بهزاد قره یاضی در کارگاه آموزشی مسئولیت ملی رسانه در حوزه زیست فناوری در جمع خبرنگاران، تصریح کرد: برخی استفاده از علف کش گلایفوزیت برای محصولات تراریخته را خطرناک تلقی می کنند اما براساس گزارش های علمی، زیان این علف کش، حتی از مخاطره مصرف نمک طعام نیز کمتر است. بهزاد قره یاضی با اشاره به افزایش مصرف گلایفوزیت در جهان، افزود: سطح زیرکشت محصولات تراریخته در دنیا طی چند سال اخیر دو برابر شده است و در نتیجه باید متعاقب آن مصرف این آفت کش ها نیز افزایش یابد. ضمن اینکه اکنون پژوهشکده بیوتکنولوژی در حال تولید نوع دیگری از این علف کش است که نه تنها خطری در پی ندارد، بلکه مزایای غذایی هم در آن نهفته است.
به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از فرصت امروز، مرجع ملی ایمنی زیستی با اشاره به ابهامات و شائبه هایی که برخی در ارتباط با این نوع علف کش منتشر می کنند، اظهار کرد: نام تجاری گلایفوزیت راندآپ، متعلق به شرکت مونسانتو است و تولید داخلی گلایفوزیت نیز در بازار وجود دارد. بنابراین کسانی که دغدغه این موضوع را دارند، می توانند از برندهای تجاری گلایفوزیت های داخلی استفاده کنند.
واردات، صادرات و تولید تراریخته ممنوعیت ندارد
قره یاضی در ادامه این کارگاه آموزشی، از مخالفان فناوری تراریخته در کشور خواست تا دلیل محکم و علمی برای رد این نوع محصولات ارائه دهند و افزود: اخیرا برخی افراد بر کمیسیون کشاورزی مجلس تأثیر منفی گذاشته و آنها را وادار کردند تا در بندی از لایحه، استانداردهای محصولات تراریخته را در برنامه ششم تعریف کنند. وی ادامه داد: این در حالی است که محصولات تراریخته هیچ تفاوتی با نوع معمولی ندارند و براساس ماده ۲ قانون ایمنی زیستی، واردات، صادرات، تولید و استفاده از آنها به واسطه کسب مجوز، ممنوعیتی نخواهد داشت بنابراین نیازی به استانداردسازی نیست.
حل معضل کمبود غذا وظیفه پژوهشگران است
قره یاضی وظیفه پژوهشگران در بخش کشاورزی را حل معضل کمبود غذا با توجه به رشد جمعیت جهان دانست و افزود: اگر این بخش نتواند راهکارهای لازم را برای کاربردی کردن تحقیقات و تأمین مطالبات جامعه فراهم کند، دولت نیز برای تحقیقات، بودجه ای بدون هدف در نظر نخواهد گرفت. در نتیجه بعد از مدتی، چراغ تحقیقات در کشور خاموش می شود.
وی همچنین ایجاد نظام کشت تک محصولی و کاهش تنوع زیستی را بدون ارتباط با تراریخته دانست و افزود: این تصوری اشتباه است که محصولات حاصل از علم ژنتیک، تنوع زیستی را از بین خواهند برد. آمریکای شمالی، چین، هند و بسیاری از کشورهای پیشرفته در این حوزه، با وجود افزایش سطح زیر کشت تراریخته، بیشترین تنوع زیستی را نیز به خود اختصاص داده اند.
=
