دادستان کل کشور اعلام کرد که همه پرونده های فساد مالی در ایران جنس یکسانی دارند. یعنی با وجود تفاوت در نوع مبلغ و یا طریقه جرم، در نهایت به نقطه ای مشترک می رسند؛ بهره گیری از دارندگان امضاهای طلایی. عاملان فساد توانسته اند از افرادی که در دستگاه اجرایی دارای امضای طلایی هستند بهره ببرند. به گفته سید ابراهیم رئیسی اگر بتوان راه نفوذ به دستگاه های اجرایی را مسدود کرد بستر فساد هم از بین می رود.
کارشناسان می گویند که باید در ایران یک نهضت ضد فساد شکل بگیرد؛ نهضتی در سطوح عالی کشور. حال با توجه به مشکلات ساختاری موجود در اقتصاد ایران، چطور می توان این نهضت را شکل داد؟
حسین راغفر اقتصاددان و استاد دانشگاه گفت: «در حال حاضر در دنیا مرتبا درباره فساد و راه های مبارزه با آن صحبت می شود. مواردی همچون چگونگی شکل‌گیری فساد، روش های فعالیت فاسدان، محیط هایی که درگیر فساد می شوند و حتی راه های کنترل و شناسایی فاسدان همه توضیح داده شده و مشخص هستند. اما ناآگاهی در این باره مشکلی نیست که ایران با آن درگیر است.»
وی توضیح داد: «در ایران هم روش ها مشخص است و هم فاسدان معلوم. اما می بینیم که دستگاه‌های مسئول در این زمینه هیچ اقدامی انجام نمی دهند. حتی زمانی هم که صحبت از افشای اسامی فاسدان به میان می آید با افشاگران اسامی برخورد می‌شود. همین مسئله نشان می دهد که مشکل ایران در زمینه فساد متفاوت با باقی دنیاست.»
وی با بیان این که مجازات فاسدان باید در دستور کار قرار بگیرد گفت: «برخورد نکردن با این افراد و یا به تاخیر انداختن آن نوعی پاداش به آنان است. به عبارت دیگر باید گفت که به علت آن که بخش زیادی از این عاملان فساد، با افرادی از ساختار قدرت در تماس بودند نوعی مصونیت سیاسی برایشان ایجاد شده است. این مصونیت تا جایی پیش رفته که این افراد می توانند اموال بیت المال را غارت کنند و هیچ کس هم در مقابل آنان ایستادگی نمی‌کند.»
وی تصریح کرد: «اگر به صورت صحیح با فاسد برخورد شود، جلوی فساد هم گرفته می شود. اما ادامه دادن این روند و سکوت دستگاه های مسئول یعنی پاداش به فاسدان. اتفاقی که در این فضا می افتد آن است که فعالیت های مولد در کشور شکل نمی گیرد، ناکارآمدی بیشتری در نظام اقتصادی دیده می شود، فعالیت های تولیدی محدودتر و غیر اقتصادی تر می شوند و به علت مشکل در زمینه تامین مالی، واردات کالاهای مورد نیاز هم ضربه می خورد. در نهایت هم به دلیل وجود فساد، نابرابری های طبقاتی به شدت در کشور افزایش پیدا می کند.»
این استاد دانشگاه اظهار کرد: «در این شرایط جامعه به دو دسته تقسیم می شود. گروهی قوی که زمام امور را در دست می‌گیرد و سرمایه های کشور را به چنگ می‌آورد و در مقابل اکثریت دیگر جامعه قرار می گیرند که فاقد تمام منابع مورد نیازشان هستند، به عبارتی دوزخیان روی زمین. به این معنا گروه های مافیایی و جرم و جنایت در جامعه آغاز به کار خواهند کرد. کلان شهرهای ما در شرایط کنونی به سمت چنین جامعه ای در حال حرکت هستند و این مسائل در آنان در حال تعمیق و گسترش است.»
وی با تاکید بر لزوم شکل گیری نهضت ضد فساد گفت: «با این حال نمی توانیم ناامید باشیم. تنها راه حل این است که نهضت ضد فساد در ایران شکل بگیرد. این که آیا اراده ای سیاسی برای تشکیل این نهضت وجود دارد یا نه مسئله ای دیگر است. اما تنها راه حل هم همین است؛ شکل گیری یک نهضت ضد فساد در عالی ترین سطوح کشور.»
