در آن ماه ارز حدود سه هزار و 500 تومان بود که آرام آرام به کانال 3 هزار و 600 تومان نزدیک شد.اما نزدیک شدن به سال میلادی2017 عاملی شد تا ایران نتواند بخشی از طلب‌های خود را نقد کند لذا تا حدودی جیب دولت از داشتن ارز خالی شد.آذرماه هم رسید و قیمت ارز مجددا تا حدود 3هزار و 900 تومان بالا رفت.دی ماه هم قیمت بین 4 هزار تومان تا 4 هزا رو 130 تومان در نوسان بود.اما تب افزایش قیمت فروکش کرد و اکنون قیمت ارزحدود 3 هزار و 900 تومان است.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایران ، زمانی که قیمت ارز دستخوش تغییر شد برخی خط‌کش مقایسه خود را برداشتند و دولت روحانی را با احمدی‌نژاد مقایسه کردند.منتقدان گفتند نوسان قیمت ارز در دولت گذشته خیلی کمتر بود و دولت یازدهم در کنترل نرخ ارز ناتوان شد.از سویی برخی از رسانه‌ها هم گزارش دادند که گرانی ارز باعث شده سفره مردم تحت تأثیر قرار گیرد.اما واقعاً افزایش نرخ ارز تا چقدر توانست بر قدرت خرید مردم اثر بگذارد؟
پرهیز از افزایش قیمت
به گفته فعالان اقتصادی هنوز قیمت‌ها تحت تأثیر رشد قیمت ارز قرار نگرفته است و اگر سیر نزولی قیمت ادامه پیدا کند قطعاً واحدهای تولیدی از خیر افزایش قیمت محصولات خود می‌گذرند.طی این مدت بیشترین کالاهایی که از افزایش قیمت ارز اثر گرفت لوازم خانگی و گوشت قرمز بود.در مورد سایر کالاها و بخصوص کالاهای اساسی افزایش قیمت صورت نگرفت.کره هم 20 درصد گران شد که سازمان حمایت تمام قد جلوی آن ایستاد و مانع گرانی آن شد.سایر حوزه‌ها هم که می‌خواستند برای رشد قیمت محصولات خود حرکت کنند سازمان حمایت درخواست‌ها را وتو کرد و یادآور شد:با نوسان مقطعی نرخ ارز هیچ تولیدکننده‌ای نمی‌تواند قیمت‌ها را بالا ببرد.در این میان هم برای تمام بخش‌ها خط و نشان کشید که از گران کردن محصولات نهایی خود پرهیز کنند.
مقایسه تأثیر نوسانات ارز بر قیمت کالاها در دو دولت کنونی و قبل
اگر بخواهیم تأثیر نوسان ارز بر قیمت کالاها در این دوره را با دوره دولت گذشته مقایسه کنیم نتایج بسیار متفاوت می‌شود. از سال 90 رشد قیمت ارز شروع شد.این موضوع در سال 91 به اوج خود رسید به گونه‌ای که برخی تولیدکنندگان برای کالای نهایی قیمت مصرف کننده را درج نمی‌کردند تا هر قیمتی که خواستند محصول خود را به فروش برسانند.در کالاهای اساسی بخصوص لبنیات قیمت‌ها بعضا دو الی سه روز یک بار گران می‌شد.گوشت، مرغ، میوه، لوازم خانگی مانند عقربه‌های ساعت گرانی را به خریداران خود نشان می‌دادند.در مقطعی نوسان قیمت ارز به جوکی در محافل تبدیل شده بود و همه این‌گونه می‌پرسیدند الان که نه همین لحظه قیمت چند است؟شرایط به گونه‌ای جلو رفته بود که سازمان حمایت هم نتوانست قیمت‌ها را کنترل کند. تنش قیمت در آن دوره باعث شد سفره مردم از خیلی کالاها کمرنگ‌تر شود. مضاف بر اینکه رشد نقدینگی (700هزار میلیارد تومان)، کاهش 50 درصدی ارزش پول ملی و نرخ تورم(نقطه به نقطه 42 درصد) هم عاملی بود تا قدرت خرید مردم به شدت (حدود 50درصد)کاهش پیدا کند.
اما در دولت روحانی قدرت خرید کارگران 12 درصد و بازنشستگان 20درصد بهبود یافت. لذا این نشان می‌دهد که دولت در کنترل نرخ تورم، نقدینگی و افزایش ارزش پول ملی توانست کارنامه خود را پرو پیمان‌تر کند دولت یازدهم آمد یکی از کارهایی را که در اولویت خود قرار داد جلوگیری از نوسان قیمت ارز بود.از سال 92 تا قبل از آبان ماه سال جاری ارز مسیر خوبی را طی کرد و نوسان به حداقل خود رسید.طبق گفته رئیس جمهوری که یکشنبه شب با مردم صحبت کرد قیمت ارز مجدداً کاهش خواهد یافت و بر کانال 3هزار و 900 تومان نمی‌ماند.
سال 84 قیمت‌ها چگونه بود
ذکر چند مثال درباره اتفاق‌های قیمتی که رخ داد نشان می‌دهد که در کدام دولت سفره مردم تحت تأثیر قیمت ارز قرار گرفت.سال 84 قیمت شکر 555 تومان بود و سال 92 یعنی زمان تحویل دولت قیمت‌ها به 2500تومان رسید.این رشد 450درصدی را نشان می‌دهد.برنج ایرانی از کیلویی 1290 تومان به 8هزار و 500 تومان رسید که میزان رشد آن 658درصد است.برنج خارجی هم که 641 تومان در هر کیلو بود پایان دولت احمدی‌نژاد به 6 هزار تومان رسید که این امر نشان از رشد 936 درصدی دارد.قیمت مرغ هم که سال 84 حدود 5100تومان بود با 476درصد رشد از قیمت 7هزار تومان عبور کرد.گوشت گوسفندی با استخوان از 5100 تومان به 30 هزار تومان رسید که رشد 850درصدی را نشان می‌دهد.روغن مایع هم با 469درصد رشد از 980 تومان به 4600تومان رسید.این اعداد گویای آن است که سفره مردم در چه دوره‌ای تحت تأثیر قیمت ارز قرار گرفت.
