به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از روزنامه شرق، رسیدگی به این پرونده از یک سال قبل به دنبال تماس زنی جوان با پلیس آغاز شد. این زن که هراسان بود بعد از تماس با پلیس از پیدا‌شدن جسد یک نوزاد در حیاط خانه‌اش در جنوب شرق تهران خبر داد. با این تماس مأموران پلیس به خانه مورد نظر رفتند و در حیاط با جسد یک نوزاد تازه‌متولد شده روبه‌رو شدند که شواهد نشان می‌داد احتمالا از بالای یک ساختمان به پایین پرت شده است. جسد با دستور قضایی به پزشکی قانونی منتقل شد و مأموران به پرس‌و‌جو از همسایه‌ها پرداختند.
زنی که با پلیس تماس گرفته بود، گفت: من از بیرون به خانه برمی‌گشتم که با صحنه هولناکی روبه‌رو شدم. جسد یک نوزاد در حیاط خانه‌ام قرار داشت. همسایه ما که در طبقه چهارم ساکن است باردار بود و گمان می‌کنم به تازگی زایمان کرده است. با اطلاعاتی که این زن به پلیس داده بود مأموران مقابل خانه زن ۳۸ساله به نام آرزو رفتند. این زن وقتی در را باز کرد با خونسردی گفت نوزادش را پس از وضع حمل از بالکن به بیرون پرتاب کرده است.
درحالی‌که شواهد نشان می‌داد زن جوان از افسردگی پس از زایمان رنج می‌برد، او به پزشکی قانونی معرفی شد؛ اما پزشکان پس از معاینات بالینی در گزارشی سلامت روان وی را تأیید کردند و گفتند او به اختلال روانی مبتلا نیست. زن جوان که یک دختر سه‌ساله نیز دارد گفت: چهار سال قبل با همسرم ازدواج کردم؛ اما شوهرم مدام بهانه‌گیری می‌کرد و با او اختلاف داشتم. من فرزندم را چند ساعت قبل در خانه به دنیا آوردم و خودم با تیغ بند ناف را بریدم.
آرزو همچنین افزود: همسرم می‌گفت بچه را نمی‌خواهد. حرف‌های او در روحیه‌ام تأثیر بدی گذاشت و من که حال‌و‌روز خوبی نداشتم بچه را به داخل بالکن پرتاب کردم اما ناخواسته او از بالکن به داخل حیاط سقوط کرد. این زن در بازجویی‌های بعدی اظهارات تازه‌ای را مطرح کرد و گفت: شوهرم بدبین بود و گمان می‌کرد فرزندم متعلق به او نیست. او فکر می‌کرد با یک مرد افغان که در همسایگی ما زندگی می‌کند رابطه پنهانی داشته و به‌همین‌خاطر باردار شده‌ام. او از من خواست تا بچه را سربه‌نیست کنم.
زن جوان همچنین اظهار کرد: من او را به داخل بالکن پرتاب کردم؛ اما او ناخواسته به داخل حیاط سقوط کرد. به دنبال اظهارات این زن، شوهرش نیز تحت بازجویی قرار گرفت. وی مدعی شد فرزند نوزاد متعلق به او نیست و نتیجه رابطه پنهانی همسرش با مرد همسایه بوده است. این مرد گفت: همسر من زن خیانت‌کاری است. او تابه‌حال چندین‌بار به من خیانت کرده و من مچش را گرفته‌ام. مدتی بود که به رابطه همسرم با یکی از همسایه‌ها مشکوک شده بودم. چند بار به همسرم گفتم به این رابطه پایان بدهد اما توجهی نکرد، همسرم مدعی بود من دروغ می‌گویم تا اینکه باردار شد و من اطمینان دارم که همسرم از من باردار نشده بود، به‌همین‌خاطر هم به او گفتم نه از نوزاد مراقبت می‌کنم و نه هزینه زایمان خود او را می‌دهم و بهتر است خودش فکری به حال این نوزاد بکند.
همسر متهم گفت: همسرم به حرف‌هایم توجهی نکرد و فکر می‌کرد کوتاه می‌آیم تا اینکه به من گفت درد زایمانش شروع شده است. من هم گفتم برایم اهمیتی ندارد. او در خانه زایمان کرد و بند ناف بچه را هم خودش برید. گفتم خودت باید خانه را تمیز کنی و این بچه و خودت هم باید از خانه بروید. همسرم گفت حالا که من این بچه را نمی‌خواهم او هم این بچه را نمی‌خواهد و بچه را دور می‌اندازد. من حرفش را باور نکردم. بعد از اتاق بیرون رفتم که صدای زنم و بچه را نشنوم، وقتی برگشتم دیدم بچه نیست، وقتی از همسرم پرسیدم بچه کجاست گفت او را به بالکن انداخته است. وقتی نزدیک بالکن رفتم دیدم بچه نیست و متوجه شدم او را از طبقه چهارم به حیاط پرت کرده است.
همسر متهم با بیان اینکه من خودم نیز از این رفتار همسرم تعجب کردم، گفت: او برای اینکه ثابت کند بچه برای او هم اهمیتی ندارد بچه را به بیرون پرت کرد. متهم در پاسخ به این سؤال که زمان حادثه کجا بوده است گفت: من هم در خانه بودم اما متوجه نشدم همسرم چه می‌کند. این گفته‌های مرد جوان مورد ظن دادیار اظهارنظر قرار گرفت، چراکه او از قبل هم گفته بود که بچه را مال خودش نمی‌داند و همسرش را تهدید کرده بود.
به‌این‌ترتیب طبق نظر بازپرس دادسرای جنایی برای زن جوان به اتهام قتل عمدی کیفرخواست صادر شد؛ اما دادیار پس از بررسی پرونده اعلام کرد همسر وی نیز در این جرم معاونت داشته است. به خاطر اختلاف نظر بر سر اتهام شوهر این زن، پرونده به دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد تا پس از رفع این اختلاف و صدور کیفرخواست به قتل دلخراش این نوزاد رسیدگی شود. زن جوان قرار است به‌زودی در دادگاه از خود دفاع کند.
