گفتنی است برگزاری جشنهای عجیب و غریب با هزینههای بسیار بالا نیز همراه میباشد که این خود میتواند در شرایط اقتصادی موجود جای بسی تأمل داشته باشد، هرچند برخی از رفتارشناسان بر این باور هستند که برگزاری چنین جشنهایی خود میتوانند نشان از نوکیسهبودن افراد و یا رخ نمایی داشته باشد.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از آرمان، جالب است بدانیم که بسیاری از این جشنها با فرهنگ رایج کشور هیچ همخوانی ندارد و حتی در بسیاری از کشورهای دنیا نیز چندان طرفدار ندارد، اما این در حالی است که امروزه تنها بهدلیل افزایش تعداد فالوور و همچنین شاد و خوشبخت نشان دادن خانواده والدین اقدام به برگزاری این جشنها میکنند.جشنهایی که هزینههای آن شاید از حقوق ماهانه یک کارگر نیز بسیار بالاتر باشد بهعنوان مثال یکی از جشنهای عجیب و غریب که طی سالهای اخیر رواج یافته است جشن اولین قدم نوزاد، جشن از پوشک گرفتن کودک و یا مواردی از این دست میباشد، جشنهایی که با المانهای مخصوص موضوع جشن برگزار میشود و دوستان و آشنایان به بهانه از پوشک گرفتن نوزاد و یا حتی اولین قدم کودک کنار هم جمع میشوند و به جشن و پایکوبی مشغول میشوند که البته شاید جشن و دورهمی امری معقول بهنظر برسد، اما به این بهانه دور هم جمع شدن چندان توجیهی ندارد و حتی خود میتواند نشان از فقر فرهنگی افراد نیز داشته باشد.جشن تعیین جنسیت نیز یکی دیگر از جشنهای عجیب و غریب میباشد، بدین صورت که والدین پس از انجام سونوگرافی برای مشخص شدن جنسیت کودک خود جشنی برگزار میکنند و طی آن جشن جنسیت فرزند خود را متوجه میشوند و بدین صورت جنسیت کودک را با اقوام و دوستان خود جشن میگیرند، اتفاقی که امروزه در بسیاری از کشورهای دنیا رخ میدهد و به واسطه فضای مجازی مردم ایران نیز با آن آشنایی پیدا کردند و امروزه بسیار مجلل تر از سایر کشورها اقدام به برگزاری این جشن نیز میکنند که این خود جای بسی تأمل دارد.
جشنهای پرهزینه
با نگاهی گذرا بر فیلمها و عکسهای منتشر شده در فضای مجازی از جشنهای عجیب و غریب افراد میتوان به این مهم دست یافت که این جشنها بیشتر توسط قشر متوسط جامعه برپا میشود که این خود جای بسی تأمل دارد، چراکه بسیاری از افراد متمول جامعه از برگزاری این جشنها با هزینههای غیرمتعارف پرهیز میکنند و حتی این مهم در کشورهای خارجی و در میان حتی خانوادههای سلطنتی نیز شیوع دارد بهعنوان مثال در خانواده سلطنتی انگلیس شاهد برگزاری و یا انتشار عکسهایی از مراسمهای عجیب و غریب نیستیم که این خود میتواند مهر تائیدی بر نوکیسهبودن و یا تمایل داشتن به مطرح کردن خود باشد.
جشنهای نمایشی
همانگونه که میدانیم در روانشناسی اجتماعی مبحثی تحت عنوان کالای مصرفی و نمایشی وجود دارد، بدین معنا که کالا تنها برای نمایش میباشد و مصرف چندانی ندارد که این خود میتواند مصداق صحیح جشنهای نمایشی و یا همان جشنهای عجیب و غریب اخیر باشد. جشنهایی که شاید محتوای چندانی ندارد اما تنها برای خودنمایی افراد انجام میشود که متاسفانه امروزه بنا به دلایل مختلف شاهد شیوع گسترده آن در میانه طبقه متوسط جامعه نیز هستیم.
جای خالی خلاقیت
پرواضح است که متاسفانه امروزه در حالی شاهد برگزاری جشنهای عجیب و غریب در کشور هستیم که هیچگونه خلاقیتی در چگونگی برگزاری آنها مشاهده نمیشود و متاسفانه تمام المانها و یا حتی کیک نیز متناسب با نمونه خارجی سفارش داده میشود تا جایی که حتی تم مهمانی و لباس والدین نیز بر اساس مدلهای خارجی تعیین و طراحی میشود که این خود جای بسی تأمل دارد، چراکه در عمل جشنهای وارداتی بدون هیچ کم و کاستی انجام میشود.از طرف دیگر باید خاطرنشان کرد که متاسفانه در این جشنها افراد چندان شاد نیستند که این خود میتواند یکی دیگر از معایب برگزاری این نوع جشنها باشد، چراکه بنا به اظهارنظر جامعه شناسان جشنهای عجیب و غریب بیشتر جنبه نمایشی دارد و کمتر به شادی و نشاط مهمان آن توجه میشود، درست به مانند این میماند که افراد در این جشن حضور پیدا میکنند تا دیالوگها و رفتارهای از پیش تعیین شده را به مرحله اجرا در بیاورند و در بیشتر اوقات نیز شادی آنها شادی تظاهری میباشد. لازم به ذکر است که بسیاری از جامعهشناسان بر این باور هستند که جشنهایی که در کشورهای غربی برپا میشود بیشتر بهدلیل رهایی از تنهایی برگزار میشود، چراکه در جوامع بیشتر فردگرایی مطرح است، اما این در حالی است که فرهنگ غالب جامعه ما بدین روال نیست بهعنوان مثال در کشورهای دیگر هنگام برگزاری جشن تعیین جنسیت پدر و مادر تنها از دوستان خود دعوت میکنند، اما این در حالی است که در ایران برای برگزاری این جشنها والدین از خانواده و دوستان و آشنایان نیز دعوت به عمل میآورند که این خود میتواند یکی از مهمترین تمایزات این جشنها در ایران باشد. در پایان باید خاطرنشان کرد که مهمترین دلیل برگزاری جشنهای عجیب و غریب در ایران تنها خودنمایی نمیباشد که این خود میتواند نشان از وجود آسیبها و مشکلات روحی و روانی در جامعه داشته باشد، هرچند برخی از رفتارشناسان بر این باور هستند که با توجه به اینکه جشنهایی که امروزه در بسیاری از خانوادهها رواج یافته است بهدلیل هماهنگ نبودن با فرهنگ رایج کشور زیاد دوام چندانی نیز نخواهند داشت و به مرور زمان دیگر شاهد برگزاری این جشنها نخواهیم بود.