به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از تسنیم، فرصت تدریس و اشتغال در مدارس خارج از کشور در کنار آشنایی با فرهنگ‌ها و آداب و رسـوم و سنـن متفاوت و چگونگی و کیفیت آموزش در کشـور محل مأموریت و یا مدارس بین‌المللی فرصت تجـربه‌اندوزی بسیـار خوبی است؛ به‌ویژه برای انتقال تجارب به دانشجویان جوان تربیت معلّم و سایر معلمان، اما متأسفانه این فرصت نایاب به خاطر عدم برنامه‌ریزی مناسب برای حرکت در مسیری درست در فرآیند اعزام خود به چالشی بزرگ و تجربه‌ای تلخ و نگفتنی تبدیل می‌شود.
پس از 7 ماه است که فرهنگیان اعزامی به مدارس خارج از کشور حق و حقوق مسکن خود را دریافت نکرده‌اند و نیروهای منقضی خدمت نیز بعد از چند ماه برگشت به ایران، هنـوز 6 ماه حقـوق و یکسال حقّ مسکن طلبکارند و از سوئی در زمان اعزام، مجبور به فروش خانه و ماشین خود و ضرر و زیان‌های بسیار مادّی و معنوی شدند.
اخیراً جمعی از فرهنگیان شاغل در مدارس خارج از کشور در نامه‌ای خواسته‌های خود را آورده‌اند که در ادامه مشروح آن را می‌خوانید:
1- با توجه به اینکه مدارس خارج از کشور، پیشانی و ویترین انقلاب و نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران در خارج از کشور می‌باشند و فعالیت شایسته معلمان دلسوز می‌تواند تاثیر شایسته و به جا در پیشبرد اهداف آن داشته باشد، جای بسی تأسف است که دستگاه عظیم آموزش و پرورش که متولی اعزام معلمین به مدارس خارج کشور می‌باشد، پس از گذشت سال‌های متمادی با جمع کثیری از برنامه ریزان و صاحب نظران، هنوز نتوانسته به نحوی برنامه ریزی کند تا شأن و منزلت فرهنگیان اعزامی و خانواده این عزیزان در خارج از کشور حفظ شده و تنگناها و مشکلات مالی آزار دهنده، سد راه فعالیت مامورین اعزامی نشود و مسائل آموزشی و تربیتی را تحت الشعاع قرار ندهد.
2- بلاتکلیفی در تامین اعتبار لازم جهت حقوق و حق مسکن فرهنگیان اعزامی و تأخیر بسیار زیاد آن، به طوری که تا کنون 8 ماه حق مسکن و 7 ماه حقوق نیروهای در حال خدمت و همچنین منقضی خدمت 97 هنوز هم پرداخت نشده و حتی 5 ماه حق مسکن نیروهای منقضی خدمت سال 95 نیز تا کنون پرداخت نشده، این مسئله مشکلات فراوانی را برای آنان به همراه داشته است.
3- از آنجایی که همکاران اعزامی به مدارس خارج از کشور با عنوان کارمندان امور اداری سفارت و یا کنسولگری‌های جمهوری اسلامی در کشورهای متوقف فیه مشغول به‌کار می‌شوند و نمایندگی‌های امور خارجه به‌طور مستقیم و غیرمستقیم بر فعالیت همکاران و آموزشگاه نظارت دارند، توصیه می‌شود، نظر بر درایت و تجربه این وزارتخانه در تامین حقوق و حق مسکن کارکنان خود، امور مالی همکاران اعزامی نیز طبق احکام صادره از سوی وزارت آموزش و پرورش به آنان تفویض شود تا دیگر شاهد موازی‌کاری، بی‌نظمی و تاخیر در پرداخت‌ها نباشیم.
4- عدم پرداخت به موقع حقوق و حق مسکن سبب شده که بسیاری از همکاران نتوانند وسیله نقلیه برای ایاب ذهاب خود و خانواده تهیه نمایند و مجبور به استفاده از وسائل نقلیه عمومی جهت عزیمت به مدارس خود در کشور محل ماموریت هستند و مغایر با توصیه‌های مسئولان در جلسات توجیهی است.
5- عدم اعمال افزایش فوق العاده اشتغال 30 درصدی معلمان اعزامی از ابتدای سال 96 که به طور واضح و روشن در بخشنامه مربوطه مرقوم شده و متاسفانه به صورت سلیقه‌ای، اجرای آن در آخرین حکم صادر شده از سوی وزارت آموزش و پرورش، از ابتدای اسفند‌ماه 96 اعلام شده است. (11 ماه آن لحاظ نشده است)
6 - اعزام نیروهای جدیدالورود بدون مساعده به محل ماموریت که با وضعیت کنونی قیمت ارز در داخل کشور، نتوانسته اند مبلغی را جهت پرداخت هزینه اولیه مسکن و تامین مخارج اولیه زندگی در خارج از کشور ، به همراه بیاورند که این امر در تأمین هزینه زندگی و اجاره مسکن مناسب در دیار غربت، فرهنگیان و خانواده هایشان را متضرر و به شدت به زحمت انداخته است و متاسفانه پاسخ و اقدام قانع کننده ای از سوی مسئولان اعزام کننده صورت نگرفته است.
7- در شرایط کنونی، در صورتی که همکاران عزیز بخواهند بخشی از نیازهای خود را از طریق خانواده هایشان در ایران و یا دوستان و آشنایان برطرف کنند، به علت عدم همکاری بانک‌های خارجی برای جابه جایی ارز، هیچ‌گاه در این خصوص گره گشایی صورت نگرفته است.
8- نیروهای تبعی (همسر نیروهای قبول شده اصلی که فرهنگی هستند و پا به پای همسرشان در مدارس خارج از کشور کار می کنند) قبلا از 25 درصد فوق العاده اشتغال خارج از کشور بهره مند بوده اند که با وجود قانون پرداخت و علی رغم فعالیت و زحمات ایشان پا به پای نیروهای اصلی در دیار غربت، این مبلغ قطع شده است. البته مجوز پرداخت این فوق العاده اشتغال خارج از کشور نیروهای تبعی در قانون وجود دارد، اما متاسفانه با وجود پیگیری های مداوم در طول این چند سال به این حق نه تنها برگردانده نشده، بلکه از حقوق ثابت ایشان در ایران، فوق العاده بدی آب و هوا، سختی کار، فوق العاده مسئولیت و موارد دیگری هم کسر شده است، که این خود ظلمی مضاعف در حق ایشان می باشد و این تضییع حق با وجود افزایش هزینه های زندگی در خارج کشور برای کارمندان آموزش و پرورش قابل تحمل نیست، انتظار می رود، اقدام عاجل در این خصوص صورت پذیرد.
9- نیروهای تبعی موضوع بند 8 که سنوات خدمت آموزشی بیش از 20 سال داشته باشند، بر طبق قانون بایستی مشمول نقلیل ساعت شده و در هفته صرفا 20 ساعت تدریس نمایند که متاسفانه در عین بی عدالتی، آنان را موظف به تدریس 24 ساعت در هفته نموده‌اند که این مورد نیز موجب تضییع حق و حقوق آنان مانند بند 8 شده است.
10-با توجه به اینکه آموزگاران اعزامی پا به پای دبیران محترم متوسطه در کلاس های درس خود حاضر می‌شوند و همگی 36 ساعت کلاس موظف دارند و این آموزگاران بعضاً در کلاسهای 2 تا 6 پایه مشغول انجام وظیفه می باشند، اما متاسفانه از لحاظ فوق العاده اشتغال ارزی برای این همکاران تبعیض صورت گرفته است که علی رغم پیگیری های متعدد هنوز این مهم در احکام آنان اصلاح نگردیده است .
11- از آنجایی که تعدادی از همکاران فرهنگی که در آزمون سال 91 قبول شده و تمامی مراحل لازم اعم مصاحبه و گزینش را پشت سر گذاشته اند و قریب به 7 سال است که منتظر اعزام می باشند، متاسفانه این بلاتکلیفی تمامی مسائل زندگی آنان را تحت الشعاع قرار داده است و از مسئولین تقاضا می شود با توجه به نیاز مبرم مدارس خارج از کشور به نیروی انسانی جهت جبران کسری ساعات کلاسی، اقدامات لازم را درباره اعزام این عزیزان به عمل آورده و شرایطی فراهم شود که قبولی های جدید در سال 97 (سال جاری) نیز هر چه سریع تر اعزام شده و دستخوش چالش های قبلی نگردند.
12- عدم صدور حکم صحیح برای مدیران مجتمع های آموزشی مدارس خارج از کشور به نحوی که در برخی کشورها مدارس به شکل مجتمع های بزرگ و بالای یکصد نفر و متشکل از دانش آموزان اول ابتدایی تا دوازدهم اداره می شوند و متاسفانه حکم این مدیران ، به عنوان مدیر ابتدایی صادر شده که این اقدام منجر به کاهش حقوق مدیران، حتی کمتر از دبیران متوسطه شده است.
13- نظر به اینکه همکارانی که هم اکنون در مدارس خارج از کشور در حال ماموریت هستند و کسانی که سال جاری به جمع آنان پیوسته اند در زمان اعزام هیچ گونه مساعده ای دریافت نکرده اند و مجبور شده اند جهت تامین بخشی کوچکی از نیاز مالی خود قبل از اعزام و در تنگنا نبودن خانواده در کشور غریب، وسیله نقلیه خود را در ایران بفروشند. لذا برای جبران این موضوع، همچنان که در چندین سال پیش مرسوم بوده است، اجازه داده شود تا بتوانند وسیله نقلیه ای را که در کشور محل ماموریت تهیه می کنند با خود به کشور بیاورند که این هم باعث دلگرمی و مرهمی بر مشکلات گذشته و هم می تواند در کشورهای نزدیکتر به ایران کمکی به آموزش و پرورش به جای تهیه بلیت زمان بازگشت باشد. (همکاران حوزه آسیای میانه و در دیگر کشورهای نزدیک در پایان ماموریت، بجای بازگشت با پرواز و هزینه های آنچنانی می توانند با وسیله نقلیه خود به کشور بازگردند به طوری که هزینه بلیط هایی که گاهی در چند مسیر تهیه می شده و جایگزین هزینه گمرکی گردد.)
14- ماموران گوناگونی از دستگاه‌های مختلف کشور در خارج از کشور مشغول انجام وظیفه می باشند که مجبورند لوازم مورد نیاز منزل استیجاری خود را خریداری نمایند و پس از پایان ماموریت با حمایت دستگاه اعزام کننده خود این لوازم را بدون پرداخت هزینه های حمل و نقل و گمرکی به کشور انتقال دهند که متاسفانه درباره معلمین اعزامی، این مهم از سوی آموزش و پرورش عملیاتی نمی شود و سوال اینجاست که آیا مگر باید بین ماموران تبعیض صورت گیرد؛ انتظار می رود که به این مسئله رسیدگی شود تا فرهنگیان مامور نیز از این امتیاز برخوردار شوند.
اما آقای م.ادبیر اعزامی به اروپا که بیش از 8 ماه حقوق و حق مسکن دریافت نکرده است، می‌گوید: دیگر ماموران دولت اعم از کارمندان وزارت خارجه و غیره، حقوق و حق مسکن خود را که به مراتب بیش از دریافتی فرهنگیان نیز است، به موقع دریافت کرده‌اند.
وی خاطرنشان می‌کند: هزینه‌های سرسام‌آور درمانی نیز پرداخت نشده است. با توجه به هزینه‌های بسیار بالا در کشورهای اروپایی فرهنگیان با مشکلات عدیده‌ای روبه‌رو شدند که این امر به‌هیچ عنوان زیبنده یک سفیر فرهنگی نیست..
آقایع- ن یکی دیگر از فرهنگیان اعزام شده به خارج از کشور اظهار می‌کند: شهریور ماه 96 به همراه خانواده بدون هیچ‌گونه مساعده‌ای به خارج از کشور اعزام شدم؛ به ناچار خانه مسکونی و سواریم را فروختم و با آن مقداری ارز تهیه کرده و به امید روزهای بهتر؛ وضع بد جسمی و روحی؛ فشار و استرس گذراندن دوران ماموریت در یکی از ناامن‌ترین شهرهای جهان از یک طرف و پرداخت‌های نامنظم و قطره‌ای حقوق از طرف دیگر سوهان روحم شده بودند.
وی می‌افزاید: سال اول ماموریتم با توکل به خدا ختم به خیر شد و اکنون در دومین سال این ماموریت هنوز بعد از سپری‌شدن هشت ماه و نیم خبری از حقوق نیست. مجبور شدم برای گذران امور زندگیم در بلاد غریب به یکی از کارمندان وزارت خارجه متوسل شده و مبلغی از ایشان قرض بگیرم.
آقای ن.ج معلم منقضی خدمت از اروپا نیز در این رابطه با بیان اینکه چند ماه است که به کشور برگشته‌ایم اما هنوز 6 ماه حقوق و یکسال حق مسکن طلب داریم، می‌گوید: به علت سوء‌مدیریت و تاخیر در پرداخت حقوق، چون هزینه‌ها در اروپا بسیار بالا بود، مجبور به فروش خانه و ماشین خود و انتقال پول از طریق صرافی‌ها به کشور مقصد شدیم که این موضوع سبب ضرر و زیان مادی و معنوی بسیار برای همکاران شد.
وی تصریح می‌کند: حقوق کارمندان سایر ارگان‌های دولتی در خارج از کشور سر موعد در اوایل هر ماه واریز می شد اما سئوال همکاران من این است که چرا برای دیگر ارگان‌ها در خارج از کشور، تحصیل دانشجویان در دانشگاه‌های درجه 2 و 3 و بسیاری دیگر از امکانات موجود است اما فقط برای فرهنگیان خارج از کشور ارز موجود نیست؟
آقای ر.الف نیروی اعزامی به آسیای شرقی نیز ضمن بیان اینکه ما فرهنگیان اعزام شده به خارج از کشور بیش از هشت ماه است که به‌جز مبلغ اندکی (3195 یورو در شهریورماه) حقوقی دریافت نکرده‌ایم، اظهار می‌کند: همه هم و غم ما قرض‌گرفتن از اولیای دانش‌آموزان و کنسولگری وغیره است حال آن‌که حقوق ارزی دیگر ماموران خارج از کشور به‌موقع پرداخت می‌شود.
وی با طرح این سئوال که چرا فرهنگیان اعزام شده نباید بدون مشغله فکری و تهیه پولی برای پرداخت اجاره‌خانه، هزینه‌های زندگی، داشتن یک زندگی آبرومند به امر مهم و مقدس تعلیم و تعلم بپردازند؟، می‌افزاید: آیا این کار شایسته است که همه تلاش نیروهای مرکز امور بین‌الملل و مدارس خارج از کشور و فرهنگیان اعزام شده تهیه ارز برای گذراندن زندگی باشد؟
آقای الف.م نیز می‌گوید: سال 95 به منطقه آسیای میانه اعزام شدم و علی‌رغم پرداخت ماهیانه حدود 1000 یورو کرایه منزل، ولی حقّ مسکن شش ماه دوم (مهر تا پایان اسفند) 95 ما را پرداخت نکردند و علاوه بر آن حقوق فوق‌العاده مامورین خارج از کشور 6 ماهه اوّل (فروردین تا پایان شهریور) سال 97 را هم با وجود اینکه ماموریّتمان در شهریور به اتمام رسیده و کاملاً با مرکز و وزارت خارجه تسویه حساب کرده‌ایم، هنوز پرداخت نکرده‌اند.
وی خاطرنشان می‌کند: این عدم پرداخت‌ها در صورتی است که دستور افزایش 30 درصدی حقوق ماموران دولت حدود 2 سال است که صادر شده و برای تمامی ماموران دیگر ارگان‌ها اعمال شده ولی برای فرهنگیان اعمال نشده و کمترین حقّ ماموریّت خارج کشور را دریافت می‌کنند.
