مطابق با اعلام نرخ تورم مهر از سوی بانک مرکزی که معادل ٨,٧ درصد است، روند کاهشی آن در سال جاری ادامه دارد؛ اگرچه آمار بانک مرکزی دراین‌باره نسبت به نرخ تورم اعلامی از طرف مرکز آمار (٧.٩ درصد) کاهش کمتری را نشان می‌دهد؛ بااین‌حال باز هم باید هرگونه نشانه از افزایش احتمالی تورم در آینده را با دقت دنبال کرد.نشانه اولی که می‌تواند موجب نگرانی دراین‌باره باشد، تورم فصلی است. همان‌طور که مشاهده می‌شود، میانگین تورم فصلی ١٥ساله اخیر نشان می‌دهد که تورم در ایران در فصول بهار، پاییز و زمستان بالاترین میزان و در فصل تابستان پایین‌ترین سطح خود را دارد. در سال ٩٥ تورم بهاره در سطح ٢.٥ درصد از سطح تورم بهاره ١٥ساله اخیر یعنی ٤.٢ بسیار پایین‌تر بود.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از شرق ، ادامه روند کاهشی نرخ تورم در سال‌های اخیر موجب شد تا تورم در بهار امسال تک‌رقمی شود؛ ولی تورم فصل تابستان نشان می‌دهد که میزان آن با میانگین ١٥ساله برابری می‌کند و با چنین شرایطی ما وارد فصول تورمی پاییز و زمستان شده‌ایم؛ اگرچه نرخ تورمی اعلامی از طرف بانک مرکزی درباره مهرماه که نشان از روند کاهشی آن در این‌ماه داشت، تا حدی از نگرانی‌ها می‌کاهد. همچنین نرخ تورم ماهانه مهر که معادل ٠.٤ درصد است، نشان می‌دهد که برخلاف تورم فصل تابستان که به میانگین ١٥ساله خود بازگشته بود، می‌توان امید داشت که وضع تورم در فصل جاری حتی نسبت به پاییز سال قبل بهتر باشد.نشانه نگران‌کننده دیگر مربوط به آمار تورم نقطه‌به‌نقطه است. بررسی آمار تورم در ١٥ساله اخیر نشان می‌دهد که نرخ تورم ١٢ماهه عموما روند نرخ تورم نقطه‌به‌نقطه را با یک وقفه سه تا شش‌ماهه و البته با نوسان کمتر دنبال می‌کند. نرخ تورم نقطه‌ای از پایین‌ترین میزان خود در سال‌های اخیر در خردادماه سال جاری، یعنی میزان ٦.٥ درصد به رقم ٩.٥ درصد در شهریورماه اخیر رسیده است. نرخ تورم ١٢ماهه از ٩.٧ درصد در خردادماه گذشته به ٨.٨ درصد رسیده است.
کاهش شدت روند نزولی نرخ تورم نشان از آن دارد که عوامل تورم‌زا که سیگنال‌های اولیه خود را در نرخ تورم نقطه‌به‌نقطه ظاهر کرده‌اند، به‌زودی در نرخ تورم ١٢ماهه نیز نمایان می‌شود. می‌توان بر اساس این پیش‌بینی کرد که اگر روند افزایشی نرخ تورم نقطه‌به‌نقطه ادامه داشته باشد و به سطح ١٢ درصد برسد، نرخ تورم ١٢ماهه نیز در سال جاری از سطح تک‌رقمی خود فاصله بگیرد. بااین‌حال نرخ تورم نقطه‌به‌نقطه مهرماه به روند افزایشی سه‌ماهه اخیر آن پایان داد و ٩.٥ درصد در شهریورماه به ٩.٣ درصد در مهر کاهش پیدا کرد.اما دو نشانه ذکرشده خود به عنوان علت تورم محسوب نمی‌شوند. علت نگرانی درباره بازگشت تورم دورقمی را عمدتا باید در بازار پولی کشور جست‌وجو کرد؛ به‌ویژه آنکه ثبات نسبی وضعیت اقتصادی و روند کاهشی نرخ تورم در سه ساله اخیر انتظارات تورمی را به حداقل خود رسانده است. علاوه‌برآن آمار مربوط به بازار ارز نشان می‌دهد نرخ ارز تا پایان مردادماه نسبت به ابتدای شروع‌به‌کار دولت بیش از یک درصد کاهش ارزش داشته است.
ارزش واحد کالاهای وارداتی نیز (هزار میلیارد دلار بر هزار تُن) در پایان مردادماه نسبت به ابتدای شروع‌به‌کار دولت بیش از ١٧ درصد کاهش داشته که بیشتر ناشی از گشایش‌های اقتصادی ناشی از توافق هسته‌ای و کاهش هزینه‌های مبادله‌ای مربوط به آن بوده است؛ بنابراین می‌توان درحال‌حاضر بازار پول و نرخ رشد نقدینگی را علت اصلی هرگونه رشد تورم در آینده در نظر گرفت.درباره ترکیب نقدینگی و بخش پول آن که تأثیر بسیاری بر روی تورم دارد، نکته در خور توجه نحوه رشد آن است. آمار بانک مرکزی نشان می‌دهد که از ابتدای شروع‌به‌کار دولت مجموعا بخش پول نقدینگی بیش از ٣٢ درصد رشد داشته که بیش از ٢٥ درصد آن از ابتدای زمستان سال گذشته تا پایان مردادماه امسال بوده است.
از سوی دیگر سرعت رشد شبکه پول که در قالب جذب نقدینگی از سوی حساب‌های بلندمدت است، کاسته شده است. به نظر می‌رسد سیاست‌های پولی در ماه‌های اخیر برای خروج از رکود بیش از حد انتظار موجب افزایش رشد نقدینگی شده و می‌تواند زمینه‌ساز بازگشت نرخ تورم به سطح دورقمی خود شود. به‌ویژه آنکه دولت در پی یکسان‌سازی نرخ ارز نیز است و انتظار می‌رود که نوسان کوتاه‌مدت و اثر مقطعی آن روی تورم با نتایج تأخیری بازار پول تورم هم‌زمان شده و موجب رشد بیشتر آن شود.
