به گزارش اقتصادآنلاین، با گذشت قریب به یک ماه از انتشار ویروس کرونا و تبعات اقتصادی شیوع این ویروس در بازار کامودیتی‌ها به ویژه نفت، همچنان حوزه های مختلفی از صنایع مهم دنیا در معرض آسیب اقتصادی ناشی از این ویروس هستند.
در این میان باوجود ترمیم بخشی از قیمت از دست رفته نفت به جهت انتشار خبر ساخت واکنش و داروی ویروس کرونا، اما شرکت های خدماتی نفتی همچون شرکت های کشتیرانی وضعیت نامناسبی را به جهت افت تقاضای نفت تجربه می کنند. به ویژه شرکت های مستقر در حوزه خلیج فارس که بیشترین حمل دریایی نفت را به چین برعهده داشتند. سال ٢٠٢٠ سال چالش های کشتیرانی در جهان است چراکه در ابتدا IMO2020 و قوانین جدید دریانوردی در خصوص سوخت کشتی ها سبب بالا رفتن هزینه های حمل و افت نسبی تقاضا برای این بخش خدماتی شد. پس از آن نیز شیوع کرونا ویروس و افت تقاضا نفت از سوی چین عامل تشدید کننده کاهش تقاضای حمل و نقل دریایی نفت خام شده است. یکی از شاخص های ارزیابی تقاضا برای حمل دریایی نفت، میزان مازاد ظرفیت نفتکش‌ها است. هرچه این مازاد ظرفیت بیشتر باشد نشان از افت تقاضا برای نفتکش ها دارد .
مطابق با نمودار زیر مازاد ظرفیت نفتکش های ناحیه خلیج فارس نسبت به تقاضا برای حمل ماه فوریه 2020 به 1.39 رسیده که بالاترین سطح است. همچنین رقم متوسط 5 ساله این شاخص 1.21 است و رکورد قبلی مربوط به ماه ژوئن 2019 با رقم 1.37 بود.
در روزهای اخیر افت شدید تقاضای نفت از سوی چین فشار زیادی بروی تعرفه حمل دریایی وارد که آورده یک تهدید برای حوزه GCC و ایران است. اخیرا پالایشگاه های مستقر در استان شاندونگ در شرق چین که مجموعا ٢٠ درصد از واردات نفت چین را تشکیل می دهند، ظرفیت تولید خود را به ۵٠ درصد کاهش داده اند که این بیشترین میزان کاهش از سال ٢٠١۵ تاکنون است.
همچنین سینوپک چین در ماه جاری تقاضای نفت خود را ١٢ درصد معادل ۶٠٠ هزار بشکه در روز کاهش داده است.
