۰ نفر

نگرانی‌های‌پژویان از‌وابستگی به‌درآمدهای‌نفتی

۱۶ دی ۱۳۹۳، ۱۸:۴۷
کد خبر: 71866

یک اقتصاددان معتقد است: دوراندیشی لازم برای فاصله‌گرفتن از اقتصاد نفتی نبوده و منافع بلند‌مدت جامعه در این موضوع در نظر گرفته نشده است.

جمشید پژویان - رییس پیشین شورای رقابت و استاد اقتصاد دانشگاه علامه - درباره‌ی تعیین قیمت نفت 72 دلار در بودجه سال آینده گفت: مساله کاهش قیمت نفت سال‌هاست که قابل پیش‌بینی است و بسیاری از اقتصاددان هم به آن اشاره کرده‌اند و سال‌هاست که سمت تقاضا برای نفت به عنوان سوخت اصلی حمل‌ونقل به دلیل تغییرات در تکنولوژی کمتر شده و همچنین تحقیقات در این زمینه نشان داده است که این تکنولوژی به سوی تجاری‌شدن می‌رود و امسال در نمایشگاه اتومبیل اکثر سازندگان اتومبیل جهان، اتومبیل‌های سولار انرژی عرضه کرده‌اند. تکنولوژی این اتومبیل‌ها تا حدی پیش رفته که یک ماشین تا 400 کیلومتر بدون شارژ حرکت کند. به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از ایسنا، وی با اشاره به اینکه انتظار ما از افزایش قیمت نفت در آینده و رسیدن به 70 یا 80 دلار بعید است، تاکید کرد: البته این‌که قیمت نفت تا چه حد سقوط می‌کند یکسری محدودیت‌ها دارد، اینگونه نیست که نفت به 20 یا 30 دلار برسد، چون همین سولار انرژی و یا شیل اویل هزینه‌ای دارد که نمی‌تواند قیمت نفت را پایین بکشد. از آن سو هزینه استخراج نفت هم اگر کاهش یابد، اکتشاف و استخراج را متوقف می‌کند. بنابراین انتظار بالارفتن قیمت نفت را نباید داشته باشیم، اما سقوط بیشتر هم منطقی نیست. پژویان درباره‌ی تعیین قیمت نفت 72 دلار در بودجه 1394 گفت: 72 دلار برای هر بشکه قیمت بالایی است، اما این‌که اینقدر بودجه ما به نفت وابسته است، جای نگرانی دارد نه این‌که این دولت در این موضوع مقصر باشد. تمام دولت‌ها مقصر بودند و هیچ کدام دور اندیشی لازم را نداشتند و منافع بلند‌مدت جامعه را در نظر نگرفتند. وقتی ما فریاد می‌زدیم نظام مالیاتی را سامان بدهید و بودجه را از مالیات تامین کنید هیچ کس گوش نمی‌داد. وقتی من دنبال این بودم که مالیات بر درآمد اجرا شود هیچ کس توجه نمی‌کرد. اینها همه نتیجه‌ی بی‌توجهی به نظرات متخصصان و کارشناسان است. وی با اشاره به اینکه جداشدن از اقتصاد نفتی باید در فضای آرام و ملایم انجام شود، افزود: من مطمئنم اصلاحات نظام مالیاتی هم بدون اشکال نخواهد بود، چون در 30 سال گذشته هر وقت به سوی اصلاح نظام مالیاتی رفته‌ایم قدمی به عقب برداشته شده است، چون عدم استفاده از متخصصان مالیات سبب شده عملا سیاست‌های اصلاحی ما قدمی به عقب باشد. این کارشناس اقتصادی درباره تعیین نرخ تورم 14 درصد برای بودجه هم گفت: اگر حجم پول به خوبی کنترل شود و کسری بودجه نداشته باشیم ممکن است دولت با کمک مردم تورم را کنترل کند. وقتی درآمدهای واقعی مردم کاهش پیدا می‌کند و مردم نتوانند به سوی تقاضای جدید بروند قیمت هم بالا می‌رود، اما باید یادمان باشد که متوسط تورم ما در 30 ساله گذشته 18 درصد بوده و رسیدن به این متوسط باید عادی و طبیعی باشد، اما اگر بخواهیم تورم را به 12 یا 14 درصد برسانیم نیاز به سیاست‌های ویژه‌ای داریم که با توجه به شرایط کنونی دشوار است. این اقتصاددان یکی از راه‌های درآمدی دولت را اوراق مشارکت خواند و گفت: ممکن است یکی از بهترین راه‌ها برای تامین درآمد دولت عرضه اوراق مشارکت باشد، اما این اوراق باید نرخ سود بالاتر از سود بانکی داشته باشد که همین موضوع این خطر را به دنبال دارد که مردم سپرده‌های خود را از بانک بیرون بکشند و اوراق بخرند در نتیجه این اتفاق، منابع مالی بانک‌ها را برای تامین اعتبار خشک می‌کند. سیاست همواره دولبه دارد که اوضاع را پیچیده می‌کند.