اقتصاد آنلاین - اکرم شعبانی؛ به گزارش وال استریت ژورنال مدیران از این فرصت بی‌نظیر استفاده می‌کنند تا قیمتها را پس از دهه‌ها ثبات در هزینه‌ها و قیمتها، مطابق با هزینه‌های بالاتر خود تعدیل و بعضا افزایش دهند.
صنایع از خرده فروشی و تولید گرفته تا بیوتکنولوژی افزایش سود داشته‌اند. سایر صنایع، عمدتا آن دسته که هنوز کامل از قرنطینه ناشی از شیوع کرونا فارغ نشده‌اند، مانند صنایع مسافرتی یا آن دسته از صنایعی که بیش از حد با هزینه‌های سنگین تورمی دست و پنجه نرم می‌کنند، قیمتها را افزایش داده اما هنوز افزایش سودی تجربه نکرده‌اند.
شرکت اسلیپ نامبر سازنده تشک، سه افزایش قیمت عمده در سال جاری داشته است. شرکت کریر گلوبال تولیدکننده تجهیزات گرمایشی و سرمایشی که معمولا سالی یکبار قیمت‌های خود را تغییر می‌دهد، تجربه مشابهی داشته است.
داده‌های فکت ست نشان می‌دهد که تقریبا از هر سه شرکت بزرگ ایالات متحده، دو شرکت از بزرگترین شرکت‌های سهامی عام در سال جاری حاشیه سود بیشتری نسبت به مدت مشابه سال 2019 که پیش از دوران همه‌گیری کرونا بوده است، داشته‌اند. نزدیک به ۱۰۰ شرکت از این شرکت‌های بزرگ، حاشیه سود ۲۰۲۱ (سهم هر دلار از فروش که یک شرکت به جیب می‌زند) که حداقل ۵۰ درصد بالاتر از سود سال ۲۰۱۹ است به ثبت رسانده‌اند.
گلن ریشتر، مدیر مالی شرکت عطر و طعم بین‌المللی که عرضه کننده مواد غذایی به شرکت‌های بزرگ تولیدکننده مواد غذایی است با تاکید بر اینکه صادقانه باید گفت که چنین محیط و شرایطی بی‌سابقه است، عنوان کرد که در سی سال گذشته شاهد چنین روندی نبوده‌ایم.
ریشتر همچنین به این مساله اشاره کرد که تورم گسترده بحث افزایش قیمتها را با مشتریان ساده‌تر می‌کند. سود IFF در سه ماهه اخیر در مقایسه با سه ماهه مشابه دو سال گذشته افزایش یافته که تا حدودی به دلیل خرید و ادغام با شرکت دوپونت که یک شرکت مواد غذایی است، بوده است. حاشیه خالص شرکت هم در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته کاهش یافته است. این شرکت انتظار دارد در سال آینده حاشیه سود خود را افزایش دهد.
حاشیه سود اغلب با تورم افزایش می‌یابد. خطری که برای شرکت‌ها وجود دارد این است که قیمتها را سریع‌تر از رقبای خود یا بیشتر از آنچه که مشتریان تحمل می‌کنند، افزایش می‌دهند و از این رو فروش و سهم از بازار را از دست می‌دهند که بهبود این مساله ممکن است سال‌ها زمان ببرد.
خطری که برای اقتصاد وجود دارد این است که نه تنها افزایش قیمتها ادامه داشته باشد، بلکه مشتریان را متقاعد می‌کند که افزایش بیشتر اجتناب ناپذیر است و چنین جریانی موجب تحریک تقاضای تورمی و شکل‌گیری یک چرخه معیوب می‌شود. مدت زمان طولانی بودن تورم یکی از دغدغه‌های اصلی اقتصاددانان و سیاستمداران است.
تورم ماه گذشته ایالات متحده به بالاترین سطح ۳۱ سال گذشته خود رسید. آمریکایی‌ها برای مجموعه‌ای از محصولات و خدمات، از جمله مایحتاج ضروری مانند غذا، گاز، اجاره بها و مبلمان، هزینه بیشتری پرداخت می‌کنند. شاخص قیمت مصرف کننده که یک شاخص کلیدی اقتصادی است، در ماه اکتبر نسبت به مدت مشابه سال گذشته ۶.۲ درصد افزایش یافت که این سریع‌ترین نرخ ۱۲ ماهه افزایش تورم از سال ۱۹۹۰ و ثبت پنجمین ماه متوالی تورم بالای ۵ درصدی بوده است.
دولت بایدن معتقد است که تورم موقتی است و افزایش هزینه‌ها را مرتبط با تاثیرات ناشی از شیوع و همه‌گیری ویروس کرونا در جهان و سایه آن بر زنجیره تامین و همچنین کمبود نیروی کار می‌داند.
جنت یلن وزیر خزانه‌داری آمریکا نیز چند روز پیش در برنامه «با ملت روبرو شو» شبکه CBS در پاسخ به این سوال که آیا قیمتها تا پاییز سال آینده کاهش خواهد یافت؟ گفت: این مساله واقعا به مسیر حرکت همه‌گیری بستگی دارد. این بیماری همه‌گیر بر اقتصاد و تورم هم تاثیر گذاشته و اگر مسائل مربوط به عرضه و تقاضای نیروی کار به شرایط عادی بازگردد، ممکن است قیمتها هم در سال آینده به شرایط عادی بازگردند.
با این حال برخی از اقتصاددانان معتقدند که سطوحی از تورم بالاتر ممکن است تا چند سال آینده هم باقی بماند. تورم ادامه‌دار می‌تواند به این معنی باشد که مقامات فدرال رزرو ممکن است مجبور شوند نرخ‌ها را زودتر یا بیشتر از آنچه که انتظار داشته‌اند، افزایش دهند که این مساله به صورت بالقوه باعث کاهش رشد می‌شود. این موضوع همچنین نشانه‌ای از قدرت خرج کردن آمریکا از پس‌اندازهای کلان جمع‌آوری شده در طول دوران قرنطینه و بسته‌های محرک فدرال رزرو است.
گرگوری داکو اقتصاددان ارشد ایالات متحده در شرکت مشاوره آکسفورد اکونومیکس در این باره گفت: در دوره اقتصاد قوی، شرکت‌ها سعی می‌کنند سهم بیشتری از کیک را به خود اختصاص دهند و اگر موقعیت بازار و تقاضای قوی داشته باشند، در این صورت آزادی عمل و ظرفیت افزایش قیمتها را خواهند داشت.
داده‌های داکو نشان می‌دهد که معیاری از سود تمام شرکت‌های ایالات متحده به عنوان سهمی از تولید ناخالص داخلی، در سه ماهه دوم سال جاری، دومین رکورد ثبت شده از سال ۱۹۶۰ بوده است. تنها یک سه ماهه در سال ۲۰۱۲ اندکی بیشتر از این رقم بوده است.
اقتصاددانان و مدیران بر این باورند که قیمت‌های بالاتر تنها عامل افزایش سودآوری نیستند. تقاضای شدید برای بسیاری از انواع کالاها – از جمله رایانه، اتومبیل و کالاهای لوکس – محرک اصلی رشد اقتصادی و سودآوری شرکت‌ها بوده است. با افزایش حجم و افزایش هزینه‌های ثابت مانند اجاره و تجهیزات، بیشتر کسب و کارها در هر فروش سود بیشتری کسب می‌کنند.
پاراگ تاته استراتژیست دویچه بانک معتقد است: نقطه شروع، تقاضای قوی است. در حالی که برخی از بخش‌های اقتصادی – از جمله سرگرمی، حمل و نقل، رستوران‌ها و هتل‌ها – همچنان عقب هستند، سه چهارم شرکت‌های S&P همانطور که با ارزش بازار اندازه‌گیری می‌شود، در صنایعی هستند که تولید آنها به لطف تقاضای شدید، به طور قابل توجهی بالاتر از جایی است که اگر همه‌گیری شیوع نیافته بود، به آن می‌رسید. وی همچنین تاکید کرد: از همین رو شرکت‌ها امکان افزایش قیمتها را به دست آورده‌اند.
سازنده کیف‌های دستی کوچ و لباس‌های کیت اسپید هزینه بیشتری بابت حمل و نقل هوایی پرداخته‌اند تا مطمئن شوند کالای کافی در انبار برای فصل تعطیلات وجود دارد. داده‌های فکت‌ست هم نشان می‌دهد که علیرغم این هزینه‌های بالا، شرکت تپستری حاشیه سود سالانه خود را از ۱۰.۷ درصد در سال ۲۰۱۹ به ۱۴.۵ درصد رسانده است.
تاد کان مدیرعامل کوچ در این باره گفت: برای کوچ افزایش (قیمتها) واقعا به دلیل تورم نیست. این مرتبط با «کاهش تخفیف‌ها» و همچنین تاکید ارزش برند برای مشتریان است.
یک سخنگوی تپستری هم عنوان کرد: معیار تعدیل شده شرکت برای حاشیه سود عملیاتی در سه ماهه منتهی به سپتامبر سال جاری ۱۹.۹ درصد بود، در حالی که در سه ماهه مشابه سال ۲۰۱۹ این سود ۱۲.۳ درصد بوده است.
شرکت آمتک تولیدکننده ابزارهای صنعتی برای شرکت‌های هوافضایی، پزشکی و سایر شرکت‌ها می‌گوید که افزایش قیمت‌های این شرکت توانسته است بیش از هزینه‌های ناشی از مشکلات زنجیره تامین و کمبود کارگر را در سال جاری جبران کند.
دیوید زاپیکو مدیرعامل این شرکت در اوایل این ماه در یک نشست آنلاین عنوان کرد: در سه ماهه سوم، قیمت‌گذاری ما بیشتر از جبران تورم بود. ما جلوتر از تورم حرکت می‌کنیم و من انتظار دارم که این موضوع در سال آینده هم صادق باشد.
حاشیه سود عملیاتی آمتک – که به طور کلی درآمد قبل از بهره و مالیات را با فروش کلی مقایسه می‌کند – تاکنون در سال جاری به ۲۳.۴ درصد رسیده است در حالی که در ۹ ماهه سال ۲۰۱۹ این رقم به ۲۲.۸ درصد رسیده بود. شرکت همچنین اعلام کرده که اگر اکتساب‌های اخیر نبود، رشد حاشیه سود به ارقام بالاتر می‌رسید.
دیوید کالن مدیر امور مالی اسلیپ نامبر گفت که انتظار می‌رود افزایش قیمت اسلیپ نامبر به ۱۴۰ میلیون دلار، افزایش هزینه‌های نیروی کار، حمل و نقل و کالایی را در سال مالی جاری جبران کند اما این مساله همچنین منجر به کسب حاشیه سود ۳ درصدی بالاتر از سطح سال ۲۰۱۹ خواهد شد. شرکت همچنین اعلام کرد که تقاضای قوی‌تر و بهبود کارآیی نیز به افزایش حاشیه سود کمک می‌کند.
وی افزود: هر بار که این روند را دیدیم قیمت بیشتری در نظر گرفتیم. شرکت انتظار دارد قیمتها در سال جدید حدود ۶ درصد افزایش یابد که در مقایسه با تخمین‌های قبلی که رقم‌های پایینی در نظر گرفته شده بود، افزایش داشته است، با این وجود تاکنون افزایش قیمتها بر تقاضای مصرف کننده تاثیرگذار نبوده است.
شرکت کورتوا Corteva Inc. که تولیدکننده مواد شیمیایی و بذر است اعلام کرده است که افزایش قیمت در تجارت بذر این شرکت، بیش از جبران هزینه‌های افزایش یافته مواد اولیه بوده است. سخنگوی کورتوا در بیانیه‌ای عنوان کرد: افزایش قیمتها نشان دهنده ارزشی است که شرکت به مشتریان ارائه می‌کند و به افزایش حاشیه سود همراه با ابتکارات زنجیره تامین و بهره‌وری کمک کرده است.
در واقع نکته آنجاست که هر کسب و کاری نمی‌تواند قیمتها را با سرعت کافی بالا ببرد تا با فشارهای تورمی همگام شود. حاشیه سود در شرکت کریر از ۱۱.۹ درصد در سال ۲۰۱۹ علیرغم سه افزایش قیمت به ۸.۷ درصد در سال جاری کاهش یافته است. کریر همچنین اعلام کرده است که حاشیه سود این شرکت به دلیل جدا شدن از شرکت یونایتد تکنولوژی United Technologies Corp. در سال گذشته کاهش یافته است. این شرکت انتظار دارد تا پیش از پایان سال افزایش قیمت بیشتری اعمال کند.
پاتریک گوریس، رییس امور مالی کریر در مصاحبه‌ای عنوان کرد: مطمئنا این برداشت را نداشته‌ام که افزایش قیمت‌های بیشتر کاری دشوارتر بوده است. همه از جمله مشتریان، می‌دانند که در محیط فعلی، انتخاب کمی برای این افزایش قیمتها وجود دارد.
داکو از آکسفورد اکونومیکس در این باره تصریح کرد: نشانه‌هایی وجود دارد که تقاضا در حال کاهش است و همراه با آن، تمایل مصرف کنندگان و کسب‌وکارها برای جذب افزایش قیمتها وجود داشته است. به گفته او هنگامی که در تنگنای کاهش عرضه قرار می‌گیریم و هزینه‌های مصرف کننده تغییر می‌کند، این امر می‌تواند توانایی شرکت‌ها را برای افزایش بیشتر قیمتها تحت تاثیر قرار دهد.
داکو همچنین عنوان کرد: ممکن است با تقاضای خنک و عرضه داغ باقی بمانیم. ما نباید لزوما در دام طرح چیزی که امروز در آن زندگی می‌کنیم گرفتار شویم و فرض کنیم که این یک امر عادی جدید است.
