طبق آمار به دست آمده، 1.7 میلیارد نفر در کره زمین، حساب بانکی ندارند.

حسین راغفر دانش‌آموخته دانشگاه اسکس انگلستان و عضو هیات‌علمی دانشگاه الزهراست. او از جمله اقتصاددانان منتقد مشی اقتصادی دولت‌های نهم و دهم (محمود احمدی‌نژاد) و همچنین منتقد دولت‌های یازدهم و دوازدهم (حسن روحانی) است، گرچه در انتخابات ریاست‌جمهوری دوازدهم (96) از حسن روحانی حمایت کرد.

خصوصی‌سازی خوب است یا بد؟ آنچه در ایران در دهه‌های اخیر اتفاق افتاده، واقعا خصوصی‌سازی است یا نه؟ آیا خصوصی‌سازی خوب یا بد واقعیت دارد یا بهانه‌ای ساخته و پرداخته طرفداران سرمایه‌داری است تا شکست تجربه‌های خصوصی‌سازی را لاپوشانی کنند؟ پاسخ هرکدام از این پرسش‌ها می‌تواند به بحث‌های مفصلی کشیده شود که سر از علوم سیاسی و جامعه‌شناسی و فلسفه درمی‌آورند؛ اما موضوع این گزارش پاسخ به هیچ‌کدام از این پرسش‌ها نیست.

اگر تا چندی پیش با سونامی ساخت ‌و ساز مال‌ها در پایتخت روبه‌رو بوده‌ایم، اینک باید بگوییم که مال‌سازی به شدت و حدت گذشته ادامه ندارد و شیب تند آن رو به افول است. البته در این میان مسائل بسیاری حائز اهمیت هستند، از جمله آنکه طراحی مال‌ها به‌گونه‌ای نبوده که مشتریان را راضی نگه دارد. از سوی دیگر، با ایجاد فروشگاه‌های آنلاین مال‌ها مانند ابتدای شروع فعالیتشان مشتریان زیادی را به خود جذب نمی‌کنند. آن‌چنان که شاهد هستیم در اقصی نقاط تهران برخی مال‌ها با شکست مواجه شده و دیگر پاخور چندانی ندارند.

متوسط قیمت صادراتی ایران، ۳۰درصد ارزانتر از متوسط قیمت کالاهای وارداتی از ترکیه است که نشان‌دهنده صادرات عمدتا موادخام از سوی ایران است و رشد اقتصاد این کشور، از جیب تولیدکنندگان ایرانی است.

چند هفته پیش لیستی را منتشر کردیم که ثروتمندترین افراد در هر قاره را مشخص می کرد. فکر کردیم که بهتر است یک قدم پیشتر برداریم و از دیدگاه فوربس ثروتمندترینهای هر کشور را معرفی کنیم.

بحث ما بر سر یکی از بزرگ‌ترین دگرگونی‌ها در تاریخ انسان است. هزار و صد سال پیش از این، در غرب اروپا و در سراسر جهان، ۹۸ یا ۹۹ درصد از مردم در روستاها زندگی می‌کردند و خود غذای مورد نیازشان را تولید می‌کردند؛ شهرها و جاده‌ها اندک و ارتباطات ضعیف بودند؛ سطح سواد پایین بود؛ استفاده از پول ناچیز بود و مبادله‌های اندکی که صورت می‌گرفتند در قالب دادوستد پایاپای بودند.

مهم‌ترین مناظره‌های سیاسی امروز درون حبابی رخ می‌دهد که به فرضی مشترک محدود شده‌اند: رشد اقتصادی خوب است. بیش از خوب؛ اساسی است. سلامت اقتصادی، موفقیت حکومت‌ها، اهمیت آموزش، معنای زندگی، ایده ذاتی پیشرفت و هرچیزی که پیشش بکشید، صاحب‌نظران راست تا چپ، درون این حباب پیرامونش مشاجره می‌کنند.

فضای بیرون وحشت‌زده بود. فقط چند ساعت بود که دونالد ترامپ به عنوان رییس‌جمهور ایالات متحده اعلام شده بود و حتی ستون‌نویس‌های سیاسی، این ملازمان خوش‌سر و وضع قدرت در شوک فرورفته بودند.

مجله نشنال ریویو از رواج روحیه ضدرقابت در شرکت‌های بزرگ آمریکایی خبر داده است.