بیشترین انتقاد ها به دولت در سال های اخیر به عملکرد داخلی است. بسیاری از منتقدان عنوان می‌کنند که درست است که دولت تورم را کنترل کرده و به خوبی کاهش داده، اما این اقدام به بهای ایجاد رکود انجام شده است. یکی دیگر از اقدامات دولت تدبیر و امید در حوزه اقتصاد داخلی پیشی گرفتن صادرات از واردات و اصلاحات در نظام بانکی بوده است. یکی از اصلی ترین سیاست های خارجی دولت تسهیل روابط تجاری با شرکت های خارجی و جذب سرمایه‌گذاری خارجی به کشور بوده است. کمتر کسی است که بگوید سیاست خارجی دولت یازدهم هیچ بازدهی نداشته است. ورود و خروج هیات های تجاری و برقراری نظام بانکی ایران با سوئیفت از دیگر دستاورد های دولت بوده است.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از آرمان ، مسعود دانشمند، رئیس کانون سراسری انجمن‌های حمل‌ونقل بین‌المللی ایران و عضو اتاق بازرگانی عملکرد سه ساله دولت یازدهم را همزمان با هفته دولت بررسی می‌کند.
یکی از اصلی ترین اقداماتی که دولت یازدهم در اقتصاد داخلی انجام داد مهار تورم افسار گسیخته ای بود که از دولت دهم به یادگار مانده بود. با توجه به این موضوع عملکرد دولت را چطور ارزیابی می‌کنید؟
اگر رکود را در نظر نگیریم عملکرد اقتصادی دولت یازدهم بسیار خوب و قابل قبول بوده است. به طور کلی، تورم را باید در شرایط رونق اقتصادی مورد بررسی قرار داد. باید اقتصاد در شرایطی قرار داشته باشد که بتوان کاهش قیمت ها را نسبت به سال گذشته خود مقایسه کرد. اینکه ما می‌گوییم قیمت ها در مقایسه با سال گذشته فقط ۱۰ درصد افزایش داشته است، نتیجه قابل قبولی به دست نمی‌آوریم. از ابتدا دولت نباید به این اندازه به تورم اهمیت می‌داد و باید در قدم اول به دنبال برطرف کردن مشکل رکود می‌رفت. رکود به معنی عدم اشتغال، عدم تولید، عدم رشد اقتصادی و تمام مشکلاتی که امروز در کشورمان مشاهده می‌کنیم، است. رکود موجود به دلیل تحمیل شرایط بیرونی است و مقدار کمی از آن را می‌توان به شرایط داخلی ربط داد.
با توجه به تمام مشکلاتی که دولت با آن رو به رو بود، به نظر شما دولت در چه بخش هایی عملکرد مناسبی داشت؟
از ابتدای روی کار آمدن دولت، مشکل بزرگی به نام تحریم وجود داشت که ضربات سنگینی به کشورمان وارد کرد. در چنین شرایطی که تحریم ها اجازه هیچ حرکتی نمی‌دهند، اگر دولت بتواند بازار داخلی را سامان دهد کار بزرگی انجام داده است. مهم‌ترین مساله‌ای که باید به آن توجه داشته باشیم این است که نباید برای مثال دولت روحانی را با دولت ژاپن مقایسه کنیم. به‌طور کلی نباید دولت را با هیچ دولت خارجی و داخلی مقایسه کرد. دولت روحانی را با خودش مقایسه کنید. باید توجه داشته باشیم که همه دولت های پس از پیروزی انقلاب در ایران وابسته به نفت بوده اند. در دولت یازدهم قیمت نفت به شدت افت داشت. نباید انتظار داشته باشیم پس از سال‌ها دولت بتواند تکیه خود را به نفت از بین ببرد و به تنهایی تمام مشکلات را برطرف کند. وقتی دولت ناگهان با کاهش درآمد رو به رو می‌شود، چطور می‌تواند مشکلات را حل کند؟ متاسفانه بازار نفت طوری شده است که درآمد حاصل از آن مشخص نیست. هیچ دولتی در هیچ کجای دنیا نمی‌تواند نسبت به درآمدی که مقدار آن مشخص نیست برنامه ریزی کند.
یکی از اصلی‌ترین سیاست های دولت یازدهم تنش زدایی در حوزه روابط بین المللی بوده است. به نظر شما تلاش های دولت برای جذب سرمایه‌گذاری خارجی و تلاش هایی که در رابطه با نظام بانکی انجام داده تا چه اندازه مثمر ثمر بوده است؟
به طور کلی دولت عملکرد بسیار مناسبی در رابطه با خارجی ها داشته است. اگر ما نتوانستیم سرمایه های خارجی را جذب کنیم مشکل از دولت روحانی نیست. به این دلیل که فشار های بیرونی موانعی تراشیده اند تا هیات های بزرگ تجاری به ایران وارد نشوند. دولت در رابطه با برقراری نظام بانکی ما با سوئیفت تمام تلاش خود را کرد، اما فشار های بیرونی مانع از موفقیت دولت شدند. درباره خرید هواپیما و دیگر بخش ها هم همینطور است. دولت تا جایی که می‌توانست تلاش کرد، اما متاسفانه نتوانست. این در حالی است که تنها دولت روحانی این تلاش ها را کرد، وگرنه ما شاهد چنین تلاشی در دولت های گذشته نبودیم. اگر آمریکایی ها در اجرای برجام کارشکنی کردند و به عهد خود وفا نکردند، مشکل دولت نیست. درباره هیات های تجاری باید گفت ما ابتدا باید پروژه های خود را در اختیار سرمایه‌گذاران خارجی قرار دهیم تا سرمایه‌گذاران بتوانند به خوبی سرمایه خود را وارد اقتصاد ما کنند. این را در نظر داشته باشید که خارجی ها علاقه‌مندی خود را برای ورود به ایران نشان دادند، اما فشار آمریکایی ها مانع ورود آنها شد که این مساله از دامنه اختیارات دولت خارج است.
در رابطه با عملکرد دولت یازدهم چه داخلی و چه خارجی مخالفت هایی وجود دارد. شما مخالفت هایی را که با دولت می‌شود چطور می‌بینید؟
ابتدا باید واژه نقد را جایگزین مخالفت کنیم. کاملا درست است که عملکرد دولت در سال های اخیر مورد انتقاد قرار می‌گرفته است که این پویایی جامعه را نشان می‌دهد. ما باید خوشحال باشیم که در جامعه افرادی هستند که اشکالات دولت را مطرح می‌کنند. بدون شک می‌توان با استفاده از انتقاد هایی که صورت می‌گیرد برنامه ها و سیاست های بهتری را پیاده کرد. اصولا در جوامع توتالیتر اینگونه است که برنامه ای در اختیار دولت قرار داده می‌شود و هیچکس حق انتقاد به هیچ فردی در دستگاه قدرت را ندارد، اما خوشبختانه ما اینطور نیستیم. در جامعه ای مانند ایران طبیعی است که همه به دنبال انتقاد از وضع موجود در دولت هستند. باید توجه داشته باشیم که انتقاد ها با انصاف عجین شود. به طور کلی اگر کسی انتقادی به دولت وارد می‌کند باید راهکاری هم در کنار آن ارائه کند.
