اقتصادآنلاین – اکرم شعبانی؛ به گزارش اکونومیست، در حال حاضر، استخدام کنندگان بر اخراج کنندگان غلبه دارند. ارقام منتشر شده در روز دوم سپتامبر نشان می‌دهد که کارفرمایان آمریکایی غیر کشاورزی، ۳۱۵ هزار کارگر را در ماه آگوست به لیست حقوق خود اضافه کردند. نظرسنجی فرصت‌های شغلی و گردش کار Jolts)) که چند روز قبل منتشر شد، نشان می‌دهد ۱۱.۲ میلیون فرصت شغلی در ماه جولای وجود داشته است. همانطور که در نمودار زیر مشخص است، تقریبا دو فرصت شغلی برای هر فرد بیکار وجود داشت. وضعیت در بریتانیا نیز مشابه است. بانک مرکزی انگلیس یک رکود شدید را پیش‌بینی می‌کند اما بریتانیا دارای یک سطح تقریبا بی‌سابقه از مشاغل خالی است.
(نمودار فرصت‌های خالی شغلی)
چرا اینطور است؟
پشت پارادوکس کار امروزی سه عامل نهفته است. اول، ریزش زیاد در بازار کار. دوم تجدید ساختار اساسی پس از همه‌گیری در بازارهای کار و در نهایت، اکثر کسب و کارها که درگیر مسائل روزانه هستند، ظرفیت و انرژی محدودی برای مقابله با پیچیدگی‌های جدید بازار کار دارند. تعداد معدودی که از پس آن بربیایند، ممکن است بتوانند مزیت پایداری هم کسب کنند.
اجازه بدهید با ریزش زیاد شروع کنیم. بازار کار در حال تغییر دائمی است. تئوری اقتصادی با شرکت‌ها به گونه‌ای رفتار می‌کند که گویی یکسان هستند و اقتصاد به گونه‌ای که گویی «شرکت نماینده» بزرگ است. در واقعیت، شرکت‌ها بسیار متفاوت هستند. در رونق و رکود برخی از کسب و کارها گسترش می‌یابند، در حالی که برخی دیگر کوچک می‌شوند. تغییر در اشتغال که توسط شاخص‌هایی مانند لیست حقوق و دستمزد ماهیانه غیرکشاورزی گرفته شده، یک رقم خالص حاصل تفاوت بین ایجاد شغل و تخریب شغل توسط بنگاه‌ها و بین استخدام و ترک کار در سطح کارگران است. این جریان‌ها در مقایسه با تغییر اشتغال قابل توجه است. در ماه جولای، تعداد شاغلان ۰.۵ میلیون افزایش یافت، اما حدود ۶.۴ میلیون شغل جدید هم گشوده شد و ۵.۹ میلیون شاغل قدیمی، شغل خود را ترک کردند.
همانطور که در نمودار زیر مشخص است داده‌های نظرسنجی فرصت‌های شغلی و گردش کار نرخ جریان کارگر را در یک ماه ثبت می‌کنند. در طول یک سال، حتی تعداد بیشتری از افراد از شغلی به شغل دیگر یا از بیکاری به وضعیت مشغول به کار (و بالعکس) تغییر می‌کنند. یک قانون سرانگشتی این است که مشاغل با سرعت کمتری نسبت به جریان کارگران در جریان است. در رونق، نرخ اشتغال زایی بر نابودی مشاغل پیشی می‌گیرد. در رکود، تخریب شغل بیشتر اتفاق می‌افتد. اما ریزش به طور قابل توجهی در همه زمان‌ها بالاست. برخی از شرکت‌های استخدام کننده نیز برخی از نیروهای خود را اخراج می‌کنند. والمارت، بزرگترین کارفرمای خصوصی در آمریکا، در ماه آگوست تایید کرد که مشاغل دفتر مرکزی باقی خواهد ماند؛ این در حالی است که برخی نقش‌های جدید هم تعریف می‌شوند.
(نمودار تازه شاغلان و ترک کنندگان کار در ایالات متحده)
با این حال، برای سایر شرکت‌ها، یک رکود ادواری باعث بازنگری می‌شود. اخراج‌های برنامه‌ریزی شده در شرکت‌هایی مانند نتفلیکس، شاپیفای و رابین‌هود اصلاحی برای استخدام سریع در گذشته است. جان هالتیوانگر از دانشگاه مریلند می‌گوید بسیاری از چرخه‌های تاریخی در استخدام به استارتاپ‌های با رشد بالا و کسب‌وکارهای جدید مربوط می‌شود. در دوران رونق، تامین کنندگان سرمایه، اعم از صندوق‌های سرمایه‌گذاری خطرپذیر، بانک‌ها یا سرمایه‌گذاران بازار عمومی، مایل به تامین مالی انواع شرکت‌ها هستند. اما در شرایط رکود، سرمایه‌گذاران از ریسک بیزار می‌شوند.
اخراج‌ها همچنین می‌تواند پاسخی به چالش‌های ساختاری عمیق‌تر باشد. در ماه فوریه، جیم فارلی رییس شرکت فورد در مورد کارکنان شرکت خود صریح بود: «ما نیروهای زیادی داریم. سرمایه‌گذاری زیادی هم داریم و در نتیجه پیچیدگی‌های زیادی هم داریم.» در بخش تولید، نیاز به کاهش مشاغل همواره به معنای اخراج افراد است. اما به ویژه در خرده‌فروشی‌ها صنایعی هستند که نرخ تغییر و تحولات در آنها به اندازه‌ای بالاست که می‌توان مشاغل را بدون اخراج کاهش داد. فقط استخدام را متوقف کنید و تعداد حقوق‌بگیران در نتیجه آن کاهش می‌یابد. به نظر می‌رسد رویکرد آقای زاکربرگ این است که سعی کند سرعت فرسایش کارگران فیس بوک را تسریع کند.
در رابطه با عامل دوم یعنی تغییر پس از همه‌گیری در بازار کار چطور؟ استیون دیویس از دانشکده بازرگانی غرفه دانشگاه شیکاگو این را یک «تغییر بزرگ» می‌داند. بر اساس مطالعه اخیر الیزا فورسایت از دانشگاه ایلینویز و سه نویسنده مشترک، سمت تقاضای بازار کار به دلیل همه‌گیری تغییر چندانی نکرده است. بسیاری از ۲۰ میلیون کارگر آمریکایی که در آوریل سال ۲۰۲۰ بیکار شده بودند، به سرعت توسط کارفرمای خود فراخوانده شدند. اما سمت عرضه به شدت تغییر کرده است. نسبت اشتغال به جمعیت کمتر از اوج خود در دوران پیش از همه‌گیری است. نویسندگان می‌گویند که بیشتر این مساله به دلیل بازنشستگی کارگران با سنین بالاتر از نیروی کار است و مبارزه هنوز هم برای پر کردن مشاغلی که مشتریانی دارند ادامه دارد. افزایش فرصت‌های شغلی به ویژه در صنایع اوقات فراغت، مهمانداری و مراقبت‌های شخصی، مشخص است.
در بریتانیا نیز تقریبا همین گونه است. در یک روز از هفته در ماه آگوست، ده‌ها کسب و کار غرفه خود را در محوطه دانشگاه میدل‌سکس راه‌اندازی کردند. شرکت‌هایی از جمله جی‌اچ کنیون، مدیران مراسم تشییع جنازه، شرکت اتوبوسرانی مترولین و اکوییتا که آژانس جمع‌آوری بدهی است، نیروهای بیکار محلی را هدف قرار دادند و نه فارغ التحصیلان تازه وارد را. به گفته یکی از غرفه‌داران بسیاری از استخدام کنندگان عنوان کردند که متقاضیان کار به آنها مراجعه می‌کردند. اما در حال حاضر شرکت‌ها باید از محیط خارج شده و متقاضیان را ملاقات کنند. کارفرمایان در آمریکا نیز به‌شدت استخدام را افزایش می‌دهند. الزامات مهارتی در آگهی‌ها برای مشاغلی که با مشتری روبرو هستند کاهش یافته است. دستمزد نسبت به سایر انواع کار به شدت افزایش یافته است. خانم فورسایت و همکارانش احتمال بالاتری از حضور کارگران بیکار و کم مهارت وارد مشاغل دفتری می‌شوند. به نظر می‌رسد فرصت‌ها در پله‌های بالاتر نردبان شغلی به دلیل بازنشستگی افزایش یافته است.
ترکیبی از یک رکود در حال وقوع، ریزش زیاد و تغییرات در عرضه کارگران برای اکثر شرکت‌ها بسیار پیچیده است. در اصل یک کسب و کار خوب می‌تواند به طور استراتژیک در سراسر چرخه تجاری استخدام کند. اما برای بسیاری از شرکت‌ها، حتی قطعیت رکود در ۱۲ ماه برای کمک به آنها در تنظیم دقیق استراتژی استخدام کافی نیست. آنها باید بزرگی، مدت و ویژگی‌های صنعتی هر رکود را بدانند. استخدام و اخراج در پاسخ به تغییرات دوره‌ای ظریف، فراتر از آن چیزی است که امکان پذیر است. شرکت‌ها نیز مانند مردم، ظرفیت و انرژی محدودی دارند که برای هدایت سیاست‌های کاری از خانه صرف می‌شود. در یک دیدگاه افراطی، ایلان ماسک از کارکنان تسلا خواسته است که حداقل ۴۰ ساعت در هفته در دفتر حاضر شوند و یا «تظاهر کنند که در جای دیگری کار می‌کنند.» در طرف دیگر وبسایت بررسی یلپ طرفدار استراتژی «اولویت از راه دور» است و اسپاتیفای دارای سیاست «کار از هر کجا» است. این رویکرد در بازار کار فشرده مزایایی دارد. یک شرکت می‌تواند شبکه استخدامی خود را در منطقه وسیع‌تری گسترش دهد. کارگران از راه دور ممکن است انعطاف‌پذیری بیشتر را با دستمزد کمتر عوض کنند. اما نکات منفی آشکاری نیز وجود دارد. هنگامی که همکاران به سختی یکدیگر را ملاقات می‌کنند، حفظ یکپارچگی میان آنها دشوار است.
آیا هر شرکتی می‌تواند بازار کار دشوار امروز را به خوبی هدایت کند؟ به نظر می‌رسد اپل این کار را انجام می‌دهد. در اروپا شرکت هواپیمایی رایان ایر کارکنان خود را در طول دوران همه‌گیری مرخص و با بازگشایی اقتصادی شروع به استخدام شدید کرد. در تابستان سال جاری به پروازها ادامه داد و با لغو پروازهای رقبا، سهم بازار را به دست آورد. اما برای بسیاری از شرکت‌ها، یافتن پاسخی برای پارادوکس کار آسان نخواهد بود. یکی از استخدام کنندگان در نمایشگاه کار بریتانیا می‌گوید امیدوار است که با آغاز رکود اقتصادی آسیبی نبیند. او در مورد متقاضی مورد نظر خود می‌گوید: هنوز وقتی صحبت از استخدام کارگران در اینجا و زمان حال به میان می‌آید، بیشتر شبیه یک تقلاست. شما فقط باید بتوانید به موقع حاضر شوید و کمی تمایل و تعهد نشان دهید، اما نیازی به تجربه قبلی نیست.
