داریم

تیرگر، اظهار داشت: براساس فرهنگ، پیشینه و قدمت تاریخی در صنعت نساجی دارای مزیت‌هایی در کشور هستیم. 

وی افزود: در سال‌های اخیر در بعضی از بخش‌های تولید پوشاک مزیت‌های را بدست آورده‌ایم، بطوری که برخی  تولید‌کنندگان واحدهای خود را تجهیز کردند و این واحدها سودده شده و به استانداردهای خوبی رسیدند.  

تیرگر بیان داشت: در حال حاضر در تولید پارچه تریکو، تولید جوراب و تولید پولیور و شلوار جین دارای مازاد مصرف هستیم  و باید برای صادرات آنها برنامه‌ریزی شود.

وی افزود: اما در زمینه تولید پوشاک زنانه و بچگانه ضعیف هستیم و از استانداردهای کافی برای تولید در این بخش برخوردار نیستیم.

* شفاف‌سازی آمار تولید نیازمند تسهیل شرایط کسب و کار است

رئیس مرکز پژوهش‌های اتحادیه پوشاک تهران افزود: دولت باید مترصد باشد که کسب و کار‌ها را به سمت شفایت سوق دهد و شرایط کسب و کار را تسهیل کند تا تولید‌ هم شفاف شود.

وی با اشاره به وضع تعرفه‌های 200 درصدی پوشاک در گذشته گفت: این کار خیانت به صنف پوشاک بود زیرا واردات پوشاک قاچاق به صرفه شد. 

وی با بیان اینکه در حال حاضر تعرفه واردات پوشاک 55 درصد است، بیان داشت: با توجه به انعقاد قرارداد تعرفه ترجیحی با ترکیه واردات پوشاک از کشور ترکیه حدودا 25 درصد کمتر از این رقم است. 

* پوشاک ترک ارزان‌تر از پوشاک چین

وی افزود: وجود تعرفه ترجیحی برای واردات پوشاک ترکیه به ایران هم موجب شده که قیمت تمام شده پوشاک صادراتی آنها به ایران بسیار کم شود. 

تیرگر با اشاره به دامپینگ ترک‌ها در بازار پوشاک گفت: در گذشته قیمت تمام شده پوشاک ترک بسیار گران بود اما در سال‌های اخیر پوشاک ترکیه‌ای حتی از پوشاک چین هم ارزان‌تر شده است.

رئیس مرکز پژوهش‌های اتحادیه پوشاک با بیان اینکه کشورها در مقابل دامپینگ سیاست‌های ضد دامپینگ به کار می‌گیرند، گفت: این در حالی است که تعرفه ترجیحی به واردات پوشاک از ترکیه کمک کرد.

وی گفت: سیاست‌ها کشورها در مقابل کشوری که از دامپینگ بهره می‌گیرد این است که تعرفه واردات یک کالا را برای کشور دامپینگ کننده بالا  می‌برند.

* کد شناسه کالا برای شفاف‌سازی ضروری است

تیرگر با اشاره به شناسه کالا گفت: کد شناسه کالا یک از ضرورت‌ها برای حرکت به سمت شفاف‌سازی است. 

وی با اشاره به فرار مالیاتی تولید‌کنندگان گفت: عدم وجود تسهیلات برای تولید‌کنندگان و قوانین سخت‌گیرانه منجر به فعالیت‌های زیرزمینی و عدم شفافیت در تولید می‌شود. 

رئیس مرکز پژوهش‌های اتحادیه پوشاک تهران با اشاره به نصب مارک‌های خارجی بر روی پوشاک تولید داخلی گفت: این  امر یک معضل جدی است.

* قوانین وزارت کار عرصه را برای تولیدکننده تنگ کرده است

وی افزود: قوانین وزارت کار و تامین اجتماعی عرصه را برای فعالیت تولید‌کنندگان تنگ کرده است و اگر تولید‌کننده نسبت به وضعیت شکایتی دارد به او می‌گویند که بنگاه خود را تعطیل کند و چرا به فعالیت ادامه می‌دهد. 

تیرگر افزود: این در حالی است که وزارت کار باید برای کارگاه‌هایی که در مسیر تولید مشکلاتی دارند تسهیلاتی در نظر بگیرد و پس از دادن تسهیلات از آنها بخواهند که خود را به استاندارد تولید برسانند و نه اینکه برخورد قهری با آنها داشته باشند و منجر به تعطیلی کارگاه شوند. 

وی با بیان اینکه ارتباط بین مسئولان و تولید‌کنندگان برقرار نیست، گفت: متاسفانه رسانه‌ ملی ما  یک تولید‌کننده را اغلب یک فرد ورشکسته نشان می‌دهند در حالی که اغلب کشورهای دنیا یک تولید‌کننده را در رسانه‌های خود فردی با موقعیت بسیار فاخر اجتماعی نشان می‌دهند. 

وی گفت: دادن تسهیلات نیازمند شفاف شدن کسب و کار است و شفافیت در کسب و کار هم نیازمند تسهیل قوانین تولید است تا تولید‌کنندگان داوطبانه به سمت دادن اطلاعات کسب و کار خود حرکت کنند. 

رئیس مرکز پژوهش‌های اتحادیه پوشاک تهران افزود: هر تولید‌کننده‌ای خواهان شفاف‌سازی در کسب و کار خود است اما از آنجا که با شفاف‌سازی نمی‌تواند به مسیر تولید ادامه دهد و توان رقابت ندارد بنابراین برای رقابت با پوشاک وارداتی خارجی مجبور به دور زدن قوانین می‌شود.

تیرگر گفت: دور زدن قوانین  منجر به بروز فرهنگ اشتباه در کشور می‌شود که  لطمه آن از خاموش شدن یک تولید‌کننده هم بدتر است.

* انقلاب‌های صنعتی دنیا با تکیه بر صنعت نساجی آغاز شد

وی با اشاره به دستورالعمل واردات پوشاک گفت: تا قبل از این دستورالعمل بخش اعظم واردات پوشاک از ترکیه به صورت قاچاق انجام می‌شد اما اکنون برندها از طریق قانونی اقدام به واردات پوشاک به ایران می‌کنند. 

وی با تاکید بر تسهیل قوانین کسب و کار گفت: انقلاب‌های صنعتی دنیا و مسیرهای رشد برخی از کشورها مانند ویتنام، سریلانکا، بنگلادش و حتی ترکیه از بخش صنعت نساجی آغاز شده است.

تیرگر افزود: صنعت نساجی با سرمایه‌گذاری کم اشتغال ایجاد می‌کند و دارای ارزش افزوده بسیار بالایی است. 

* زنجیره ارزش  صنعت پوشاک معیوب است

رئیس مرکز پژوهش‌های اتحادیه پوشاک تهران با اشاره به زنجیره ارزش کاملا معیوب صنعت پوشاک گفت: تولید کننده نخ در کشور بافنده پارچه و بافنده پارچه هم تولید کننده پوشاک را نمی‌شناسد و فروشنده پوشاک هم فروشگاهی که باید کالای تولیدی خود را در آنجا به فروش برساند نمی‌شناسند و این‌ها مکانیز درستی برای اتصال به هم ندارد.

وی گفت: برگزاری نمایشگاه‌های تخصصی صنعت پوشاک یکی از راه‌های اتصال زنجیره ارزش پوشاک به یکدیگر است که متاسفانه تاکنون چنین نمایشگاهی برگزار نشده است.