نماینده سابق عضو کمیسیون امنیت ملی گفت: ترامپ، که خود در زمان مذاکرات بمب‌ها و موشک‌ها را علیه ایران به‌کار گرفته بود، اکنون به‌شدت به دنبال صلح با ایران است و حتی یکی از نزدیکان خود را مأمور تحقق این صلح کرده است. این نشان‌دهنده موضع منفعلانه او است که به ایران التماس می‌کند.
در پی حمله اسرائیل به تاسیسات نظامی و هسته‌ای ایران، ضعف ساختاری و نبود هماهنگی میان قدرت‌های غیرغربی، چون روسیه، چین و ایران آشکار شد. این رویداد نشان داد که برخلاف انسجام ائتلاف‌های غربی، اتحاد‌های شرقی همچنان پراکنده، نمادین و فاقد عمق راهبردی‌اند.
حسین کنعانی‌مقدم با اشاره به اقدام جولانی در منطقه‌ای مرزی، گفت که او این منطقه را به آمریکا و اسرائیل واگذار کرده تا در صورت نیاز به حمله با جنگنده‌ها به ایران، مشکلی در سوخت‌گیری نداشته باشند.او تأکید کرد که پاسخ ایران این بار متفاوت و قاطع خواهد بود و پیام روشنی برای دشمنان ارسال خواهد کرد.
سه هفته از آغاز تعطیلی دولت فدرال آمریکا گذشته و هیچ نشانه‌ای از تغییر وضعیت دیده نمی‌شود. واشنگتن این روزها، وارد بن‌بستی سیاسی و اقتصادی کم‌سابقه‌ای شده است.
سخنگوی ریاست جمهوری روسیه با بیان اینکه «ایران شریک ماست»، تاکید کرد مسکو آماده گسترش همکاری‌ها با ایران در تمام زمینه‌هاست.
مدت‌ها بعد از حمله آمریکا به تاسیسات هسته‌ای ایران ترامپ در سخنرانی‌های مختلف اینگونه مطرح کرد که برنامه هسته‌ای ایران را از بین برده است، اما سخنان رهبر معظم انقلاب خط بطلانی بر روی خیال‌پردازی‌های هسته‌ای ترامپ بود
در اواخر دههٔ ۱۹۷۰، «سانائه تاکائچی» به‌عنوان یک زن جوان، هر روز شش ساعت در مسیر رفت‌وآمد میان خانهٔ والدینش در غرب ژاپن و دانشگاه سپری می‌کرد. او طرفدار موسیقی هِوی‌متال و موتورسیکلت‌های کاوازاکی بود و آرزو داشت مستقل شود، اما مادرش در آغاز اجازه نمی‌داد او پیش از ازدواج از خانه خارج شود و در پانسیون زندگی کند.
سانائه تاکایچی روز سه‌شنبه با کسب اکثریت آرای پارلمان ژاپن، به‌عنوان نخستین زن در تاریخ این کشور به مقام نخست‌وزیری رسید. پیروزی او در میان تنش‌های اقتصادی، تورم پایدار و بحران‌های سیاسی داخلی، نمادی از تغییر در فضای سنتی سیاست ژاپن تلقی می‌شود.
سه قدرت نظامی جهان، بریتانیا، ایتالیا و ژاپن، با ادغام طرح‌های «تمپست» و «F-X» وارد مرحله‌ای تازه از رقابت تسلیحاتی شده‌اند.
برخی ممکن است موج جدید فعالیت‌های اجتماعی نسل Z را برای آینده دموکراسی‌های مستقر کم‌اهمیت قلمداد کنند، اما تجربه نشان می‌دهد که این دیدگاه محتاطانه می‌تواند غیرواقعی و گمراه‌کننده باشد. این جنبش نشان داده است که توانایی اثرگذاری و سرایت اجتماعی آن نباید دست‌کم گرفته شود و می‌تواند در شکل‌دهی به تحولات سیاسی و اجتماعی آینده نقش مهمی ایفا کند.