به رغم پیشرفت چشمگیر چین در شاخص کلی رفاه و دارا بودن جایگاه نخست به عنوان قدرتمندترین کشور جهان از نظر اقتصادی، نابرابری درآمدی و اختلاف طبقاتی بین اقشار مختلف در این کشور به میزان قابل توجهی به چشم می‌خورد.

اقتصاد آنلاینمهسا نجاتی؛ انتظار می‌رود که کشورهای آسیایی با توجه به میزان تولید ناخالص داخلی در PPP (برابری قدرت خرید) در سال 2024 پنج جایگاه برتر جهان را به خود اختصاص دهند. اما رشد رفاه همچنین می‌تواند به معنای رشد نابرابری و سبب ایجاد چالش‌های جدید در منطقه باشد.

در نظر گرفتن چین به عنوان نمونه، یکی از عوارض جانبی که رشد اقتصادی می‌تواند داشته باشد را نشان می‌دهد. بر اساس ارقام گردآوری شده توسط CEIC، میانگین درآمد در میان 20درصد برتر درآمدی در چین طی چند سال اخیر افزایشی چشمگیر داشته، در حالی که 20درصد افراد با درآمد پایین از رشد رفاه کشور به همان طریق بهره نبرده‌اند.

طبق گزارش وال استریت ژورنال، قشر کارگران کم‌درآمد در این کشور اخیرا به دلیل شیوع ویروس کرونا افزایش یافته است. گرچه، بعید به نظر می‌رسد که یک چین مرفه‌تر امنیت کامل را برای شهروندان خود فراهم ‌سازد.

گفتنی است که نخست‌وزیر چین پیشنهاد کرد که دوباره در برخی از شهرها، غرفه فروشندگان خیابانی به صورت قانونی ایجاد شود تا برای افرادی که از این بیماری همه‌گیر آسیب دیده‌اند، شغل فراهم کند.

هدف چین در گذشته، ایجاد "جامعه‌ای نسبتا مرفه بوده، اما اقدامات برای این هدف تنها در رشد کلی تولید ناخالص داخلی سرانه و بدون در نظر گرفتن نابرابری بوده است.

در نمودار ارائه شده، میانگین درآمد حقیقی سالانه هر شخص در چین را مشاهده می‌کنید؛

اختلاف درآمدی در چین