به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از فارس، بنیاد راکفلر (The Rockefeller Foundation) یک بنیاد خصوصی است که سال 1913 توسط « جان دی راکفلر » بنیان نهاده شد؛ مالک شرکت نفتی «استاندارد اویل» و ثروتمندترین فرد تاریخ!
راکفلرها را ثروتمندترین و بانفوذترین خاندان در سیاست و اقتصاد آمریکا نامیده‌اند. بنیاد راکفلر نیز از همان زمان تأسیس ثروتمند بود اما بعدها ثروتش بیشتر شد و حالا بیش از 4 میلیارد دلار دارایی دارد. البته چون فعالیت‌هایش را بشردوستانه معرفی می‌کند اعانه و کمک هم دریافت می‌کند؛ سالانه حدود 170 میلیون دلار. این بنیاد توسط 6 نسل از راکفلرها اداره شده که همگی جزو ابرثروتمندان جهان و بانکدار، سرمایه‌دار، زمین‌دار و کارخانه‌دار هستند.
شعار بنیاد راکفلر «فعالیت برای زندگی بهتر بشر در سراسر جهان» است. اما داستان این بنیاد پرمشغله این‌قدرها هم خوب و ساده نیست؛ بنیاد راکفلر کارهای محرمانه، زیاد انجام می‌دهد و اتهام‌های بسیاری هم به عملکرد و اهداف و برنامه‌هایش وارد شده است. بنیاد راکفلر مرموز است.
جان دی راکفلر را در آمریکا به عنوان مردی نیکوکار با موقوفات فراوان می‌شناسند
سازمان ملل؛ هدیه راکفلرها!
راکفلرها برای خودشان محله دارند در نیویورک؛ محله‌ای که « راکفلر سنتر » نام دارد و محدوده‌ای است با 16 ساختمان مهم اداری و تجاری در منطقه منهتن. تشکیلات عریض و طویلی هم در آمریکا دارند و موقوفاتی که فهرستی طولانی دارد. راکفلرها حتی دانشگاه هم دارند در نیویورک .
راکفلر سنتر؛ مرغوب‌ترین و گران‌ترین بخش منهتن است
شبکه‌ای گسترده از نهادهای مالی و موقوفات اجتماعی و فرهنگی هم دارند؛ از کتابخانه‌های عمومی و دانشگاهی و اندیشکده های سیاسی و نظامی تا پارک ملی «گراند تیتون» اهدایی فرزند ارشد «جان دی راکفلر» به دولت آمریکا، مرکز هنرهای نمایشی لینکلن، موزه هنرهای مدرن نیویورک تا «انجمن آسیا» که هدف آن آشنا کردن مردم جهان با کشورهای آسیاست! جالب اینکه ساختمان سازمان ملل هم اهدایی فرزند ارشد «جان دی راکفلر» است که به «جان دی راکفلر جونیور» مشهور بود.
ساختمان و زمین سازمان ملل، اهدایی راکفلرهاست
بنیاد راکفلر؛ رختکن کاخ سفید!
راکفلرها به دلیل نفوذ سیاسی‌شان بیش از نیم‌قرن است که در آمریکا نماینده و سناتور و مدیران ارشد دولتی دارند؛ یا خودشان یا کسانی که از آن‌ها حمایت می‌کنند. راکفلرها مجموعه‌ای به هم تنیده از ثروت و قدرت و رسانه در اختیار دارند و صاحب قدرت آشکار و دست‌های پشت پرده‌اند! از این خانواده « نلسون راکفلر » نوه جان دی راکفلر به مقام معاونت ریاست جمهوری آمریکا هم رسیده است و «جی راکفلر» 30 سال سناتور بوده است؛ در دوره‌های متوالی مردم آمریکا به وی رأی داده‌اند!
نلسون راکفلر به مقام معاونت رئیس جمهوری آمریکا رسید
البته در آمریکا معروف است که هرکسی حمایت راکفلرها را داشته باشد رأی می‌آورد! از آن جالب‌تر اینکه بنیاد راکفلر را «رختکن کاخ سفید» می‌دانند؛ یعنی کسی که سر و کارش با راکفلرها بیفتد رئیس‌جمهور هم می‌شود. یا به عبارت دیگر، هرکسی بخواهد رئیس‌جمهور شود باید ابتدا با بنیاد راکفلر همکاری کند.
راکفلرها همیشه در آمریکا با مردان قدرت روابط صمیمانه دارند
شعار مشکوک یک خیریه!
فعالیت‌های بنیاد راکفلر آن اوایل بشردوستانه بود؛ البته بیشتر آمریکایی دوستانه. بعدها 5 پسر جان دی راکفلر تصمیم گرفتند به روش خودشان کار خیریه بکنند. بر این اساس در سال 1940 موسسه‌ای تأسیس کردند با نام صندوق برادران راکفلر (Rockefeller Brothers Fund) که بنیادی شد در کنار بنیاد راکفلر و هر دو تحت مدیریت راکفلرها.
برادران راکفلر در دهه های 40 و 50 پایه‌گذار رویکردهای جدید بنیاد راکفلر بودند
شعار این صندوق که به‌اختصار آر.بی.اف نامیده می‌شود از همان ابتدا هم مشکوک بود؛ «پیشبرد تغییرات اجتماعی‌ای که منجر به یک جهان عادلانه‌تر، پایدارتر و صلح‌آمیزتر شود». این صندوق نیز ثروتمند است و بیش از 800 میلیون دلار پول دارد.
نتایج محرمانه «پروژه مطالعات خاص»!
در سال 1956 آر.بی.اف پروژه‌ای تحقیقاتی را آغاز کرد که «پروژه مطالعات خاص» نام داشت. هدف این پروژه این بود: «تعریف مشکلات و فرصت‌های عمده پیش روی آمریکا و تبیین آرمان‌ها و اهداف ملی و ساختن اصولی که بتواند سنگ بنای سیاست ملی آینده آمریکا قرار گیرد». مدیر پروژه هم «هنری کسینجر» سیاستمدار و استراتژیست ارشد آمریکایی بود که نظریه‌هایش عجیب و تأمل‌برانگیزند. «دیوید گرینبرگ» تاریخ‌نگار آمریکایی درباره وی چنین نوشته است: «هوش زیادی دارد ولی بدون هیچ پایه اخلاقی» و «ریچارد نیکسون» رئیس‌جمهور آمریکا هم او را «مرد مرموز این روزگار» نامیده است.
کسینجر بنیان‌گذار نظریه‌ای بود که جمعیت‌زدایی از کشورهای دیگر را سیاست ملی آمریکا برای آینده معرفی می‌کرد. در تحقیقی هم که برای آر.بی.اف انجام داد پیشنهادهای آن‌چنانی داد؛ ازجمله لزوم ساخت سلاح‌های کشتارجمعی توسط آمریکا برای مقابله با شوروی! قسمت جالب ماجرا درباره این تحقیق اینکه بخش‌هایی از مقالات مربوط به نتایج و جمع‌بندی نهایی آن هنوز هم محرمانه هستند و در گاوصندوق راکفلرها نگهداری می‌شوند؛ در مرکز بایگانی راکفلر در ملک خانوادگی راکفلرها.
هنری کسینجر، نظریه‌پرداز تئوری کاهش جمعیت جهان
راکفلر نامحبوب!
فعال‌ترین عضو این خانواده در سال‌های اخیر که از رسانه‌ای شدن هم ابایی نداشت «دیوید راکفلر» نوه جان دی راکفلر بود که البته در سال 2017 و در سن 101 سالگی درگذشت. وی از اعضای شورای راهبردی «گروه بیلدربرگ» بود. بیلدربرگ گروهی 130 نفری از قدرتمندان عرصه سیاست و تجارت و رسانه و ارتباطات است که سالی یک بار گرد هم می‌آیند و تبادل‌نظر می‌کنند؛ البته پشت درهای بسته و بدون حضور خبرنگاران. جلسات این گروه که هر بار در یک کشور اروپایی یا آمریکا برگزار می‌شود هرسال با اعتراض‌های میدانی و رسانه‌ای نیز مواجه است؛ برای خیلی‌ها سؤال است که چرا گروهی قدرتمند برای جهان تصمیم‌های محرمانه می‌گیرند. دیوید راکفلر به دلیل همین مرموز بودن‌ها چندان محبوب نبود.
اعضای بیلدربرگ که جلساتش از سال 1954 تشکیل می شود همگی از قدرتمندان عرصه سیاست و تجارت هستند
روابط پیچیده با کشورها و سازمان ملل
بنیاد راکفلر فعالیت‌های گسترده‌ای در سراسر جهان و روابط پیچیده‌ای با مراکز قدرت کشورهای مختلف دارد. علاوه بر آن جزو حامیان اصلی سازمان‌های تابعه «سازمان ملل» ازجمله سازمان بهداشت جهانی، یونسکو، صندوق جمعیت ملل و... هم هست. این بنیاد از سیستم مدیریتی و اداری خلاق و کارآمدی هم برخوردار است. این بنیاد معروف از طریق دفاتری که در بعضی دانشگاه‌ها دارد، نخبه‌ها را از درون دانشگاه‌های آمریکا و سایر کشورها و پیش از فارغ‌التحصیل شدن شناسایی و استخدام می‌کند. نخبه‌هایی که بعدها هرکدام در بخش مهمی از اقتصاد یا سیاست فعال می‌شوند و قاعدتا وفاداری‌شان را به بنیاد از دست نمی‌دهند.
برنامه‌هایی که لو رفت
بنیاد راکفلر از حامیان برنامه‌های بهداشت باروری در جهان است و این کار را از طریق سازمان بهداشت جهانی و همچنین ارتباط با سازمان‌های مردم‌نهاد کشورهای فقیر یا درحال‌توسعه انجام می‌دهد. بهداشت باروری، با وجود اسم زیبایش، خدمات متنوعی را در برمی‌گیرد که یکی از مهمترین‌هایش کنترل جمعیت است یا درواقع همان کاهش جمعیت. در این حوزه، دولت آمریکا نیز همسو با برنامه‌های این بنیاد پیش می‌رود.
آمریکا در 40 سال اخیر بیش از 9 میلیارد دلار آشکارا برای برنامه‌های کاهش جمعیت در سایر کشورها هزینه کرده است و حتی در دهه‌های 80 و 90 میلادی خدمات بهداشتی از سوی سازمان بهداشت جهانی به کشورهای فقیر به‌شرط اجرای برنامه‌های گسترده عقیم‌سازی ارائه می‌شد. نکته مهم اینکه این برنامه‌های عقیم‌سازی محرمانه بودند اما برخی بعدها لو رفتند؛ ازجمله عقیم‌سازی اجباری 5 هزار زن در پرو و عقیم‌سازی عمومی زنان در هند که سال 2014 فاش شد.
واکسن رایگان برای ناباروری مخفیانه!
نکته مهم اینکه بنیاد راکفلر بنیان‌گذار ایده «واکسیناسیون جهانی» است و از سال 1985 جزو حامیان مالی واکسیناسیون کودکان در تمامی کشورها قرار دارد. بر این اساس کمک‌های مالی فراوانی به صندوق جمعیت سازمان ملل و سازمان بهداشت جهانی اعطا می‌کند و همه این کارها با نام کمک‌های بشردوستانه و فعالیت‌های نیکوکارانه صورت می‌گیرد! اما واکسن‌های رایگان برای کشورهای فقیر، داستان‌های تلخی هم دارد.
برخی از این واکسن‌ها متهم هستند به اینکه باعث کاهش قدرت باروری و حتی عقیم‌سازی افراد می‌شوند؛ یعنی برنامه‌ای دیگر برای کنترل جمعیت. یکی از اتفاق‌های تلخی که درباره واکسن‌های راکفلری! رسانه‌ای شد اینکه سازمان بهداشت جهانی در دهه 70 میلادی تحقیقات موفقیت‌آمیزی برای تولید واکسن ضد باروری انجام داد. بعد با بودجه بنیاد راکفلر، در هند تحقیقاتی برای استفاده از ناقل‌هایی نظیر واکسن کزاز و دیفتری برای انتقال این واکسن ضدباروری به بدن زنان انجام شد. درواقع واکسن‌ها باهم ترکیب شدند و واکسن‌های جدید در چند کشور ازجمله هند و فیلیپین استفاده شد.
امروزه یک اتحاد جهانی نیز برای واکسیناسیون عمومی شکل گرفته است که GAVI Alliance نام دارد و بنیاد خیریه «بیل گیتس» هم به آن پیوسته است. و این هم بخشی از سخنرانی گیتس در یکی از همایش‌های این اتحادیه جهانی: «جمعیت جهان... در حال رسیدن به 9 میلیارد نفر است. اکنون اگر ما کار بزرگی درزمینهٔ واکسن‌های جدید، مراقبت‌های بهداشتی و خدمات بهداشتی مربوط به باروری انجام دهیم شاید بتوانیم 10 تا 15 درصد از جمعیت را کاهش دهیم... به نظر می‌رسد که ما به هر طرف که روی می‌آوریم قبل از ما راکفلرها به آنجا سرزده‌اند و در برخی موارد آن‌ها برای مدتی بسیار بسیار طولانی است که در این حوزه‌ها حضور دارند.»
بیل گیتس از فعالیت‌های راکفلرها در امور واکسیناسیون تقدیر می‌کند
بذر تراریخته و انقلاب سبز!
در میان راکفلرها «دیوید راکفلر» بدنام‌ترین و مرموزترین بود و همواره در کانون اتهام‌های مختلف قرار می‌گرفت؛ از همه بیشتر در حوزه غذا. کسینجر یک ایده معروف دارد که گویا راکفلرها آن را بسیار می‌پسندند؛ «کنترل نفت و انرژی موجب کنترل دولت‌ها می‌شود ولی برای کنترل مردم باید غذا را کنترل کرد.»
نتیجه اینکه دیوید راکفلر پدر بذر تراریخته جهان شد؛ به دلیل پول و سرمایه‌ای که برای پیشبرد تحقیقات در این حوزه صرف کرد. این اقدام با توجیه کمبود غذا برای بشر انجام می‌شد و هنوز هم می‌شود ولی به نتایجی منجر شده است که امنیت غذایی بشر و حتی سلامت نوع انسان را به خطر انداخته است.
هشدارهای پزشکی درباره کاشت و مصرف بذرهای تراریخته و بروز بیماری‌های نظیر سرطان و همچنین بیماری‌های ناشناخته و نادر، در بسیاری از کشورها به شکل عجیب و مرموزی نادیده گرفته می‌شود و پروژه‌های تراریخته به بهانه‌ها و توجیهات مختلف در حال اجراست.
از سوی دیگر بنیاد راکفلر با اجرای پروژه «انقلاب سبز» متهم است که طی چند دهه اخیر به رواج مصرف سموم و کودهای شیمیایی در کشاورزی در مقیاس جهانی دامن زده است و سلامت تغذیه‌ای و همچنین میراث هزاران ساله کشاورزی بشر را از بین برده است.
خزانه بذرهای اصلی و طبیعی!
البته علاقه راکفلرها به غذا فراگیرتر از این حرف‌هاست. بنیاد راکفلر به همراه بنیاد خیریه بیل گیتس و 2 موسسه دیگر یک بانک بذر تشکیل داده‌اند. در «خزانه جهانی بذر سوالبارد» (Svalbard Global Seed Vault)که از سال 2008 با مشارکت دولت نروژ و در جزایر سوالبارد راه‌اندازی شد، بذرهای اصلی و غیر دستکاری‌شده میلیون‌ها گونه گیاهی قابل‌مصرف برای انسان و دام نگهداری می‌شود برای روز مبادا!
این خزانه که برای ظرفیت بیش از 4 میلیون گونه بذر ظرفیت دارد در یک منطقه یخ‌زده قطبی قرار دارد تا دمای پایین و شرایط محیطی مناسب، بذرها را تا صدها یا هزاران سال حفظ کند تا در صورت بروز هر مشکل بزرگ جهانی و از بین رفتن منابع غذایی و کشاورزی بتوان از آن‌ها دوباره برای کاشت و پرورش گیاهان استفاده کرد. به همین دلیل این خزانه را «خزانه بذر روز قیامت» (doomsday seed vault) می‌نامند.
فیدل کاسترو و جواب راکفلری!
نقش بنیاد راکفلر و درمجموع خاندان راکفلر در سیاست، اقتصاد، سلامت و رویدادهای اجتماعی نظیر انقلاب‌ها و کودتاها همواره با شایعات و رویدادهای مشکوک آمیخته بوده است و افراد مشهوری هم دراین‌باره هشدار داده‌اند. یک نمونه هشدار «فیدل کاسترو» درباره نقش مخرب راکفلرها در آمریکا و جهان بود که با پاسخ دیوید راکفلر مواجه شد. پاسخی که البته تا حدی سیاست‌های این خانواده و بنیادشان را افشا می‌کند. راکفلر در کتاب خاطراتش آورده است: «می‌توانم به مواجهه‌ام با فیدل کاسترو اشاره‌کنم. او با حمله به خانواده راکفلر ادعا کرد که ماورای مناسبات سیاسی و اقتصادی بر آمریکا نفوذ مفرطی داریم. برخی حتی بر این باورند که ما بخشی از توطئه‌های مخفی علیه منافع ایالات‌متحده هستیم. توصیف من و خانواده‌ام این است که ما به‌عنوان اینترناسیونالیست، هم‌داستان عده‌ای دیگر در جهان برای ساخت یک جهان با ساختار یکپارچه‌تر سیاسی و اقتصادی هستیم. درصورتی‌که اتهام ما این است من ایستاده‌ام و به آن افتخار می‌کنم.»
