به گزارش اقتصادآنلاین، به گزارش مرکز پژوهشهای مجلس در بخش صنعت عمده رشد مصرف نفت در بخش پتروشیمی خواهد بود که حکایت از توسعه صنعت پتروپالایشگاهی در آینده دارد. مصرف نفت و میعانات گازی در سایر مصارف از جمله در حوزه مصارف خانگی، تجاری و کشاورزی تا سال ۲۰۴۵ تقریبا ثابت خواهد ماند و در تولید برق در نیروگاهها مصرف نفت عملا حدود یک میلیون بشکه در روز تا سال ۲۰۴۵ میلادی کاهش خواهد یافت.
مجموعا مصرف نفت و میعانات گازی در مصارف حملونقل، صنعت و غیره از ۹۹.۷ میلیون بشکه در روز در سال ۲۰۱۹ میلادی به ۱۰۹.۱ میلیون بشکه در روز تا سال ۲۰۴۵ میلادی خواهد رسید.
کاهش رشد مصرف نفت خام در بخش حملونقل و رشد بخش پتروشیمی در گزارشهای آینده پژوهی دیگری نیز تاکید شده است. به گزارش موسسه وود مکنزی در ۲ دهه اخیر بیشترین میزان رشد تقاضای نفت مربوط به بخش حملونقل بوده است. با الکتریکی شدن خودروها در سالهای آینده و جایگزینی سوختهای جدید به جای بنزین و گازوئیل، بخش پتروشیمی بیشترین رشد تقاضا در مصرف نفت خام را خواهد داشت و از حدود ۲۰ درصد در دوره ۵ ساله ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۵ میلادی به حدود ۸۰ درصد در دوره ۵ ساله ۲۰۳۰ تا ۲۰۳۵ میلادی خواهد رسید و رشد تقاضای نفت در حوزه حملونقل تا سال ۲۰۳۵ میلادی کاهش خواهد یافت و نزدیک صفر خواهد شد و عمده رشد مصرف نفت خام مربوط به صنعت پتروشیمی خواهد بود.
براساس گزارش چشمانداز جهانی نفت تا سال ۲۰۴۵ سازمان اوپک، در سال ۲۰۱۹ تقریبا ۱.۵ میلیارد خودرو در دنیا در حال استفاده بوده است که عمده این خودروها سوخت معمولی بنزین و گازوئیل مصرف میکنند و درحالحاضر سهم اندکی حدود ۲ الی ۳ درصد از خودروها از سوختهای جایگزین جدید نظیر سلول سوختی، الکتریکی، گاز طبیعی، هیبریدی برقی استفاده میکنند. در سال ۲۰۴۵ میلادی حدود ۲۲ درصد از خودروهای دنیا از سیستمهای محرکه جایگزین جدید بهره خواهند برد که ۱۶ درصد از این ۲۲ درصد سهم خودروهای برقی است و تا سال ۲۰۴۵ میلادی مجموع خودروهای دنیا از ۲.۵ میلیارد خودرو عبور خواهد کرد. بنابراین مطابق پیشبینی انجام شده، تا سال ۲۰۴۵ رشد مصرف نفت خام در حوزه حملونقل تقریبا صفر خواهد شد و واحدهای پالایشگاهی موجود نیاز سوخت خودروهای معمولی یعنی بنزین و گازوئیل را تامین خواهند کرد.
میزان تولید محصولات سوختی نظیر بنزین و گازوئیل در سالهای پیش رو تا ۲۰۴۵ میلادی در دنیا تقریبا ثابت خواهد ماند و رشد چندانی نخواهد داشت در حالی که محصولاتی با قابلیت مصرف در پتروشیمی از جمله اتان، گاز مایع و نفتا رشد تقاضا خواهند داشت. این رشد تقاضا نشان میدهد که در آینده پالایشگاههای دنیا به سمت تبدیل شدن به پتروپالایشگاهها حرکت خواهند کرد و واحدهای جدید پالایشگاهی سوخت کمتری تولید خواهند کرد و محصولات خود را به پتروشیمیهای پایین دستی تحویل خواهند داد.
از طرفی محصولات سنگینی نظیر نفت کوره نیز تقریبا ثابت خواهد ماند که از بهبود فرآیندی و کاهش تولید نفت کوره و اجزا سنگین در واحدهای جدید پالایشگاهی حکایت میکند و افزایش ضریب پیچیدگی در پالایشگاهای جهان با هدف کاهش تولید نفت کوره در دستور کار قرار خواهد گرفت.