اخباری که هر یک می‌توانست خواب را آشفته و صبح برخاستن را به چالشی نفسگیر تبدیل کند!گفت‌وگوی تلویزیونی آقای روحانی ارائه گزارشی بود مستدل و منطقی از وضعیت برجام، شاخص‌های اقتصادی و سیاست دولت برای مبارزه با فساد و... مواردی که طی هفته‌ها و روزهای اخیر مستقیم و غیرمستقیم ازسوی خود ایشان یا سایر اعضای دولت نیز بیان شده و افکار عمومی هم با آنها آشناست. این امر آیا بیانگر بی‌اهمیت بودن این گفت‌وگو و عادی بودن آن است؟ پاسخ منفی است. گفت‌وگوی تلویزیونی آقای روحانی حاوی نکته بس مهم و اساسی بود که عدم توجه به آن و دست‌کم گرفتن ارزش‌هایش می‌تواند تاثیرات ناگوار داشته باشد. آن نکته مهم و محوری، ایجاد حس وجود نظام حکمرانی «معتبر» و «توانمند» است. از لحن و طرز بیان و نرمی در عین قاطعیت چهره رییس‌جمهور تا دقت و انسجام محتوای سخنان وی به خوبی نشان از دو شاخص حکومت‌مندی داشت؛ اینکه دولت واقعا «می‌خواهد» وضعیت کشور بهبود یابد و اقتصاد رشد کند و معیشت مردم بهتر شود و... دیگر آنکه آن چه را می‌خواهد تا آنجا که در حوزه وظایف و اقتدار اوست «می‌تواند» انجام دهد، چراکه بعضی ابزار «توانستن‌ها» همچون قوانین و مقررات یا نظام حقوقی مبتنی بر انصاف جهت برقراری رقابت و فراهم آوردن ضمانت‌های پشتیبان آن و... به‌عنوان امور ضروری در امر توسعه در ید اختیار دولت نیست.
اما رییس‌جمهور در گفت‌وگوی خود با مردم- که چه‌بسا بهتر بود بدون حضور مجریان و در قالب گفت‌وگوی رودررو با مخاطبان و در یک استودیو باشد– توانست حس وجود «تدبیر» را در نظام حکمرانی کشور در مخاطبان ایجاد و نشان دهد که دولت هم خواهان و هم در حدود امکان توانمند در اعمال اقتدار و نظم در مدیریت اقتصادی و سیاسی کشور است و هم آنکه ظرفیت طراحی، تهیه و تنظیم و اجرای سیاست‌ها را داراست. آقای روحانی توانست وجود «فرهنگ و ذهنیتی توسعه‌گرا» را به عنوان گفتمانی قدرتمند در نظام تصمیم‌گیری کشور به نمایش بگذارد. بی‌شک این امر در صورت بهره‌گیری درست و در قالب برنامه‌های مشخص‌تر اجرایی می‌تواند به همبستگی بیشتر مردم با دولت و کاهش شکاف بین این دو و ارتقای سرمایه اجتماعی و اخلاقی جامعه بینجامد.
گفت‌وگوی تلویزیونی رییس‌جمهور اگرچه وعده و وعید‌های عجیب و غریب نداشت و البته ناگفته‌های بسیار داشت که هر یک می‌توانست هیجانی را برای آخر شب بینندگان این برنامه فراهم کند اما آرامش و حس خوبی داشت که یعنی مملکت حساب و کتاب دارد و عقل و منطقی در کار است! آرامش و نظمی که در صورت تسری یافتن و تبدیل شدن به گفتمان غالب به قول «داگلاس نورث» می‌تواند با کاهش خشونت به خروج از مدار توسعه‌نایافتگی میهن‌مان بینجامد.
