۰ نفر

در گفتگو با یک کارشناس انرژی مطرح شد؛

لزوم احیای دوباره شرکت بازرگانی پتروشیمی

۳۱ شهریور ۱۴۰۱، ۱۴:۴۰
کد خبر: 669932
لزوم احیای دوباره شرکت بازرگانی پتروشیمی

یک کارشناس انرژی می گوید: ما قبل از انقلاب اسلامی در سه کشورپالایشگاه داشتیم که به نام ایران بود. در هند، آفریقای جنوبی و کره جنوبی، در واقع ورود به این بحث برای ایران یک طرح جدید نیست و از مدت ها قبل دنبال می شد. در حال حاضر برخی از کشورها از جمله کویت در حالی در برخی از کشورها تملک برخی از پالایشگاه ها را دارا هستند، به دنبال یک شبکه توزیع گسترده نیز هستند به عنوان مثال QEC در آمریکا متعلق به کویت است، نمونه ای از این شبکه محسوب می شود که در واقع کشورها با ورود به ایجاد پالایشگاه های فراسرزمینی به دنبال ایجاد امنیت ترازهای انرژی برای کشور تولید کننده هستند.

به گزارش اقتصادآنلاین؛ مرتضی بهروزی فر در گفت و گو با اقتصادآنلاین درباره مزیت ها و معایب سرمایه گذاری در بخش تجهیز و یا احداث پالایشگاه در خارج از کشور گفت: پالایشگاه فراسرزمینی در شرایطی می تواند بازدهی داشته باشد که علاوه بر اینکه کشوری مانند ایران یا کویت خود صاحب پالایشگاه باشد، در عین حال بدون دغدغه شبکه توزیع و بازاریابی خوب هم برای فروش محصول پتروشیمی استحصال شده در این نوع پالایشگاه ها را هم داشته باشد. 

وی همچنین متذکر شد: برخی این مساله را که پالایشگاه فرا سرزمینی می تواند سبب دور زدن تحریم ها شود،مطرح می کنند، که این اظهار نظرغیر منطقی و غیر عقلایی است، باید کمی با دقت و کارشناسی اظهار نظر کرد.  ما وقتی در آفریقای جنوبی صاحب پالایشگاه بودیم در دهه ۷۰ به دلیل مساله آپارتاید و برخی تحریم ها در این کشور ایران نتوانست نفت این پالایشگاه را تامین و آن را حفظ کند، در نتیجه مجبور به فروش آن شد. یعنی تحریم های به هر نوعی بر این نوع سرمایه گذاری ها تاثیر گذار است.

این کارشناس انرژی همچنین بیان کرد: اینکه در شرایط تحریمی بتوانیم با استفاده از پالایشگاه های فرا سرزمینی شرایط فروش نفتمان را تغییردهیم، درست نیست، مگر در شرایط خاص، مثلا در کشوری که ارتباط چندانی با دنیا ندارد. به عنوان مثال در هند، درصدی از یک پالایشگاه متعلق به ایران است اما حتی یک بشکه نفت ایران در این پالایشگاه پالایش نمی شود، بنابراین اصولا این نوع پالایشگاه ها برای دور زدن تحریم های نفتی راه درستی نیست.

بهروزی فر ادامه داد: اینکه برخی بر این مساله که پتروشیمی قابل تحریم نیست ،تاکید دارند باز هم حرف درستی نیست. بنابراین باید برای این بخش به دنبال راه حل منطقی تری باشیم .

وی افزود: ما در گذشته شرکت بازرگانی پتروشیمی داشتیم که به صورت کامل و یکپارچه به صورت متمرکز پتروشیمی ایران را مدیریت می کرد. هرچند این بخش نیز کاستی هایی داشت اما متمرکز بود. اکنون با اجرای سیاست های اصل ۴۴ در بخش نفت، گاز و پتروشیمی متاسفانه به دلیل اینکه خصوصی سازی به صورت کامل انجام نشده و این شرکت ها خصولتی هستند، یعنی همچنان مدیران آنها دولتی و با تفکر دولتی اداره می شوند و متاسفانه برخی فسادها وسواستفاده ها به همین دلیل اتفاق می افتد و چون گاز تقریبا مجانی دریافت می کنند و کالایی هم که تولید می کنند قابل فروش در بازار جهانی است، برای فروش محصول خود به صورت دمپینگ با هم در حال رقابت هستند، از این جهت می توان گفت پالایشگاه های فراسرزمینی تا حدی می تواند مانع این جریانات شود.

این کارشناس انرژی در پایان متذکر شد: در عین حال هر نوع تعامل و سرمایه گذاری با سایر کشورها قطعا برای کشورمان دارای منفعت است.البته به شرطی که مانند بحث خودرو سازی در دولت های گذشته که با شکست و هدررفت سرمایه کشور مواجه نباشد مفید و مطلوب است. یعنی سرمایه گذاری در کشورهای دیگربرا تجهیز پالایشگاه های آنها یک سرمایه گذاری مفید محسوب می شود به شرطی که یک فکر و کارشناسی پشت آن باشد.